Fæstir nenna að hlusta

Sagt er að Róbert Spanó sem skrifaði um bókun 35 í Morgunblaðið 22. febrúar sl. hafi um hríð gist sali embættismanna á meginlandi Evrópu og fengist við að segja Evrópuríkjum til.  Alkunna er að í þeim menningarheimi er talið mikið framfaramál að færa sem mest vald í Evrópusalina og skilja sem minnst af því eftir hjá óupplýstum skríl í afkimum Evrópu.   Við reynum að taka því fólki af umburðarlyndi, þótt fæstir nenni að hlusta á það lengi í einu.

Það hefði þó verið vert að hlusta ef Róbert hefði útskýrt hvers vegna bókun 35 varð eftir þegar EES var samþykktur fyrir 30 árum síðan. Hann gerði það ekki, svo það er best að við gerum það hér.

1. EES hefði að öllum líkindum ekki komist í gegnum Alþingi með bókun 35.
2. Meiri samstaða hefði verið með þeirri túlkun að EES gengi gegn stjórnarskrá lýðveldisins.

Hvort um sig hefði dugað til að slátra EES-samningnum á sínum tíma.  

Við svona aðstæður bregða Evrópusinnar á gamalkunnugt ráð.  Ef bitinn er of stór, þá er bara að skera í smærri bita og koma þeim þannig niður.   Fyrst má koma EES strípuðum í gegn, svo getur bókun 35 fylgt þegar meltingarfærin eru tilbúin.