Stríð eru ekki ókeypis

Ekki fer framhjá neinum að Evrópusambandið tekur þátt í styrjöldinni í Úkraínu.  Sumir mundu eflaust bæta við "meira af vilja en mætti" með tilvísun í ákafa Breta og Bandaríkjamanna í þessu máli.  

Evrópusambandið leggur áherslu á að aðildarríkin eyði sem nemur 2% af landsframleiðslu til þess sem kalla má hermál.  Það yrðu um 70 milljarðar íslenskra króna, ef Íslendingar hygðust stökkva á þann vagn.  Peningarnir færu vitaskuld til evrópskra hergagnaframleiðenda.  Þeir yrðu svo ekki í vandræðum með að koma framleiðslunni í lóg, með traustri aðstoð þeirra sem ráða í Evrópusambandinu. 

Það er óneitanlega sérstök framtíðarsýn, að útlendir sprengjuframleiðendur fengju tvö hundruð milljónir á dag í póstinum frá sameiginlegum sjóði Íslendinga. 

https://unherd.com/2023/05/the-rise-of-europes-military-austerity/

 

Ráðagerð um ólögmætt framsal stöðvuð

Þingmáli um bókun 35 var frestað.  Kannski til haustsins, kannski til eilífðar.  Annað hefði verið mjög undarlegt, sbr þessi orð Arnars Þórs sem vert er staldra við:

Frumvarp utanríkisráðherra gengur gegn stjórnarskrá og felur í sér ráðagerð um ólögmætt framsal á íslensku ríkisvaldi.

 

https://arnarthorjonsson.blog.is/blog/arnarthorjonsson/entry/2291142/

Hvert fer valdið?

Í umræðu um EES og Evrópusambandið leggja sumir áherslu á mikilvægi þess að koma valdi úr höndum innlendra aðila.  Því fylgja rök sem erfitt er að henda reiður á, hvað þá endurtaka.  En hvert mundi valdið þá fara?  Arnar Þór Jónsson svarar þvi skilmerkilega:

 

Íslendingar verða að átta sig á því að þegar valdið hverfur úr höndum kjósenda og kjörinna fulltrúa þeirra, þá hverfur það ekki út í tómið, heldur færist í hendur valdahópa sem þjóna eigin hagsmunum. Í þessum hópum situr fólk sem aðhyllist einhvers konar elítisma. Þar koma saman fulltrúar stórfyrirtækja og pólitískra valda, sérfræðingar og fjármálamenn, fræðimenn og fjölmiðlamenn. Þeir einu sem eiga sér ekki raunverulega fulltrúa á þessum fundum eru ég og þú, kæri lesandi. Okkar hlutverk í þessum nýja heimi er tvíþætt, þ.e. að borga og hlýða. 

 

Þetta svar er óþarfi að þynna út með masi. 

 

https://arnarthorjonsson.blog.is/blog/arnarthorjonsson/entry/2291108/

 

 

Foringjarnir ákveða hvað má lesa

Sitt sýnist hverjum um einstaka þætti ófriðarins í Úkraínu, sem og stríðið allt.  Eitt og annað gerist og upp hefst umræða um hver beri ábyrgð á ógæfuverkum.  Þeir sem vilja fylgjast með skoða upplýsingar frá helstu aðilum máls og eru vonandi einhverju nær.  Það á þó ekki við um alla, því í sumum löndum ákveða stjórnvöld hvað íbúarnir mega lesa.  Svoleiðis þótti ekki til fyrirmyndar á sínum tíma, en nú blása vindar úr annarri átt.  Að minnsta kosti í Evrópusambandinu þar sem enn er lokað fyrir fjölmiðla sem stjórnvöldum leiðist, án teljandi athugasemda frá þegnum sambandsins og með velþóknun vina þess á Íslandi.

 

Heimssýn er líka á Fasbók - gerist áskrifendur:

 https://www.facebook.com/groups/heimssyn

Markaður uppspretta óstöðugleika

Morten Harper heitir maður sem skoðað hefur raforkumarkaðinn í Noregi með tilliti til tengingar við önnur Evrópulönd.  Hann skrifar um ýmis atriði í því sambandi og er greinin hér:

 

https://neitileu.no/aktuelt/energipolitiske-handlingsmuligheter

 

Sitthvað er þarna athyglisvert, ekki síst að Evróputengingin veldur óstöðugleika á raforkumarkaði í Noregi.  Óstöðugleiki er eitur í beinum atvinnurekstrar sem reiðir sig á traustan aðgang að orku á verði sem ekki hoppar og skoppar stjórnlaust.  

Að búa til peninga úr lofti

Í Skýrslu starfshóps um EES-samstarfið sem út kom árið 2019 og fjallað er um hér á blogginu er farið fögrum orðum um stuðning EES við rannsóknir.  Þar segir m.a.:  

Annar viðmælandi sem sinnt hefur vísindarannsóknum og nýsköpun sagði að með EES-samningnum hefðu opnast gáttir í styrktarsjóði Evrópusambandsins sem leiddi til mikilla framfara í rannsóknum og uppbyggingu nýs atvinnulífs á Íslandi.

Það virðist gleymast að sjóðir Evrópusambandsins sækja auð sinn í vasa þeirra sem greiða skatt í aðildarlöndum sambandsins.  Engar vísbendingar hafa komið fram um að sú milliganga sem Evrópusambandið hefur við tilfærslu þess fjár sem varið er til rannsókna leiði til aukinnar framlegðar eða skapi fé úr engu.  Þvert á móti eru vísbendingar um að fjármunirnir rýrni heldur við að hafa viðkomu á reikningum Evrópusambandsins, því ekki rekur það sig á loftinu einu saman. 

 

 Heimssýn er líka á Fasbók - gerist áskrifendur:

 https://www.facebook.com/groups/heimssyn

 

 

 

Helstu hlunnindi: Að sleppa við læknisskoðun

Sú saga er lífseig að EES hafi lyft grettistaki fyrir íslenska námsmenn erlendis.  Sannleikurinn er sá að EES skipti þá litlu sem engu máli.  Á tímabili fékkst afsláttur á skólagjöldum í Bretlandi, en sá tími er löngu liðinn. 

Fyrir nokkrum árum var skrifuð löng skýrsla um ágæti EES, "Skýrsla starfshóps um EES-samstarfið"  Niðurstaða skýrslunnar var að EES væri dæmalaust gott í alla staði. Um kjör og aðbúnað íslenskra námsmanna segir þar m.a. 

Einn viðmælandi skýrsluhöfunda sagðist hafa farið til náms við þýskan háskóla árið 1983. Þá hefði verið komið fram við íslenska námsmenn eins og íbúa annarra heimsálfa. Krafist var læknisskoðunar, teknar voru röntgenmyndir og þvag- og saur[1]sýni. Leggja varð fram ótal vottorð vegna búsetu og skráningar til heimilis í þýskri borg. Þýskunám og sérstakt próf var sett sem skilyrði innritunar í háskóla.

 Þessi læknisskoðun sem "íbúar annarra heimsálfa" þurftu að gangast undir, og EES á að hafa bjargað þegnum sínum frá, hefur vistast misvel í minni stúdentanna, því sumir þeirra muna alls ekki eftir slíku og því síður hefur það valdið þeim langvarandi angist að hafa staðið í röð með fólki sem var öðruvísi í útliti en þeir sjálfir.  Menn muna hins vegar eftir þýskuprófinu, en ekki eftir því að Frakkarnir hafi verið undanþegnir.  Sé það hins vegar satt að EES hafi bjargað Íslendingum sem hugðust læra í þýskum háskóla frá því að sýna að þeir kynnu eitthvað í þýsku, þá er auðvitað rétt að halda því til haga.    

 

Heimssýn er líka á Fasbók - gerist áskrifendur:

 

https://www.facebook.com/groups/heimssyn

 

 

EES hindrar frjálsa verslun

Hjörtur fer yfir nokkur atriði varðandi EES-samninginn og hvernig hann heftir verslun við aðra heimshluta, sem reyndar eru vel yfir 90% heimsins.   

Hjörtur dregur ályktun:

Hins vegar er leið út úr þessum aðstæðum, víðtækur fríverzlunarsamningur við Evrópusambandið. Leið sem ríki heimsins fara allajafna þegar samið er um milliríkjaviðskipti og felur, ólíkt EES-samningnum, ekki í sér vaxandi framsal valds yfir eigin málum og hindranir í viðskiptum við aðra heimshluta.

 

Sé vilji til að semja um frjálsa búsetu og atvinnu manna, ætti slíkt varla að vera vandamál í ljósi þess að þegnar Evrópusambandsins á Íslandi eru 5-10 sinnum fleiri en Íslendingar í Evrópusambandinu, sunnan Danmerkur. 

https://www.visir.is/g/20232424298d/vissu-lega-litid-vit-i-slikum-samningi

Málþing í Reykholti laugardaginn 3. júní

Við minnum á málþingið.  Allir velkomnir. 

https://www.facebook.com/photo?fbid=10160976983057905&set=gm.483208560638440&idorvanity=439592811666682&locale=nb_NO

 

 

Andvaraleysi

Það vakti eftirtekt a sínum tíma að Evrópusambandið taldi lýðheilsu á Íslandi léttvæga þegar kom að því að knýja fram innflutning á ófrosnu kjöti.  Viðskiptahagsmunir höfðu forgang fram yfir lýðheilsu.  Þessir heilsuhagsmunir eru raunverulegir, þeir eru ekki yfirvarp hagsmunaaðila í kjötframleiðslu. 

Ástæða er til að vekja athygli á skrifum Vilhjálms Ara.  Hann fjallar um skefjalausan innflutning á kjöti og segir m.a.:

Sýklarnir geta síðan leynst í görninni okkar mánuðum og árum saman. Við erum ekki að tala um neinar matareitrunarbakteríur. Þegar illa stendur á hins vegar valdið sýkingum sem mjög erfitt getur verið að meðhöndla tímalega og jafnvel sem engin tiltæk sýklalyf vinna á.

 

https://blog.dv.is/vilhjalmurari/2023/03/11/thu-uppsker-eins-og-thu-sair/