Páll Magnússon með réttu spurninguna í ESB-málinu

Páll Magnússon, fyrsti þingmaður Suðurkjördæmis, segir Ísland betur sett utan ESB og að krónan gagnist okkur vel í viðtali við blaðið Suðra. Viðtalið er endurbirt á Pressunni.

Meðfylgjandi er sá hluti viðtalsins þar sem Páll lýsir afstöðu sinni varðandi ESB og framtíðargjaldmiðil þjóðarinnar. Það er Björgvin G. Sigurðsson, ritstjóri Suðra, sem er spyrjandinn.

 

Getum lifað ágætu lífi með krónunni 

Nú er óhætt að segja að viðkæmur og kvikur gjaldmiðill sé ástæða þess að margir vilja færa sig frá auka-aðildinni að ESB og ganga í sambandið, geta þá tengt krónu við evru eða tekið upp evru síðar. Hver er þín skoðun á þeim málum, getum við búið við minnsta gjaldmiðil í heimi án hafta og stýringar? 

„Ég held að við getum lifað hér ágætu lífi með krónunni og hún hefur beinlínis hjálpað okkur við að ná þeim ótrúlega viðsnúningi sem orðið hefur hér í efnhagsmálum frá hruni; miklu hraðari og betri en t.d. í þeim evru-löndum sem urðu fyrir svipuðum hremmingum og við. Við þurfum hins vegar að ná betri tökum á ýmsum þáttum sem leiða meðal annars af sér miklu hærri raunvexti hér en í nágrannalöndunum. Aðild að Evrópusambandinu er hins vegar hvorki rétta né eina leiðin til þess - og ég tel Ísland miklu betur sett utan þess en innan; sérstaklega núna þegar fullkomin óvissa ríkir um hvernig sambandið mun þróast eftir útgöngu Breta, sem er auðvitað ein mikilvægasta viðskiptaþjóð okkar Íslendinga.“

En á þjóðin að greiða atkvæði um framhald viðræðnanna við ESB, og kjósa síðan um endanlegan samning, er það ekki lýðræðisleg leið að umdeildu máli sem gengur þvert á flokka?

„Ef þjóðin á að greiða atkvæði um eitthvað þá er það um hvort hún vill sækja um aðild að Evrópusambandinu eða ekki. Skilmálarnir liggja fyrir og eru óumsemjanlegir. Þetta er margvottað og margstaðfest af Evrópusambandinu sjálfu. Það eina sem hægt er að semja um er með hvað hraða þessir skilmálar taka gildi - innan þröngra marka þó. Síðasta ríkisstjórn fór í þessa vegferð umboðslaus og án þess að spyrja þjóðina - og henni dugði ekki heilt kjörtímabil til þess einu sinni að opna þá kafla sem voru þó eiginlega þeir einu sem þurfti að semja um, það er sjávarútvegur og landbúnaður. Það er bara ein rétt leið í þessu máli: ef meirihluti Aþingis vill sækja um aðild að Evrópusambandinu þá spyr hann þjóðina hvort hún sé sama sinnis. Ef meirihluti þjóðarinnar segir já þá sækir Ísland um aðild. Annars ekki. Það er ekkert til sem heitir að sækja um viðræður um aðild að Evrópusambandinu. Það er ótrúlegt að það skuli enn vera stjórnmálamenn á Íslandi sem halda þessu fram þrátt fyrir að Evrópusambandið sjálft sé margbúið að hafna þessum skilningi.“

Greinin birtist fyrst í Suðra. Blaðið má lesa hér.