Við erum bara alls ekkert hrifin af ESB!

Fyrir nýlegar kosningar til Alþingis lét tiltekinn stjórnmálaflokkur kanna hug kjósenda til þess hvaða mál þeir teldu mikilvægust. Það kom svo sem ekki á óvart að mikilvægustu málin í huga kjósenda tengdust afkomu og efnahag, félagsþjónustu og menntun. Málefni sem tengdust mögulegri aðild að ESB voru mjög neðarlega á blaði. Kjósendur töldu Evrópumálin sem sagt ekki skipta þá miklu.

Flokkurinn sem lét kanna þetta var Samfylkingin. Í þessum tilteknu kosningum voru ESB-málin líklega ekki mjög ofarlega á blaði, en þau áttu eftir að verða það síðar. Það var ekki vegna áhuga kjósenda, heldur fyrst og fremst vegna áhuga tiltekins hluta forystuliðsins í Samfylkingunni sem þurfti meðal annars á þessu máli að halda til að marka sérstöðu flokksins.

Í þeirri geðshræringu sem átti sér stað eftir bankahrunið hér á landi myndaðist frjórri jarðvegur en áður fyrir áhuga á aðild að Evrópusambandinu. Vinstri græn létu til leiðast að samþykkja að sækja um aðild þvert á stefnu flokksins. Fyrir vikið fengu Vinstri græn sæti í ríkisstjórn og tækifæri til að taka þátt í hreinsunarstarfi eftir hrunið, þ.e. að fylgja að megninu til þeirri stefnu sem Sjálfstæðisflokkurinn og Samfylkingin höfðu markað með Alþjóðagjaldeyrissjóðnum.

Nú er Sjálfstæðisflokkurinn, sem lét Samfylkinguna hræða sig og rugla veturinn 2008-2009 í Evrópumálunum, orðinn dauðleiður á þessum Evrópumálum – og á Samfylkingunni líka.

Framsóknarflokkurinn fékk alveg nóg af frekju ESB-ríkjanna í Icesave-málinu og er líka orðinn algjörlega afhuga ESB-aðild.

Það munaði hársbreidd að Katrínu Jakobsdóttur, nýkjörnum formanni Vinstri grænna, tækist að rétta örlítið kúrsinn á rauðgrænni skektunni, en kleyfhugarnir í flokknum höfðu sitt í gegn og fengu frest til árs til að klára samning við ESB um leið og aðlögunarþvingunin héldi áfram.

Þorfinnur Ómarsson segir að Íslendingar hafi ekki áhuga á ESB. Það er ekki vegna þess að upplýsingar um ESB skorti, eins og hann heldur fram. Það er alveg yfrið nóg af upplýsingum sem áhugafólk af öllu tagi hefur legið yfir. ESB-sinnar halda úti hálfri tylft samtaka til að boða fagnaðarerindið og andstæðingar aðildar fjórðung tylftar eða þar um bil. Sérfræðingum í öllum helstu þáttum ESB-málanna hefur skotið upp kollinum með visku sína. Samt sýnir þjóðin þessu fremur lítinn áhuga.

Það er því líklega rétt sem Hanna Birna Kristjánsdóttir, nýkjörinn varaformaður Sjálfstæðisflokksins, sagði í Kastljósi í kvöld, þ.e. að þjóðin hefði takmarkaðan áhuga á ESB.

Þjóðin hefur meiri áhuga á því að vinna sjálf í sínum eigin málum, í því að bæta sinn hag og styrkja framtíðarmöguleika sína.

Það eru mörg önnur og miklu brýnni mál sem bíða úrlausnar fyrir íslenska þjóð en að verja milljörðum króna og mikilli orku stjórnkerfisins í að sækja um aðild að ESB.

Íslendingar þurfa að taka höndum saman og rífa sig almennilega upp úr lægðinni sem verið hefur í efnahagsmálunum og þar með þjóðlífinu að vissu leyti.

Við skulum því ekkert láta ESB þvælast fyrir okkur.

Enginn raunverulegur áhugi á ESB

Athugasemdir

[Gunnar Waage (IP-tala skráð) 26.2.2013 kl. 04:06]

Sem betur fer þá styttist nú í að þetta mál klárist.