Fæðuöryggi og sjálfbærni fórnað við ESB-aðild

Þegar litið er til reynslu Svía, Finna og Pólverja er ljóst að fæðuöryggi hér á landi yrði ógnað með aðild að ESB auk þess sem stjálfbærni í landbúnaði myndi bera skaða af. Það segir dr. Ólafur R. Dýrmundsson, landbúnaðarráðunautur, hér í viðtali við Nei við ESB. 

Ólafur segir legu landsins gera það að verkum að Ísland yrði jaðarríki innan ESB því að landbúnaðarstefnan hefði verið mótuð út frá skilyrðum landbúnaðar í Mið-Evrópu.

Hann segir að með aðild að ESB yrði hætta á að fjölskyldubúum myndi fækka hér, líkt og gerst hefur annars staðar, og að stórfyrirtæki tækju yfir æ stærri hluta landbúnaðar með þeim afleiðingum að stóraukin byggðaröskun fylgdi í kjölfarið.

Sjá hér viðtalið við dr. Ólaf R. Dýrmundsson:

Fæðuöryggi og sjálfbærni fórnað við ESB-aðild

 

Höftin eru skilgetið afkvæmi EES-reglna

Fjármagnshöftin voru nauðsynleg að mati AGS haustið 2008 og þau voru viðbrögð við afleiðingum gallaðs regluverks á EES-svæðinu.

Gallar regluverksins fólust annars vegar í algjöru frelsi til fjármagnflutninga án tillits til afleiðinganna á hagsveiflur og fjármálastöðugleika aðildarríkjanna. Megingallarnir fyrir okkur Íslendinga fólust þó í því að EES-reglurnar heimiluðu óhefta starfsemi íslenskra banka á öllu EES-svæðinu og óheftan vöxt þeirra sem gerði það að verkum að lítið ríki eins og hið íslenska gat á engan hátt verið bakhjarl fyrir þessa ofvöxnu banka.

Innflæði fjármagns til Íslands, og þar af leiðandi kröfur lánardrottna bankanna og miklar eignir erlendra sparifjáreigenda hér á landi eru því ein afleiðing EES-reglnanna. Höftin voru viðbrögð við því.

Eftir fjármálahrunið hefur verið hugað að því að endurbæta regluverkið á ESB-svæðinu. Sambandið er þó enn að glíma við afleiðingar eigin reglna, samanber Grikklandsvandamálið.

Það er svo annað mál að höftin hafa bæði kosti og galla. Ókosturinn við þau er að einhver fjárfestingartækifæri kunna að hafa farið forgörðum og arður stórfjárfesta kann að vera minni. Óljóst er hve þessi kostnaður er mikill, sérstaklega í ljósi þess að hagvöxtur er með besta móti hér á landi og atvinnuleysi fer dvínandi.

Ábatinn af höftunum er meðal annars sá stöðugleiki sem AGS og íslensk stjórnvöld sóttust eftir fyrir almenning og atvinnulíf með stöðugra gengi, minni verðbólgu, minni skuldaaukningu og meiri atvinnu. Það hefur svo fylgt með í kaupunum að vextir hafa verið mun lægri fyrir ríkissjóð til hagsbóta fyrir alla landsmenn.

Erfitt er að meta þann ábata í tölum og ómögulegt er að segja hvort ábatinn sé meiri en kostnaðurinn.

Það er hins vegar óumdeilt að höftin voru afleiðing af gölluðu regluverki á EES-svæðinu.

„Ísland er þorpsfíflið“

Evrópuráðherra Þýskalands: Skiljanlegt að Íslendingar séu ekki hrifnir af ESB

Michael Roth, Evrópumálaráðherra Þýskalands, segir það skiljanlegt að Íslendingar séu ekkert hrifnir af ESB.

Roth sagðist telja í viðtali við mbl.is að það hefði tor­veldað viðræður Íslands við Evr­ópu­sam­bandið að „ESB er um þess­ar mund­ir ekki beint í auðveldri stöðu“ í efna­hags- og fé­lags­mál­um. „Í mörg­um lönd­um er at­vinnu­leysi mikið, ekki er búið að yf­ir­vinna krepp­una á fjár­mála­mörkuðum og rík­is­skuldakrepp­una,“ seg­ir hann. „Það hef­ur ör­ugg­lega átt sinn þátt í því að Evr­ópu­sam­bandið kem­ur Íslend­ing­um ekki jafn aðlaðandi fyr­ir sjón­ir og nauðsyn­legt væri.“

Þetta er alveg rétt hjá Roth. Sannleikurinn er hins vegar sá að viðræðurnar við ESB stöðvuðust ekki vegna þess að Íslendingar eru ekkert hrifnir af ESB. Þær stöðvuðust á því að ESB gat ekki fellt sig við þá kröfu Íslendinga að þeir héldu yfirráðum sínum í auðlindamálum, svo sem sjávarútvegsmálum. 

Íslendingar hafa því hafnað ESB á tvennan hátt: Í fyrsta lagi erum við almennt ekkert hrifin af því að Ísland gangi í ESB. Í öðru lagi sættum við okkur alls ekki við að formleg yfirráð yfir auðlindum landsins flytjist til ESB.

Hvað þarf meira til svo að hið undarlega viðræðu- og aðlögunarferli verði stöðvað en að þjóðin sé almennt ekki hrifin af því og alls ekki af því að afhenda formleg yfirráð yfir auðlindum til Brussel?

Virða afstöðu stjórnarinnar

Lýðræði eða lýðskrum

Það var aumkunarvert að horfa nýverið upp á Katrínu Jakobsdóttur, formann VG, mæla fyrir tillögu um að halda þjóðaratkvæðagreiðslu um áframhald viðræðna um aðild að Evrópusambandinu. Enn fremur að hún skyldi segja að þar sé um að ræða prófstein á lýðræðið í landinu.

Svo skrifar Þorvaldur Þorvaldsson, trésmiður og fulltrúi í framkvæmdastjórn Heimssýnar, í grein sem birt er í Fréttablaðinu í dag.

Þorvaldur segir þar enn fremur:

Þar talar Katrín annað hvort gegn betri vitund eða hún skilur ekki muninn á lýðræði og lýðskrumi. Þjóðaratkvæðagreiðsla er ekki endilega ávísun á lýðræði. Það ræðst af ýmsu. Það er t.d. frumskilyrði að kostirnir sem valið er um séu skýrir og báðir eða allir framkvæmanlegir. Þannig hlyti eina lýðræðislega atkvæðagreiðslan um þetta mál að snúast um viljann til að ganga í ESB eða ekki.

Þá þyrfti líka að liggja skýrt fyrir að fyrirvörum sem fylgdu þingsályktuninni um aðildarumsókn yrði vikið til hliðar og forræði þjóðarinnar yfir sjávarauðlindinni yrði gefið upp á bátinn. Sama á við um það skilyrði að setja skorður við innflutningi dýra- og landbúnaðarafurða til að koma í veg fyrir sjúkdóma og tryggja fæðuöryggi.

Þessi skilyrði komu fram bæði í greinargerð og nefndaráliti sem vísað er til í tillögunni sjálfri. Seint á árinu 2011 sigldu viðræðurnar við ESB í strand þar sem ESB neitaði að opna viðræður um sjávarútvegs- og landbúnaðarkaflann fyrr en fyrir lægi tímasett áætlum um aðlögun Íslands að stefnu ESB í málaflokkunum.

Það er tímabært að Katrín Jakobsdóttir og aðrir sem ákaft hafa reynt að blekkja þjóðina undanfarin misseri svari því hvort þeir vilja setja auðlindir Íslands á opinn evrópskan markað, koma á viðskiptahöftum við lönd utan ESB og lögfesta markaðsvæðingu allra innviða samfélagsins. Auk þess hangir margt fleira á spýtunni sem sumt kemur ekki í ljós fyrr en eftir mörg ár.

Ætlar Katrín og fylgjendur hennar kannski að sæta lagi til smokra sér fram hjá þeim fyrirvörum sem Alþingi setti við aðildar umsóknina svo lítið beri á, eða er meiningin að fyrirhugaðar viðræður verði eins konar störukeppni við ESB? Niðurstaða hennar yrði fyrirséð þar sem ESB hefur á að skipa her manna með langa reynslu af að stara.

Spurningin snýst um hvort við viljum ganga í ESB með því sem því fylgir en ekki um formsatriði eða óánægju með ríkisstjórnina. Með inngöngu í ESB yrðum við lokuð inni í ríkjasambandi sem mótaði allt líf okkar án þess að við gætum haft áhrif á hvert það þróast og það dylst fáum núorðið að það þróast á versta veg. Það er því kaldhæðnislegt að þeir sem þykjast tala fyrir lýðræði í þessu máli eru í raun að reyna að hjúpa það gerningaþoku og grafa þannig undan lýðræðinu. Ég krefst þess að minn lýðræðislegi réttur snúist um annað og meira en að greiða atkvæði um að afnema lýðræðið.

Efnahagsstjóri ESB vill sameiginleg ríkisfjármál fyrir evrulöndin

Framkvæmdastjóri efnahags- og gjaldmiðilsmála hjá Evrópusambandinu, Pierre Moscovici, telur að evrulöndin verði að sameinast um sameiginleg ríkisfjármál, að minnsta kosti að talsverðu marki, eftir því sem fram kemur í nýlegu viðtali Reuters við hann.

Þetta er ekki ný hugmynd. Áður en evran var tekin upp vöruðu fjölmargir við því að hún myndi aldrei standast til lengdar án sameiginlegra ríkisfjármála evrulandanna. Það er þó enn mikil andstaða við það að færa ríkisfjármála- og skattavaldið í auknum mæli til Brussel. Ýmsir sjá auk þess ýmsa erfiðleika á því að sum ESB-ríkin, evruríkin, hafi sameiginleg ríkisfjármál en önnur ekki.

Pierre Moscovici er félagi í franska sósíalistaflokknum og hefur gegnt embætti fjármálaráðherra og Evrópumálaráðherra í Frakklandi.

Svíar voru aldeilis plataðir, segir Erna Bjarnadóttir

Svíum var talin trú um fyrir aðild að ESB að gæðaframleiðsla þeirra á landbúnaðarvörum myndi aldelis verða ofan á í samkeppni við ódýra ruslið úr austri og suðri. Annað hefur nú komið á daginn. Erna Bjarnadóttir, aðstoðarframkvæmdastjóri Bændasamtaka Íslands, segir hér í viðtali að hið sama myndi gerast hér á landi við aðild að ESB. Landbúnaðurinn yrði fyrir gífurlegu höggi. 

Þá segir hún að regluverk ESB sé fyrst og fremst miðað við stóru iðnaðarlöndin í sambandinu og þær henti illa lítilli þjóð í norðri sem eigi hagsmuna að gæta fyrst og fremst á norðurslóðum. Best sé að Íslendingar sjálfir séu í forsvari í baráttu fyrir þeim hagsmunum en ekki embættismenn í Brussel sem þurfi að taka tillit til hagsmuna stórþjóðanna. 

Sjá hér viðtalið við Ernu: Svíar voru plataðir.

Gunnlaugur Jónsson segir ESB eina stóra kommúnu

Valdi er stöðugt þjappað saman í ESB og þegar á móti blæs er lausnin, eins og í evrusamstarfinu, að þjappa valdi enn meira saman. Þetta segir Gunnlaugur Jónsson verkfræðingur vera afleita aðferð sem kemur í veg fyrir upplýsingamiðlun og lýðræði. Óljóst sé hver eigi að taka ábyrgð eða standa reikningsskil gerða sinna. Það sé betra að dreifa valdi og hafa það gegnsærra hver beri ábyrgð svo hægt sé að skipta um þá sem fara með valdið.

ESB sé eins og ein stór kommúna með risavöxnu og oft illskiljanlegu lagabákni fyrir venjulegt fólk. Þá sé betra að fylgja hinu fornkveðna um að garður sé granna sættir.

Sjón er sögu ríkari - sjá hér viðtal við Gunnlaug Jónsson: ESB er ein stór kommúna.

Halldóra Hjaltadóttir neitar að greiða ESB 14 milljarða á ári

Halldóra Hjaltadóttir, formaður Ísafoldar, félags ungs fólks gegn aðild Íslands að ESB, vill ekki að Ísland gerist aðili að ESB vegna þess að þá tapa Íslendingar formlegum yfirráðum yfir auðlindum, lög ESB verða íslenskum lögum og stjórnarskrá æðri og við þyrftum að greiða ESB nettó sem svarar 14 milljörðum króna á ári.

Sjón er sögu ríkari:

Viðtal við Halldóru Hjaltadóttur,formann Ísafoldar.