Hrossahlátur um alla Evrópu

Ásakanir þjóta eins og eldur um sinu á milli ríkja og stofnana í Evrópu.

Rúmenar hafna því alfarið að þarlendir slátrarar þekki ekki mun á kálfi og bykkju.

Þeir segja gripina hafa verið leidda til slátrunar í samræmi við staðla ESB um hvað sé kálfur og hvað bykkja.

En MAST lítur þetta alvarlegum augum. Við stöndum okkur í þessu Íslendingar. 

Evrópuvaktin fjallar ítarlega um þetta hér.

 

Höfundur myndar: James Hunt.

Líta málið alvarlegum augum

Ræði án lýðs

Tómas Ingi Olrich skrifar athyglisverða grein sem birt er í Morgunblaðinu í dag. Greinin heitir Ræði án lýðs. Þar segir hann að ljóst sé að innan sumra ríkja Evrópusambandsins hafi lýðræðið veikst. Það lýsi sér í minnkandi áhuga á kosningum til löggjafarþings.

Í greininni segir Tómas meðal annars:

Eftir því sem vald dregst til höfuðstöðva og stofnana ESB verður það æ meira áberandi, að valdamiðstöð ESB lýtur ekki lýðræðislegu eftirliti. Kjósendur hafa ekki nein áhrif á valdahafa. Þeir síðarnefndu öðlast sitt umboð með þeirri aðferð sem lýst er með hugtakinu „cooption“. Það hugtak er ekki til á íslensku. Það þýðir að nýliðun valdahópsins er ekki gerð að tilhlutan utanaðkomandi aðila, eins og kjósenda, heldur að tilhlutan þeirra sem fyrir eru í valdahópnum. Um slíka stjórnarhætti innan Evrópusambandsins hefur fest sig í sessi hugtakið „gouvernance“, sem er haft á frönsku um stjórnun án umboðs, og er frábrugðið hugtakinu „gouvernement“, sem er ríkisstjórn sem fer með vald í umboði kjósenda.

 Og ennfremur segir Tómas:

Meðal þeirra fræðimanna sem hafa varað við því hvernig stöðugt flæðir undan lýðræði innan ESB er franski stjórnmálafræðingurinn og heimspekingurinn Pierre Manent. Hann lýsir valdastofnunum ESB sem stjórnunarstofnun, sem líkist lýðræðislegri ríkisstjórn sem starfar í umboði kjósenda, en sé í raun bæði umboðslaus og stjórnlaus“. Hann gengur svo langt fullyrða að tími hins upplýsta einræðis sé runninn upp, en með öðrum hætti sé ekki hægt að lýsa summu þeirra skrifstofa, stofnana, dómstóla og nefnda er dæli út sífellt smásmugulegri reglum, sem okkur er gert að hlýða. Þegar stofnanir öðlast slíkt vald án lýðræðislegs umboðs, verða þjóðir Evrópu verkfæri verkfærisins“.

Verkfærið með stórum staf holdgervist í stofnunum Evrópusambandsins og starfsmönnum þeirra. Þar fara embættismenn með völd í málefnum íbúa aðildarlanda án þess að hafa til þess lýðræðislegt umboð, og án þess að þurfa að standa ábyrgir gerða sinna frammi fyrir kjósendum með vissu millibili. Í skjóli þess stjórnkerfis, sem þróast hefur í höfuðstöðvum ESB, hefur lýðræðishugtakið klofnað. Annars vegar er lýðurinn, sem á enga umbjóðendur, og hins vegar valdhafar, sem eru umboðslausir. Auðvitað gengur þetta nærri sannfærðum Evrópusinnum. Bruno Le Maire, sem fór með Evrópumál í ríkisstjórn François Fillon, lýsir uppgjöf ESB gagnvart viðfangsefnum sínum sem eitruðu sambandi af háværum yfirlýsingum án innihalds og rótgrónu athafnaleysi.

Eins og gefur að skilja eru engir eins sannfærðir um ágæti þessa kerfis og embættismennirnir sjálfir. Þar eru 4.365 starfsmenn höfuðstöðva ESB á betri launum en Angela Merkel. Auk þess eru þeir langt frá almenningi og áhyggjum af atvinnuleysi og lélegum hagvexti. Á sama tíma og framleiðslufyrirtækin og atvinnan flytjast til Austurlanda fjær og annarra láglaunasvæða, flyst valdið til embættismanna ESB, án þess að kosningar ógni stöðu þeirra. Þetta kerfi lofsöng nýr formaður Samfylkingarinnar í jómfrúræðu sinni, og hét því að embættismenn yrðu í skjóli fyrir lýðræðinu, ef hann fengi ráðið.

Evruhagfræðingur horfir bara á aðra hlið myntarinnar

Það er merkilegt að Daníel Gros, einn af hugmyndasmiðum um einhliða upptöku evru fyrir Svartfellinga, og margrómaður evrópskur hagfræðingur, skuli líta hér algjörlega framhjá því að það eru tvær meginstærðir sem skýra viðskiptajöfnuð.

Önnur er innflutningur og hin er útflutningur. Í þessari grein einblínir hann bara á útflutninginn. Í greininni er hvergi minnst á innflutning. Gengisbreytingar hafa jú áhrif á verðmæti bæði innflutnings og útflutnings.  Önnur mistök sem hann gerir hér er að einblína á magn útflutnings fremur en verðmæti. Hann lítur líka algjörlega framhjá því að undirliggjandi viðskiptajöfnuður (að frádregnum t.d. vaxtakostnaði) hefur verið stórlega jákvæður frá hruni. Á það hafa ýmsar alþjóðastofnanir bent sem mjög jákvæðan hlut.

Það er þó athyglisvert að Daníel Gros viðurkennir að útflutningsstarfsemin hafi gengið vel á Íslandi og margt fleira hafi gengið vel.

En það er mikil einföldun að halda því fram að allur hagvöxtur á Íslandi stafi frá makrílnum sem farinn er að ganga á Íslandsmið. Það er ekki nema hluti af hagvextinum sem þaðan kemur.

Það er hins vegar athyglisvert að Daníel Gros virðist hafa sagt hér samkvæmt heimildum að Íslendingar hefðu átt að taka upp evru einhliða í einu stökki haustið 2008. Undir þau sjónarmið virðist Þórólfur Matthíasson, prófessor í hagfræði, hafa tekið, - sá er spáði hér algjöru hruni ef við samþykktum ekki Icesave.

Rétt er að hafa í huga að Gros er í umræddri grein að svara sjónarmiðum Nóbelsverðlaunahagfræðingsins Paul Krugman, sem hefur talið að sum ríki hafi gengið allt of harkalega fram í sparnaðaraðgerðum sínum. Krugman hefur hampað Íslandi. Sama gera ýmsir fjölmiðlar í Evrópu, en ýmsum forystumönnum í Evrópu (líka forystumönnum Samfylkingar og Bjartrar framtíðar) þykir hins vegar nóg um þá jákvæðu umfjöllun sem Ísland fær. Kannski er grein Gros viðbrögð við slíku.

Hér er frétt Viðskiptablaðsins um grein Daníels Gros:

Daniel Gros segir að langvarandi rekstrarhalli ríkissjóðs Íslands geti heft hagvöxt hér til framtíðar.

Ávinningur Íslands af því að geta fellt gengi krónunnar í kjölfar bankahrunsins var minni en oft er haldið fram í umræðunni, að sögn Daniel Gros, framkvæmdastjóra hugveitunnar Centre for European Policy Studies (CEPS) og fyrrverandi bankaráðsmanni í Seðlabanka Íslands.

Gros skrifar grein um það hvaða lærdóma megi draga af viðbrögðum stjórnvalda í Lettlandi, Eistlandi og Íslandi, þegar kreppan skall á. Þar segir hann að vegna þess að útflutningsvörur Íslands eru aðallega náttúruafurðir eins og fiskur og ál hafi gengisfelling lítil áhrif á útflutningsgetu. Gengisfellingin hafi vissulega verið sveiflujafnandi á efnahagslífið heima við. Aukin landsframleiðsla á Íslandi sé hins vegar ekki til komin hennar vegna heldur vegna þess að hlýnun jarðar hafi rekið fiskistofna inn í íslenska lögsögu.

Íslenska ríkið hafi aftur á móti verið rekið með miklum halla í langan tíma og skuldastaða hins opinbera sé nú nærri 100% af vergri landsframleiðslu. Hallarekstur sem þessi geri hins vegar lítið til að örva hagvöxt í litlu opnu hagkerfi þar sem stærstur hluti aukaútgjalda fer í innflutning. Það ætti því ekki að koma á óvart að viðskiptahalli er enn mikill á Íslandi og eykur hann þar með við skuldasöfnunina.

Hann segir rétt að miðað við hagvöxt hafi hrunið verið mun harkalegra í Lettlandi en á Íslandi, en hafa beri í huga að viðskiptahalli Lettlands fyrir hrun hafi verið um 25% af landsframleiðslu og því hafi gangurinn í efnahagslífinu ekki verið sjálfbær til lengri tíma. Nú sé lettneska hagkerfið um 10% smærra en það var fyrir hrun, en sé að vaxa. Skuldastaða hins opinbera sé hins vegar mun betri en hér á landi, eða um 40% af vergri landsframleiðslu. Með því að halda útgjöldum hins opinbera í skefjum sé staða ríkisfjármála í Lettlandi mun betri en á Íslandi. Bæði löndin hafi verið með tiltölulega litlar opinberar skuldir fyrir hrun, en nú séu skuldir íslenska ríkisins líklegar til að hefta hagvöxt til framtíðar.

Hrossakjötið er hollt, segir ESB

Hrossakjötsskandallinn er nú farinn að vinda upp á sig í Brussel.

Háttsettir embættismenn þar í borg reyna að fullvissa fólk um að það muni ekki bera skaða af ef það borðar hrossakjöt.

Það er gott að vita af því .

Fólk er samt verulega áhyggjufullt yfir þessu, því uppruna hestanna er ekki getið, en þess er ekki krafist í reglum ESB.

Maður skyldi nú ætla að upprunavottorð væri meðal helstu gæðastaðla í matvælaiðnaði.

En greinilega ekki í ESB:

EUobserver greinir frá þessu:

The EU commission Monday said the horsemeat scandal is a labelling problem and does not represent a health issue. "We're not talking about a health issue here," said spokesperson. Under EU labelling rules processed food labels must list the ingredients but not their origin, amid confusion over the horsemeat origins.

Hin sameiginlega auðlindastefna ESB

Hin sameiginlega fiskveiðistefna Evrópusambandsins felur það í sér að fiskimið aðildarríkjanna falla undir reglur sambandsins og að yfirstjórn fiskveiðanna er hjá skriffinnum Brussel. Fiskimiðin á öllu svæðinu eru því sameiginleg öllum ríkjum ESB, líka þeim sem ekki hafa aðgang að sjó.

Þetta er grundvallarreglan.

Færi Ísland í ESB hefðu þessir skriffinnar fjarri landinu lífsþráð þjóðarinnar í hendi sér, en ákvarðanir þeirra mörkuðust til lengdar fyrst og fremst af hagsmunum heildairnnar í ESB.

Skip allra aðildarríkja geta að jafnaði veitt í landhelgi allra ríkja frá 12 mílum (í vissum tilvikum 6 mílum) að 200 mílum að því gefnu að þau hafi kvóta. Stjórnin í Brussel ákveður allan kvótann, líka innan 12 mílna.

Frávik eins og smáfiskveiðar Maltverja á smávegis afla á smábátum breytir engu um meginregluna.

Þótt strandríki njóti um stund reglunnar um hlutfallslegan stöðugleika, sem merkir að veiðireynsla gildi við úthlutun kvóta, þá er hún ekki gefin um aldur og ævi. Fiskistofnar taka breytingum hvað stærð og svæði varðar og eignarhald á fiskiskipum breytist. Auk þess telja sumir að reglan um hlutfallslegan stöðugleika sé undantekning frá meginreglunni um að fiskisvæði séu sameiginleg og því muni þessi regla hverfa með tímanum.

Nýjustu fréttir herma að ESB ásælist nú einnig allar auðlindir á hafsbotninum frá 12 mílum að 200 mílum.

Ragnar Arnalds fjallar nýverið um þetta á vef Vinstrivaktarinnar. Sjá hér.

Krefst Kristín rektor skýringa hjá Gylfa og Þórólfi?

Fáir hafa haft jafn rangt fyrir sér í umræðunni um Icesave-málið og tveir kennarar við Háskóla Íslands. 

Eftir Icesave-dóminn standa upp úr í þeirri umræðu hástemmdar yfirlýsingar þeirra Gylfa Magnússonar dósents í viðskiptafræði og Þórólfs Matthíassonar prófessors í hagfræði.

Gylfi sagði að Ísland yrði Kúba norðursins ef Icesave-samningar yrðu ekki samþykktir.

Þórólfur sagði að lífskjör myndu hrynja gjörsamlega, atvinnuleysi aukast og við værum að horfa upp á hrikalega sviðsmynd.

Nú verður að ætla að þessir menn byggi ummæli sín á fræðilegri þekkingu. Ekki verður annað séð en að slík þekking sé þá gagnslaus.

Ef þeir byggðu ummælin ekki á fræðilegri þekkingu, hvað þá? Voru þau byggð á einhvers konar pólitískri óskhyggju. Nú breytir það í sjálfu sér litlu að Gylfi var ráðherra þegar hann lét ummælin falla. Hann var í leyfi frá kennarastörfum sem hann hefur nú aftur horfið til.

Háskóli Íslands vill láta taka sig alvarlega í þjóðlífinu hér á landi. Því verður að gera þá kröfu að ummæli háskólakennara um svo viðkvæm mál séu byggð á faglegri þekkingu.

Er ekki ástæða til þess fyrir Kristínu Ingólfsdóttur, háskólarektor, að kanna á hvaða grunni þessir háskólakennarar byggðu þessar stórkarlalegu staðhæfingar sínar sem hafa svo reynst algjörlega tilhæfulausar.

Þjóðin sem borgar laun þessa fólks á alltént heimtingu á að vita hvers vegna þessir menn höfðu svo hrikalega rangt fyrir sér. Þeir voru jú að reyna að fá fólk til að samþykkja óskir ESB-ríkjanna um Icesave-samningana, en þeir hefðu skert lífskjör hér á landi, samanber nýlegar samantektir annarra fræðimanna. Staða Íslands versnaði ekki á alþjóðavettvangi þótt við höfnuðum Icesave-samningunum og nú fer lánshæfismat ríkisins batnandi.

Þjóðin á heimtingu á skýringu frá Háskóla Íslands á þessum hrikalegu mistökum  þessara tveggja fræðimanna.

Varað við áróðri ESB og Evrópustofu hér á landi

Evrópustofa segist kynna hlutlausar upplýsingar um ESB hér á landi. Það er vafasöm fullyrðing.

Stofan hefur úr meira en 200 milljónum króna að moða til þess að tryggja að upplýsingamiðlun verði með þeim hætti að auknar líkur séu á því að Íslendingar samþykki að gerast aðilar að ESB.

Launaður starfsmaður Evrópustofu gekk svo langt að vera með upphlaup á fundi Heimssýnar nýlega með forystumönnum stjórnmálaflokka. Með því kom hann í veg fyrir að Bjarni Benediktsson formaður Sjálfstæðisflokksins gæti svarað spurningum fundargesta og lokið máli sínu.

Það er mjög alvarlegt mál ef Evrópustofa notar milljónirnar sínar til að þagga niður í formanni stjórnmálafloks. Umræða um þessi mál verður að vera málefnaleg þar sem frummælendur eiga að hafa svigrúm til að ljúka sínu máli og skýra sjónarmið sín án óeðlilegrar truflunar fundarmanna.

Framsóknarflokkurinn ályktaði um helgina að lýðræðinu sé hætta búin ef erlendir aðilar megi dæla ótakmörkuðum fjárhæðum hingað til lands til að vinna sjónarmiðum sínum fylgi. Þeir vilja því setja reglur um þessa hluti.

Heimssýn hefur úr litlum fjármunum að moða. Starfið byggir að verulegu leyti á sjálfboðavinnu. Það er málstaðurinn og hugsjónin sem rekur okkur áfram. Þessi bloggfærsla er t.d. skrifuð kauplaust

mbl.is greinir svo frá ályktun frá flokksþingi Framsóknarmanna:

„Framsóknarflokkurinn telur fulla ástæðu til að setja án tafar lög sem fyrirbyggja að erlend stjórnvöld eða erlendir aðilar geti stundað eða fjármagnað póltískan áróður hér á landi. Það má vera ljóst að ef íslenskir stjórnmálaflokkar búa við takmörkuð fjárráð en erlendir aðilar mega dæla hingað ótakmörkuðum fjárhæðum til að vinna sjónarmiðum sínum fylgi, þá er lýðræði í landinu hætta búin,“ segir í ályktun Framsóknarflokksins um innanríkismál.

Samkvæmt heimildum mbl.is er hér verið að vísa til Evrópustofu, sem rekin er með fjármagni frá Evrópusambandinu og stendur að kynningu um sambandið hér á landi.

Hag lands og þjóðar best borgið utan ESB

Íslandi er best borgið utan Evrópusambandsins, segir í ályktun flokksþings Framsóknarflokksins frá í gær. Ennfremur segir í ályktuninni að ekki verði haldið lengra í aðildarviðræðum við Evrópusambandið nema að undangenginni þjóðaratkvæðagreiðslu.

Frásögn mbl.is m.a. svohljóðandi:

„Það er alveg hreint samkvæmt þessari ályktun að nú verður ekki lengra haldið. Þeim verður hætt og ekki hafnar aftur nema þjóðin vilji halda áfram aðildarferlinu,“ sagði Frosti Sigurjónsson, oddviti Framsóknarflokksins í Reykjavíkurkjördæmi norður, um ályktun flokksins um utanríkismál sem samþykkt var á flokksþinginu í dag.

Þar segir: „Framsóknarflokkurinn telur hag lands og þjóðar best borgið utan Evrópusambandsins. Ekki verði haldið lengra í aðildarviðræðum við Evrópusambandið nema að undangenginni þjóðaratkvæðagreiðslu.“

Einungis 30% þjóðarinnar sem vilja í ESB

„Nú eru bara 30% þjóðarinnar sem segjast vilja ganga inn í Evrópusambandið og hugsanlega með skilyrðum. Það er því farsælast að gera hlé þar til almennur vilji er fyrir aðild,“ segir Frosti.

Íslandi best borgið utan ESB