Danir, Svíar og Finnar vilja fremur aukið norrænt samstarf en evrópskt

Helmingur Dana, Svía og Finna vilja fremur sjá aukið norrænt samstarf en evrópskt. Þetta kemur fram í skoðanakönnun sem fjölmiðlar á Norðurlöndum greina frá í dag. Gallup sá um könnunina fyrir flokk ESB-andstæðinga, ESB-lýðræðissinnana, sem samanstendur meðal annars af sænska Júní-listanum og dönsku Þjóðarhreyfingunni sem bjóða fram til ESB-þingsins.

 

Þátttakendur voru spurðir annars vegar um afstöðuna til norræns sambands Íslands, Danmerkur, Finlands, Noregs og Svíþjóðar sem hefði sameiginlega stefnu á ýmsum sviðum svo sem í umhverfismálum, réttarfarsmálum og utanríkismálum og auk þess með viðskiptasamning við ESB og fleiri lönd. Spurt var hvort fólk myndi fremur vilja slíkt bandalag eða að vera áfram í ESB. 

 

Í öllum þremur löndunum vildi um helmingur fólks fremur vera í norrænu sambandi. Aðeins þrír af tíu vildu heldur vera í ESB.  

 

- Þessar kannanir sýna að það er breiður stuðningur meðal almennings í þessum löndum við nánari samvinnu Norðurlanda og enn fremur að stuðningur við ESB-aðild er fremur lítill, segir Lave K. Broch sem er varaforseti ESB-lýðræðissinna og frambjóðandi til ESB-þings fyrir dönsku Þjóðarhreyfinguna gegn ESB.  Ásamt Bretlandi gætu Norðurlöndin krafist þess að vald ESB yrði fært aftur til aðildarríkja, en það sem væri enn betra að Bretland og Norðurlöndin yfirgæfu ESB og sameinuðust um fríverslunarsamning við ESB, sagði Broch ennfremur af þessu tilefni. 

 

 

Sjá hér frétt í finnska Vasabladet. Þar kemur meðal annars fram að 3/4 jafnaðarmanna vilja fremur norrænt samband en evrópskt.

 

Sjá hér frétt í sænska Sydsvenskan.  

 

Sjá hér frétt í Europaportalen. 

Meira en tvöfalt meira flutt út fyrir dollara en evrur

Frosti Sigurjónsson formaður efnahags- og viðskiptanefndar Alþingis og þingmaður Framsóknarflokksins vekur athygli á því að við fáum miklu meira greitt fyrir útflutning okkar í Bandaríkjadölum en evrum. Samkvæmt upplýsingum sem hann hefur aflað sér hjá Hagstofunni er greitt fyrir um 56% af útflutningsverðmæti vara í Bandaríkjadölum en aðeins um 27% í evrum.

Þessi atriði skipta máli þegar hugað er að framtíðarfyrirkomulagi gjaldmiðlamála á Íslandi. Bandaríkjadalur hefur meira en tvöfalt vægi evrunnar sem svokölluð uppgjörsmynt. Þessar tölur sýna að þeir sem halda því fram að evran skipti mestu fyrir okkur þegar útflutningur er annars vegar hafa rangt fyrir sér.

Meira flutt út í dollurum en evrum

Össur vildi ekki kíkja í pakkann

Það kemur æ skýrar í ljós með degi hverjum að viðræður ríkisstjórnar Jóhönnu Sigurðardóttur við ESB voru strandaðar löngu áður en ríkisstjórnin ákvað að hægja á þeim í ársbyrjun 2013 að kröfu VG að sagt var. Í raun höfðu viðræðurnar steytt á skeri bæði á árinu 2011 og 2012 vegna landbúnaðarmála og sjávarútvegsmála þegar menn treystu sér ekki til að leggja fram nauðsynleg gögn eða afstöðu.

 

Krafa ESB-aðildarsinna um kosningar um áframhaldandi aðildarviðræður er því ekkert annað en ósvífni, sjá m.a. hér. 

 

Halldór Blöndal fyrrverandi forseti Alþingis og fyrrverandi samgönguráðherra ritar um þetta grein sem Morgunblaðið birtir í dag. Grein Halldórs er svohljóðandi og birt hér örlítið stytt (leturbr. Heimssýnar):

 

 

„Um helgina hitti ég frænku mína sem mér þykir vænt um. Til orðaskipta kom milli okkar vegna þess að hún vill ljúka samningum um aðild að Evrópusambandinu til að sjá hvað er »í pakkanum«. Ég svaraði því til, að engar sérlausnir stæðu okkur til boða. Þess vegna eru þessar línur skrifaðar til að skýra þessi mál fyrir sjálfum mér.

Ég hygg að þorri Íslendinga hafi skoðun á því, hvort þeir vilji ganga í Evrópusambandið eða ekki. Flestir, þar á meðal Össur Skarphéðinsson, telja, að úr því geti ekki orðið nema Evrópusambandið bjóði »Íslandi sérlausnir í sjó«, en því fer víðs fjarri að það standi til boða ef marka má dagbókarfærslur utanríkisráðherrans fyrir árið 2012.

Hinn 9. febrúar talaði Össur um tregðu innan framkvæmdastjórnar ESB til að opna samninga um sjávarútvegsmál. Samningsafstaða okkar sé að verða til en ekki bóli á því að ESB bjóði í samningadans. - »Vaxandi vísbendingar, þ.ám. ferð Einars ráðuneytisstjóra í frönsku kansellíin benda til að Frakkar séu að snúast nokkuð þétt gegn opnun kaflans og við aðra viðra þeir skilyrði sem við munum aldrei ljá máls á.«

Þetta er sá rauði þráður, sem gengur í gegnum dagbókarfærslur Össurar. Evrópusambandið setur skilyrði fyrir opnun sjávarútvegskaflans. Sum ríki vegna makríldeilunnar, önnur af grundvallarástæðum. »...slík skilyrði verða túlkuð sem rautt spjald af okkar hálfu,« segir Össur kotroskinn, »það jafngildir því að ESB sé að stöðva viðræðurnar.«

Nú voru aðildarviðræðurnar við Evrópusambandið hornsteinninn að ríkisstjórn Jóhönnu Sigurðardóttur. Þær voru lagðar þannig upp, að það væri ekki á valdi Íslendinga hvenær einstakir kaflar yrðu opnaðir, eins og skýrt kemur fram í dagbókarfærslum Össurar. Við gátum á hinn bóginn hafnað þeim skilyrðum, sem Evrópusambandið setti fyrir opnun kaflans. Og sú varð þrautalending Össurar. Ég tel að honum beri pólitísk og siðferðileg skylda til að upplýsa hver skilyrði Evrópusambandsins fyrir opnun sjávarútvegskaflans og annarra erfiðra kafla voru á hverjum tíma. Af hverju vildi hann ekki opnar umræður um kaflana, af hverju vildi hann ekki að við Íslendingar fengjum að kíkja í pakkann?

Þorsteinn Pálsson hefur haft stór orð um, að Bjarni Benediktsson hafi brugðist kjósendum Sjálfstæðisflokksins með því að ljúka ekki aðildarviðræðum við Evrópusambandið. Þorsteinn var í aðalsamninganefnd Össurar Skarphéðinssonar, vafalaust sem fyrrverandi formaður Sjálfstæðisflokksins, forsætisráðherra og sjávarútvegsráðherra. Eins og hann hefur talað er óhjákvæmilegt að inna hann eftir því, hvort hann var sammála Össuri Skarphéðinssyni um að opna ekki erfiðustu kaflana vegna þeirra skilyrða sem Evrópusambandið setti. Vildi hann ganga lengra til móts við kröfur Evrópusambandsins en Össur eða taldi hann að viðræðurnar væru komnar í sjálfheldu? Yfir hvaða upplýsingum býr hann sem gera það líklegt að Evrópusambandið muni slá af kröfum sínum nú svo að forsendur skapist fyrir því að opna erfiðustu kaflana?

Össur tekur það fram a.m.k. tvívegis í dagbókarfærslum sínum að Þorsteinn Pálsson hafi málfrelsi um hvaðeina, enda ógjörningur að hugsa sér að Þorsteinn hefði að öðrum kosti tekið sæti í aðalsamninganefndinni. Honum er því ekkert að vanbúnaði að skýra sín sjónarmið.“

 

Hvernig væri það nú að þeir fjölmiðlar sem mest fjalla um Evrópusambandið færu af heilindum í að skoða og birta efni um það hvernig samningaviðræðurnar gengu raunverulega fyrir sig og hvers vegna þær voru raunverulega strand þegar árið 2011?

Færeyingar gáfu eftir vegna viðskiptaþvingana ESB

Staða Færeyinga í makrílmálin var mjög þröng vegna viðskiptaþvingana Evrópusambandsins. Þeir gátu ekki selt vörur til ESB og hvorki veitt í lögsögu ESB né Noregs.

Þetta kemur fram í meðfylgjandi frétt mbl.is. Þar segir: 

 

Þótt þungt hafi verið yfir þessum samskiptum lítum við svo á að aðdragandi þriggja ríkja makrílsamkomulagsins hafi verið einstakt tilfelli og muni ekki gerast aftur,“ segir Sigurður Ingi Jóhannsson, sjávarútvegs- og landbúnaðarráðherra, um fund sinn með Jacob Vestergaard, sjávarútvegsráðherra Færeyja í morgun.

Ráðherrarnir funduðu í Þórshöfn síðdegis í gær og í morgun og var megin fundarefnið árlegur fiskveiðisamningur Íslands og Færeyja. Á fundinum var þátttaka Færeyinga í aðdraganda þríhliða samkomulags ESB, Noregs og Færeyja um skiptingu makrílaflans rædd. Ísland var ekki aðili að viðræðum sem leiddu til þríhliða samkomulags og hefur það valdið spennu í samskiptum milli Íslands og Færeyja.

„Það var auðvitað nokkuð þungt yfir fundinum þegar við fórum yfir síðustu lotu makrílsamninganna. Að menn væru að gera þetta bak við luktar dyr og forðast að upplýsa okkur. Ég fór yfir það og lagði áherslu á ónánægju okkar með þá framkomu.

Við höfðum skilning á svörum þeirra. Sjávarútvegur er mikilvægur á Íslandi en hann er auðvitað enn þá mikilvægari hér í Færeyjum. Staða Færeyinga var mjög þröng vegna viðskiptaþvinganna Evrópusambandsins og tvíhliða samninga við ESB annars vegar og Noreg hins vegar sem ekki höfðu verið endurnýjaðir. Þær gerðu það að verkum að þeir gátu hvorki selt vörur til ESB né veitt eins og áður í lögsögum ESB og Noregs,“ segir Sigurður Ingi og vísar til viðskiptaþvinganna ESB á hendur Færeyingum vegna veiða á síld og makríl.

Áttu enga aðra útgönguleið

„Færeyingarnir upplifðu sig upp við vegg og að þeir hafi ekki átt neina útgönguleið aðra en að gera það sem í þeirra mögulega valdi stóð, að komast út úr þessari klemmu sem þvinganirnar valda. Við höfum vissan skilning á þeirri stöðu en hefðum hins vegar talið fullkomulega eðlilegt að við værum upplýst um það ferli sem þá fór af stað. Við komum þeim sjónarmiðum okkar mjög skýrt á framfæri. 

ESB stillti Færeyjum upp við vegg