ESB stöðvaði viðræðurnar - væri ekki nær að mótmæla í Brussel?

Það var ESB sem stöðvaði viðræður um aðild Íslands að ESB árið 2011 með því að halda rýniskýrslu um sjávarútvegsmál hjá sér. Vilji fólk koma viðræðum af stað með mótmælum ætti það að storma til Brussel og koma sjónarmiðum sínum á framfæri þar, segir Björn Bjarnason, fyrrverandi ráðherra, í athyglisverðum pistli á vefsíðu sinni.

 

Þar segir hann - sjá einnig hér:

 

 

Talið um nýjan stjórnmálaflokk ESB-aðildarsinna sýnir að öfgar magnast í umræðum um ESB-málin hér eins og víða í Evrópu. Hér eru öfgamennirnir ekki andstæðingar ESB-aðildar  heldur hinir sem vilja aðild að sambandinu.

 

Eftir því sem málefnafátækt aðildarsinna eykst leitast þeir við að beina umræðum að öðru en efni málsins. Um tíma var það þjóðaratkvæðagreiðsla nú er það nýr stjórnmálaflokkur, einskonar UKIP-flokkur með öfugum formerkjum.

 

Í dag flutti François Heisbourg erindi í Háskóla Íslands og áréttaði skoðun sína um að óhjákvæmilegt væri að losna við evruna til að bjarga ESB frá að splundrast. Hann ítrekaði einnig að Íslendingar ættu að gerast aðilar að ESB en ekki evru-samstarfinu, Ef þeir gætu ekki samið um að vera lausir við evruna samhliða ESB-aðild ættu þeir að skjóta sér undan henni í sérstakri þjóðaratkvæðagreiðslu að hætti Svía.

 

Heisbourg jarðaði helstu gulrót ESB-aðildarsinna og ekki er unnt að stimpla hann sem andstæðing ESB eða aðildar Íslands.

 

ESB stöðvaði aðildarviðræðurnar við íslensku viðræðunefndina árið 2011 með því að halda rýniskýrslunni um sjávarútvegsmál hjá sér. Hún er enn geymd í lokuðum skáp í Brussel, ESB-aðildarsinnar vilja ekki ræða þessa staðreynd, hún er þó ástæðan fyrir að ESB-viðræðurnar strönduðu en ekki afstaða núverandi ríkisstjórnar.

 

Vilji ESB-aðildarsinnar á Íslandi koma viðræðum um aðild af stað með mótmælum eiga þeir að fara til Brussel og stilla sér upp við Berlaymont-bygginguna sem hýsir framkvæmdastjórn ESB. Þeir gera sér þetta líklega ljóst og tala þess vegna um þjóðaratkvæðagreiðslu og nýjan flokk á Austurvelli. 

Ísland hefði verið mikið verra sett í ESB í kreppunni að mati Francois Heisbourg

Franski sérfræðingurinn, Francois Heisbourg, viðurkennir að Ísland hefði lent í mun dýpri kreppu ef landið hefði verið í ESB fyrir hrunið. Þá hefði ESB þvingað íslensk stjórnvöld til þess að taka á sig mun stærri hluta af skuldum bankanna en gert var.

 

Heisbourg hélt fyrirlestur í Háskóla Íslands í gær um stöðu ESB og evrunnar. Í stuttu máli voru nokkur helstu atriði Heisbourgs um málið þessi:

 

 

- Reglur EES og ESB gerðu útþenslu bankanna mögulega.

- Það hefði ekki komið í veg fyrir bankahrunið á Íslandi þótt Ísland hefði verið í ESB (með eða án evru).

- Ísland var betur sett með krónuna eftir hrunið sem gerði efnahagslega aðlögun mýkri og sársaukaminni.

- Ef Ísland hefði verið í ESB í hruninu hefði ESB séð til þess að íslenska ríkið, og þar með skattgreiðendur, hefðu tekið á sig mun stærri hluta af skuldum bankanna.

- Eini jákvæði punkturinn sem Heisborg taldi að hefði getað fylgt ESB aðild væri sá að þá hefðu Bretar ekki sett íslensku bankana á svokallaðan hryðjuverkalista.

 

 

Innlegg Heisbourgs var um margt áhugavert.  Hann er einlægur ESB-sambandssinni, vill stofna sambandsríki með náið stjórnmálasamband, en hann er einarðlega þeirrar skoðunar að evran hafi verið ótímabær, hún sé skaðleg fólki í álfunni og að hún sé að ganga af sambandinu dauðu.

 

Það er alltént ljóst af málflutningi Heisbourgs að ESB hefði aldrei samþykkt neyðarlögin svokölluðu sem gerðu það mögulegt að skipta bönkunum upp í innlendan og erlendan hluta, bjarga greiðslukerfinu hér innanlands og hindra að ríkið tæki beint á sig margfaldar skuldir á við það sem varð. 

 

Tal Heisbourgs um að að hefði skipt einhverju máli ef við hefðum verið í ESB hvort við hefðum verið með evru eða ekki stenst ekki skoðun.  Það er nú vel þekkt staðreynd að forsvarsmenn ESB-ríkjanna þrýstu á íslenska ráðamenn um að íslensk stjórnvöld ábyrgðust skuldir bankanna. Jafnframt þekkjum við í gegnum Icesave-ferlið og fleira að sú krafa var uppi. Eðlilega voru ráðamenn ESB-ríkjanna skíthræddir um að ef íslenska ríkið myndi ekki ábyrgjast skuldir bankanna gæti hið sama gerst í evrulöndunum. Þess vegna skipti í raun engu máli í afstöðu ráðamanna ESB hvort Ísland væri með krónu eða evru, í ESB eða ekki: Þeir vildu að íslensk stjórnvöld ábyrgðust skuldir bankanna.

 

Það er því ljóst að það var happ fyrir Ísland að vera utan ESB og evrunnar og að íslensk stjórnvöld gætu sjálf ákveðið þá leið sem varin var.