ESB krefst þess að netmiðlunarfyrirtæki afhendi dulkóðunarlykla

Háttsettir embættismenn í ESB hafa nú óskað eftir því að fyrirtæki í netmiðlun og fjarskiptum afhendi lögreglu og leyniþjónustu ESB-ríkjanna dulkóðunarlykla sem notaðir eru á netinu. Með því er vonast til þess að auðveldar verði að fylgjast með hryðjuverkamönnum.

Þetta kemur fram í EUObserver.

Hliðstæðar óskir eða kröfur hafa verið settar fram víðar, svo sem í Bandaríkjunum og Bretlandi.

 

Veikur grunnur Evrópusambandsins

Árið sem leið einkenndist af áframhaldandi hrakförum Evrópusambandsins. Stjórn þess virðist ófær um að takast á við vanda sambandsríkjanna, efnahagslægðina, atvinnuleysið og aukinn óstöðugleika. ESB, myntbandalagið og regluverk sambandsins hafa staðið í vegi fyrir því að ríkisstjórnir landa sambandsins geti sjálfar leyst sín mál á farsælan máta.

Svo segir í bloggi sem Arnar Styr Björnsson, formaður félags stúdenta gegn aðild að ESB, birtir á vef sínum.Greinin birtist einnig í Morgunblaðinu 14. janúar.

Greinin ber heitið Falskar forsendur Evrópusambandsins.

Þar segir enn fremur:

Úkraínudeilan sýndi fram á vanmátt ráðamanna ESB sem virðist án dugandi leiðtoga. Sambandið er ófært um að tryggja varnir sambandsríkja sinna í austurhluta Evrópu og leiðtogar þess eru ólíklegir til þess að aðhafast mikið ef ógn steðjar að smærri löndum þess. ESB treystir á Bandaríkjaher sem hefur tugi þúsunda hermanna í löndum sambandsins, en það er alls ekki víst að það verði alltaf hægt að treysta á að Bandaríkjamenn vilji eða geti tryggt varnir Evrópu.

ESB byggir á þeirri hugmyndafræði að þjóðríkið sé úrelt fyrirbæri, og jafnvel hættulegt. Það stefnir að draumkenndri framtíð þar sem yfirþjóðleg sambönd taka við af þjóðríkinu og samningar og alþjóðalög taka við af landvörnum. Leiðtogar sambandsins lifa í þeirri blekkingu að það sé ESB að þakka að það hafi verið tiltölulega friðsælt í Evrópu síðan 1945. Eins og að NATO og 250-400 þúsund manna liðsafli Bandaríkjamanna í Evrópu í kalda stríðinu hefðu ekki verið til. Úkraínudeilan virðist þó ekki hafa orðið til vekja ráðamenn af þessum blundi.

Það sem hefur í raun gerst er að þjóðir Evrópu hafa veikst andlega vegna veru sinnar í sambandinu og orðið ósjálfstæðari í anda. Þær reiða sig á aðra til að tryggja varnir sínar og hugga sig við þær fölsku hugsjónir sem ríkja innan sambandsins, hugsjónir sem leiða að lokum þó aðeins til óreiðu.

Þjóðir Evrópu þurfa að átta sig á að aðeins þær sjálfar bera ábyrgð á eigin örlögum. Það stoðar lítið að líta til Brussel þegar vá steðjar að, því það virðist lítill vilji vera hjá stjórn ESB til þess að takast á við raunveruleg vandamál.

Sú hollusta sem að borgarar sýna landi sínu stuðlar að samlyndi ólíkra hagsmuna og ólíkra stétta sem í landinu búa. Hún byggir á sameiginlegri menningu borgaranna, sameiginlegum hugmyndum um lífið og samfélagið og sameiginlegum grunndvallar gildum og reglum samfélagsins, sem sátt ríkir um. Án þessa grunns væri ekki hægt að reisa samfélag sem byggir á sátt, samvinnu og sjálfsstjórn borgaranna í stað valdbeitingar og kúgunar. Evrópusambandið hefur ekki þann grunn og þjóðir Evrópu sýna sambandinu ekki þá hollustu sem þær sýna þjóðríkjum sínum, sem gerir tilveru ESB til lengri tíma ólíklega.

Tilvera ESB er háð þjóðríkjum Evrópu og þeim siðræna grundvelli sem þau hvíla á, en ESB grefur samt undan hvoru tveggja. Sú útópíska tálsýn sem Evrópusambandið hvílir á getur aldrei orðið að veruleika, en hinsvegar getur hún eyðilagt fyrir þjóðum það sem þær hafa, þau góðu samfélög sem þær hafa byggt.

Við Íslendingar þurfum ekki að fara í ESB og eigum ekki að gera það.

 

Fyrir hönd Herjans, félags stúdenta gegn aðild að ESB, Arnar Styr Björnsson, formaður

Jón segir umsóknina vera komna á enda

Fréttavefurinn visir.is birtir viðtal við Jón Bjarnason, formann Heimssýnar, í tilefni af áformum ríkisstjórnarinnar um að leggja fram tillögu fyrir Alþingi um að draga formlega til baka umsóknina um aðild að ESB. Á viðtalinu við Jón má sjá að umsóknin er komin á enda og að það sé nauðsynlegt formsatriði að draga hana til baka.

Í viðtalinu sem Visir.is átti við Jón segir:

Jón Bjarnason, formaður Heimsýnar, fagnar því mjög að formenn flokkanna, sem og Gunnar Bragi Sveinsson utanríkisráðherra, ætli að leggja fram þingsályktunartillögu þess efnis að viðræðum við Evrópusambandið verði formlega slitið. „Þá er ljóst að báðir ríkisstjórnarflokkarnir ætla að fylgja þessu máli eftir af fullum þunga. Standa þar með við samþykktir beggja flokkanna og kosningaloforðin sem þeir gáfu fyrir síðustu kosningar,“ segir Jón kampakátur þegar Vísir ræddi við hann nú fyrir stundu.

Stóð á því sem hann var kosinn til
Þegar Jón er spurður nánar út í hið lýðræðislega umboð, kosningaloforðin, þá með vísan til afgerandi orða forystusveitar Sjálfstæðisflokksins hvað varðar vilja til að láta fólk kjósa um áframhald viðræðna, segir Jón að Landfundasamþykktin sé mjög skýr um þetta.

„Þau hljóta að verja samþykktir flokkanna,“ segir Jón. Hann var ráðherra sjávarútvegs- og landbúnaðar þegar þáverandi ríkisstjórn hóf undirbúning aðildarviðræðna, þannig að hann veit hvað klukkan slær í þessum efnum. „Hörðustu ESB-sinnar settu mig út úr ríkisstjórninni til að koma málunum áfram. Ég stóð á því sem ég var kosinn til.“

 

Enn fremur segir:

„Vissi fólk hvað það var að skrifa undir?“ spyr Jón sem vill meina að þetta sé túlkunum háð: „Undirskriftirnar hljóðuðu fyrst og fremst uppá hvort þú vilt kjósa. Menn skulu skoða textann og spurninguna vandlega; þá það sem fólk var að svara og skrifa skrifa undir. Ég veit um fólk sem var algerlega á móti og vildi kjósa þetta út úr heiminum, aðild að Evrópusambandinu, það var ekki að hugsa um hvort það væri að kjósa um áframhald viðræðna. Það er tvennt ólíkt. Þá væri ágætt að biðja viðkomandi um að leggja fram nafnalistann.“

Jón vill sem sagt meina að þarna hafi verið brögð í tafli, villandi spurningar og túlkunin þar með röng. „Það er ekkert að því að kjósa um hvort hvort fólk vilji ganga í ESB. En, það er ekki rétt að þessar undirskriftir hljóði uppá vilja um halda þessum viðræðum áfram. Það er ákveðinn hópur sem vill fá að kjósa um spurninguna, viltu ganga í Evrópusambandið eða ekki? Og það er ágæt spurning. Um það á að spyrja. Þessar viðræður eru löngu komnar í strand.“

Ekki hægt að kjósa um áframhald viðræðna
Jón segir, spurður hvort hann sé alfarið á móti því að kosið verði um hvort viðræðum verði fram haldið eða ekki, að það sé einfaldlega ekki hægt að kjósa um það. Viðræðurnar séu stopp af Evrópusambandsins hálfu.

„Já, krafa Evrópusambandsins liggur fyrir að forsjá fiskimiðanna fari til Evrópusambandsins. Og ef við viljum halda áfram viðræðum á þeim forsendum erum við að fallast á það að gefa miðin frá okkur. Og það liggja engar samþykktir fyrir þess efnis á Alþingi að gefa frá sér fiskmiðin. Alþingi og þjóðin er ekki tilbúin að gefa eftir landhelgina, bara sí svona.“

Viðræður fela í sér afsal fiskimiðanna
Jón segir að það að vilja halda umræðunum áfram feli í sér framsal fiskimiðanna. „Það voru settir fyrirvarar, samninganefndinni er ekki heimilt að ganga lengra en þarna er tilgreint. Ef sýnt er að gefa verður meira eftir en Alþingi hefur gefið heimild fyrir, þá verða þær stopp. Fékkst ekki frjálst umboð til að gera hvað sem var. Ég veit nákvæmlega hvernig er með sjávarútvegsmálin, það var sama og strandaði á hjá Norðmönnum.“

Og Jón óttast ekki boðuð mótmæli. „Allir eiga rétt á að mótmæla, en þeir sem ætla að mótmæla verða að vita hverju þeir eru að mótmæla. Ég skil það fólk sem segir: Ég vil ganga í ESB, þó ég sé algerlega ósammála því. En umsóknin er komin á enda.“

 

Ósætti innan ESB um hvort Hamas séu hryðjuverkasamtök

Framkvæmdastjórn ESB vefengir þá niðurstöðu dómstóls á vegum ESB um að ekki séu nein lagaleg rök til að flokka Hamas-samtökin sem hryðjuverkasamtök. Stjórnmálastéttin í ESB er þar með komin í stríð við dómara í ESB.

Um þetta má lesa m.a. á EUBusiness.

Í ljósi reynslunnar af afskiptum stjórnmálastéttar ESB af átökum á Balkanskaga, Sri Lanka og í Vestur-Afríku ætti þessi valdastétt í ESB kannski ekki að vera að skipta sér af svona viðkvæmum utanríkismálum.

Sjá nánar: ESB er friðarspillir.

Hvert fór áróðursfé Evrópustofu?

Evrópusambandið opnaði áróðurs- og kynningarmiðstöð á Íslandi haustið 2010. Heimildin til að reka hér slíka miðstöð byggðist á skuldbindingum sem Íslendingar gengust undir sem umsóknarríki. Sendiherra ESB hér á landi fór ekkert í launkofa með hver væri tilgangur með "Evrópustofu", en hann fólst í víðtækri gagnasöfnun um skoðanir almennings og afstöðu og hvernig mætti hafa áhrif á viðhorf Íslendinga til inngöngu í ESB.

Svo segir í nýlegu bloggi Jóns Bjarnasonar, formanns Heimssýnar. Síðan segir:

Í viðtali við Morgunblaðið 10.11. 2010 sagði hann (þ.e. sendiherra ESB) m.a.:

"Við vilj­um skilja upp­lýs­ingaþörf ólíkra hópa. Hvað veit fólk og hvað veit það ekki? Hver eru, svo dæmi sé tekið, viðhorf og upp­lýs­ingaþörf ungs fólks, há­skóla­fólks eða elli­líf­eyr­isþega?“ seg­ir Timo Summa, formaður sendi­nefnd­ar ESB á Íslandi, um fyr­ir­hugað kynn­ing­ar­starf sam­bands­ins á Íslandi næstu miss­er­in.

„Við lít­um á mis­mun­andi hópa og hver afstaða borg­ar­búa eða fólks á lands­byggðinni er til aðild­ar. Við vilj­um vita þetta svo við get­um und­ir­búið kynn­ing­ar­gögn í sam­ræmi við það. Við vilj­um vita hvar eyður eru í þekk­ing­unni og reyn­um í fram­hald­inu að leysa það.“

Spurður um um­fang "kynn­ingar­átaks­ins" svar­ar Summa því til að millj­ón evra, eða 155 millj­ón­ir króna, muni renna til kynn­ing­ar á ESB á Íslandi á næstu tveim­ur árum. Í fyrstu sé gert ráð fyr­ir fjór­um til fimm starfs­mönn­um sem hafi það að full­um starfa að dreifa upp­lýs­ing­um um sam­bandið til al­menn­ings. Þá muni skrif­stof­an í Aðalstræti og úti­bú henn­ar á Ak­ur­eyri styðja fyr­ir­lestra­hald og annað kynn­ing­ar­starf. ESB kortleggur Ísland

Samkvæmt Vínarsáttmálanum um réttindi, skyldur og friðhelgi diplómata mega erlendir sendiherrar ekki blanda sér í innanríkismál gistiríkisins.

Þá er diplómatisk staða sendiherra ESB á Íslandi óljós því að aðeins ríki og formleg sambandsríki mega halda úti sendiherrum í öðrum löndum á grundvelli Vinarsáttmálans.

Bein afskipti sendiherra ESB og starfsemi áróðursskrifstofu Evrópusambandsins eru því brot á fullveldi Íslands. Hins vegar sækir Evrópusambandið sér heimild til víðtækrar áróðursstarfsemi hér á landi í skuldbindingarnar sem Ísland gekkst undir sem umsóknarríki að ESB. Þess vegna er mikilvægt að afturkalla umsóknina og loka Evrópustofu.

Afturköllun er bara staðfesting á árangursleysi fyrri stjórnar

Afturköllun umsóknar um aðild að ESB er ekkert annað en rökrétt staðfesting á stöðu málsins eftir árangursleysi ríkisstjórnar Jóhönnu Sigurðardóttur í málinu. Hún varð strand í málinu vegna ósættanlegs ágreinings við ESB í sjávarútvegsmálum og landbúnaðarmálum. Það var Alþingi sem setti málið af stað. Því er rétt að Alþingi stöðvi málið með formlegum hætti.

 

Mbl.is segir svo:

Fjár­málaráðherra sagðist á Alþingi í dag gera ráð fyr­ir að til­laga ut­an­rík­is­ráðherra um slit á aðild­ar­viðræðum við Evr­ópu­sam­bandið verði lögð fram inn­an fárra daga. Hann kallaði jafn­framt eft­ir efn­is­legri umræðu um það hvað það þýði fyr­ir Ísland að ganga í Evr­ópu­sam­bandið.

Guðmund­ur Stein­gríms­son, formaður Bjartr­ar framtíðar, spurði Bjarna Bene­dikts­son, fjár­málaráðherra, um til­lögu Gunn­ars Braga Sveins­son­ar, ut­an­rík­is­ráðherra, þess efn­is að kalla beri aðild­ar­um­sókn Íslands að Evr­ópu­sam­band­inu til baka.

Guðmund­ur minnti Bjarna á það hversu mik­illi and­stöðu til­lag­an mætti þegar hún var lögð fram í fyrra og sagðist hann hafa vonað að þing­heim­ur all­ur og þjóðin hafi dregið þann lær­dóm af þeirri rimmu, að þessu mikla deilu­máli þurfi að leiða til lykta með upp­byggi­legri hætti.

Bjarni sagði of mikið gert úr stöðu Íslands í aðild­ar­viðræðunum. „Hverju myndi það skipta að fá þá niður­stöðu að ekki ætti að slíta viðræðum eða að rík­is­stjórn­in taki þá ákvörðun að fara ekki í viðræðuslit þegar fyr­ir ligg­ur að hún ætl­ar ekki að standa í viðræðum?“

Hann sagði þetta forms­atriði enda sé Ísland ekki í aðild­arfasa, ekki í viðræðum. Og ef það fá­ist meiri­hluti fyr­ir aðild að ESB í framtíðinni sé hægt að sækja um að nýju og ljúka viðræðum á einu kjör­tíma­bili.

Guðmund­ur vísaði í stjórn­arsátt­mál­ann þar sem seg­ir að hlé verði gert á aðild­ar­viðræðum við ESB. Þar komi hins veg­ar ekki fram að slíta beri viðræðunum. Þá hafi stjórn­ar­flokk­arn­ir ekki greint frá því í kosn­inga­bar­átt­unni að þeir hygðust gera það. Sök­um þessa hafi stjórn­ar­flokk­arn­ir ekki umboð til að slíta viðræðunum og þurfi til þess að sækja sér umboð með alþing­is­kosn­ing­um.

Tillaga um slit innan fárra daga

Þýskir fjölmiðlar húðskamma Seðlabanka ESB

Þýskir fjölmiðlar vanda Seðlabanka evrunnar ekki kveðjurnar um þessar mundir fyrir áformin um að fleyta peningum í hagkerfi evrulandanna með kaupum á ríkisskuldabréfum í þeirri von að þannig aukist eftirspurn og hagvöxtur. Frá upphafi var það nefnilega bannað að evruseðlabankinn fjármagnaði opinberar skuldir. Með lagaflækjum hefur verið fundin leið framhjá því lagaboði og fyrir vikið eru þýskir fjölmiðlamenn margir hverjir rauðir af bræði.

Svo segir Financial Times. 

Gagnrýnin í Þýskalandi er af margvíslegum toga. Angela Merkel, sem hefur margítrekað að evrukreppan sé ekki að baki, óttast að það muni verða skattgreiðendur í Þýskalandi og öðrum vel stæðum ríkjum sem muni þurfa að greiða reikninginn fyrir önnur lönd. Hans-Werner Sinn, einn af virtari hagfræðingum í Þýskalandi og stjórnandi IFO efnahagsstofnunarinnar, segir að ríki á jaðarsvæðunum og seðlabankar þeirra séu nú þegar svo skuldsett að þau muni ekki geta bætt meiru á sig. 

Hið víðlesna blað, Bild, segir að lækkun evrunnar muni koma í veg fyrir nauðsynlegar umbætur í hagkerfum evrulandanna. Hið virta blað, Frankfurter Allgemeine, hefur miklar efasemdir um að þensluaðgerðir evrubankans muni skila árangri til lengdar. Meira að segja fulltrúi Þýskalands í stjórn evrubankans, Sabine Lautenschläger, hefur miklar efasemdir um árangur væntanlegra aðgerða.

 

Það verður því fróðlegt að sjá hvernig væntanlegar aðgerðir Seðlabanka evrunnar muni líta út í lok vikunnar og enn fremur verður fróðlegt að sjá hvort þær komi til með að draga úr fylgi vinstrabandalagsins Syriza í kosningunum á Grikklandi á sunnudag. Syriza hefur sem kunnugt er boðað að horfið verði frá harkalegum sparnaðaraðgerðum í boði ESB og AGS nái bandalagið áhrifum við stjórn landsins eftir kosningarnar.

 

Margrét Tryggvadóttir: ESB-umsóknin átti bara að vera könnunarviðræður

Ásthildur Cesil Þórðardóttir bloggari fjallar um bók Margrétar Tryggvadóttur, Útistöður, sem kom út á síðasta ári. Bókin er greinilega fróðleg lesning um sýn nýs þingmanns á störf Alþingis og í stjórnmálaflokkunum. Margrét fjallar þar meðal annars um Evrópusambandsumsóknina sem hún segir að margir hafi skilið sem saklausar könnunarviðræður án þess að menn vildu eða ætluðu sér inn.

Í bloggi sínu segir Ásthildur: „Menn fara mikinn vegna yfirlýsinga forystumanna stjórnarflokkanna um að afturkalla ESB umsóknina. Hótanir um að standa vaktina niður á Austurvelli og jafnvel safna undirskriftum. Ég spyr bara hvar var þetta fólk þegar ákveðið var að sækja um? Ég hef verið að lesa bókina hennar Margrétar Tryggvadóttur, frábær bók og afar upplýsandi um alþingi og alþingismenn og starfsandann og RÉTTLÆTIÐ þar á bæ. Ráðlegg fólki að kaupa hana og lesa vandlega, því svo sannarlega opnar hún glugga inn í dýragarðinn Alþingi." 

Síðan vitnar Ásthildur í skrif Margrétar um umsóknina um aðild að ESB:

 

"Evrópusambandsumsóknin. 

Ég skildi þetta ferli á eftirfarandi hátt og veit um fjöldan allan af fólki sem skildi þetta á sama hátt fyrir kosningar. Við sækjum um aðild að ESB en þetta eru í raun og veru eins konar könnunarviðræður þar sem við fáum að sjá hvað er í boði en við erum samt eiginlega ekki að sækja um aðild að ESB heldur kanna hvort kröfum okkar verði mætt. Ef okkur líkar illa við þann samning sem okkur verður boðinn getum við alltaf afþakkað og haldið áfram þar sem frá var horfið. Við erum sem sagt að fara í könnunnarviðræður því að það er ekki víðtækur meirihluti, hvorki á Alþingi né meðal þjóðarinnar um stuðning við að ganga í Evrópusambandið.“

Svo segir Margrét: „Það fóru hins vegar að renna á okkur tvær grímur þegar við áttuðum okkur á tengslum Icesave- málsins og ESB umsóknarinnar og þeim mikla hraða sem átti að vera á umsókinni. Það átti sem sagt að vera sérstaklega hentugt fyrir okkur að sækja um þegar Svíar væru með forsæti í ESB og því var alls ekki hægt að fara í þjóðaratkvæðagreiðslu um það hvort rétt væri að leggja af stað í þennan leiðangur því það væri of tímafrekt. Eftir á að hygga held ég að það hafi verið stórkostleg mistök að fá ekki samþykki þjóðarinnar fyrir aðildarumsókninni, sér í lagi þar sem annar stjórnarflokkurinn var í raun á móti öllu þessu brölti.“