"Dynjandi óveðursskýin ættu nú að vera greinileg...

öllum þeim sem hafa augu til að sjá og eyru til að heyra" segir Arnar Þór Jónsson í hnitmiðaðri ádrepu í Morgunblaðinu í dag þar sem hann fjallar um það sem kynslóðir framtíðar munu kannski kalla fjörbrot lýðræðis á Íslandi. 

Arnar Þór er óðum að skipa sér sess sem arftaki Jóns Sigurðssonar forseta sem varði áratugum í baráttu fyrir auknum rétti rétti Íslendinga.  Þeirri baráttu mætti að ósekju halda hærra á lofti, meðal annars vegna þess að hún hafði þá sérstöðu að vera án blóðsúthellinga. 

Í niðurlagi greinar sinnar segir Arnar Þór hlutina umbúðalaust: 

"Á mannamáli þýðir þetta að íslenskt löggjafarvald hefur að miklu leyti verið yfirtekið af erlendu valdi.  Þar við bætist að æðsta túlkunarvald um lögmæti þessara reglna hefur í veigamiklum efnum verið eftirlátið erlendum embættismönnum. Með þessu hefur endurskoðunar- og aðhaldshlutverk Alþingis og íslenskra dómstóla verið veikt eða gert óvirkt. Þar með hafa lýðræðislegar undirstöður stórlega skaðast."

 

 

https://www.mbl.is/mogginn/bladid/innskraning/?redirect=%2Fmogginn%2Fbladid%2Fgrein%2F1777370%2F%3Ft%3D315456355&page_name=grein&grein_id=1777370

 

Greinin í heild sinni hljóðar svo:

 

"Saga mannkyns sýnir að frelsið er dýrmætt og lýðræðið viðkvæmt. Dæmin sanna einnig að ótemprað vald er ógn við hvort tveggja.

Stjórnarskrá okkar geymir mikilvæg ákvæði um temprun ríkisvaldsins. En hvaða varnir hefur íslensk þjóð gagnvart erlendu valdi þegar það seilist til áhrifa hérlendis og kallar eftir yfirráðum sem stjórnarskráin ætlar íslenskum yfirvöldum einum? Á síðustu árum hafa ytri og innri mál lýðveldisins þróast með þeim hætti að ekki verður lengur undan litið. Dynjandi óveðursskýin ættu nú að vera greinileg öllum þeim sem hafa augu til að sjá og eyru til að heyra.

Bönd lýðræðisins trosna

Tengslarofið milli almennings og valdhafa birtist í ýmsum myndum og skulu hér nefnd nokkur dæmi:

1. ESB hefur í framkvæmd tekið yfir hluta af valdsviði Alþingis með þeim hætti að aragrúi reglna streymir nú í gegnum þjóðþing Íslendinga á ári hverju án efnislegrar aðkomu, endurskoðunar eða breytinga af hálfu íslenskra þingmanna. Evrópureglur þessar hljóta lagagildi hér á landi án þess að fá hér lögformlega rétta meðferð í samræmi við stjórnarskrá og þingsköp.

Í stað þriggja umræðna á Alþingi hljóta reglur þessar afgreiðslu sem þingsályktanir. Þetta er vafalaust þægilegra fyrir ESB, en hvað með íslenska þjóðarhagsmuni? Má una við það að þingsályktun sé veitt sama gildi og lögum sem hlotið hafa þinglega og stjórnskipulega rétta meðferð? Er ásættanlegt fyrir þjóð sem kallast vill sjálfstæð að við getum breytt öllum lögum sem eru í gildi hérlendis, nema þeim sem eiga stoð í EESsamningnum, vegna þess að við höfum engan aðgang að því valdi sem setur reglur á grundvelli EES?

2. Með innleiðingarferlinu hefur embætti forseta lýðveldisins verið gengisfellt, því framangreind „skemmri skírn“ rýrir ekki aðeins stjórnskipulega stöðu Alþingis heldur gerir synjunarvald forsetans óvirkt. Báðar þessar staðreyndir veikja þá lýðræðisvörn sem Alþingi og forseta er ætlað að veita almennum borgurum hér á landi samkvæmt stjórnarskrá.

3. Eitt mikilvægasta atriði stjórnskipulegrar valdtemprunar og lýðræðisverndar gagnvart meirihlutavaldi er heimild dómstóla til dæma um hvort lög brjóti gegn stjórnarskrá. Nú er svo komið að íslenskir dómstólar fara í reynd og í æ ríkari mæli ekki með þetta eftirlitshlutverk hvað viðvíkur hinum ört stækkandi hluta laganna sem eiga uppruna sinn hjá ESB. Í framkvæmd er æðsta úrskurðarvald um Evrópurétt hjá dómstól ESB, sem leggur EFTA-dómstólnum línurnar og þangað leita íslenskir dómstólar ráða um túlkun Evrópureglna, þ.m.t. Hæstiréttur. Í því samhengi öllu hafa reglur ESB um fjórfrelsið tekið sæti einhvers konar „yfirstjórnarskrár“, sem allt annað verður að lúta. Þessu til viðbótar hefur Mannréttindadómstóll Evrópu tekið sér vald, sem þeim dómstól var aldrei ætlað, til íhlutunar um innri málefni íslenska lýðveldisins.

4. Reglurnar í þriðja orkupakka ESB voru þess eðlis að þær hefðu með réttu átt að fara í gegnum þrjár umræður á Alþingi og fá að því loknu samþykki forseta lýðveldisins. Gagnrýnisvert er að þetta hafi ekki verið gert. Sú staðreynd að Hæstiréttur Noregs hefur nú ákvarðað að taka skuli til efnismeðferðar málshöfðun „Nej til EU“ vegna innleiðingar þriðja orkupakkans í Noregi er enn eitt viðvörunarljósið. Verði niðurstaða norskra dómstóla sú að reglur þriðja orkupakkans hafi verið svo viðurhlutamiklar að aukinn meirihluta hafi þurft á norska stórþinginu, þá mun jafnframt opinberast að meðferð Alþingis á málinu hafi verið til stórfellds vansa, svo að jafna mætti því við trúnaðarbrest gagnvart íslenskri þjóð. Hér er ekki lítið í húfi.

5. Á sama tíma hafa aðrir öryggishemlar lýðræðis og borgaralegs frelsis slaknað á tímum Covid-19: Aðgerðir stjórnvalda vegna kórónaveirunnar hafa stórlega hamlað öllu félagsstarfi og þar með veikt borgaralegt aðhald gagnvart miðstýrðu valdi. Aðgerðir stjórnvalda hafa leitt til efnahagslegs tjóns, atvinnuleysis, einsemdar, kvíða, þunglyndis, félagslegs rofs o.fl. sem allt mun hafa langvarandi fjárhagslegar, félagslegar og heilsufarslegar afleiðingar. Í stað valddreifingar og einkaframtaks hefur öll þróunin verið í átt til miðstýringar og ríkisrekstrar. Niðurstaðan af öllu þessu er sú að lamandi hönd hefur verið lögð á lýðræðislega virkni borgaranna. Sagan sýnir að þegar frjáls félagasamtök veikjast verður auðveldara fyrir fulltrúa ríkisvalds (og þeirra sem tala sem málsvarar siðferðilegs meirihluta) að beita borgarana kúgun og ofríki með tilheyrandi skerðingu frelsis og réttinda.

6. Í öllu þessu samhengi eru ótaldar þær hættur sem þjóðaröryggi Íslendinga stafar af skipulagðri glæpastarfsemi, erlendu hervaldi, samkrulli valds og fjármagns, misnotkun fjölmiðla, njósnastarfsemi, veiku fjarskiptaöryggi o.fl.

7. Hvort sem veik staða lýðveldisins nú skýrist af vanmetakennd eða fyrirhyggjuleysi má öllum lesendum þessarar greinar vera ljóst að við svo búið má ekki lengur standa.

Höfum við metnað til að stýra eigin vegferð?

Erlendar lagareglur eru samkvæmt framansögðu innleiddar hér í stórum stíl með lítilli eða engri þátttöku kjörinna fulltrúa íslensku þjóðarinnar og þar með án þess að Íslendingum hafi gefist viðunandi tækifæri til að hafa áhrif á efni þeirra reglna.

Á mannamáli þýðir þetta að íslenskt löggjafarvald hefur að miklu leyti verið yfirtekið af erlendu valdi.

Þar við bætist að æðsta túlkunarvald um lögmæti þessara reglna hefur í veigamiklum efnum verið eftirlátið erlendum embættismönnum. Með þessu hefur endurskoðunar- og aðhaldshlutverk Alþingis og íslenskra dómstóla verið veikt eða gert óvirkt. Þar með hafa lýðræðislegar undirstöður stórlega skaðast. Í framkvæmd birtist þetta í skerðingu þeirrar réttarverndar sem stjórnarskráin ætlar almennum borgurum. Neitunarvald forseta hefur, jafnvel í stærstu málum, verið gert óvirkt.

Embættismenn í erlendum borgum, sem enga ábyrgð bera gagnvart Íslendingum, taka í sívaxandi mæli afdrifaríkar ákvarðanir um íslensk innanríkismál. Allt framangreint hefur grafið undan stoðum lýðveldisins Íslands. Sem sjálfstæð þjóð stöndum við nú veikum fótum. Ef svo heldur fram sem horfir er alls ekki víst að frjálslynd lýðræðishefð haldi hér velli.

Í kvæði sínu „Alþing hið nýja“ kallaði Jónas Hallgrímsson eftir því að Íslendingar, sem lengi hefðu „dvalið draumþingum á“ vöknuðu til vinnu og metnaðar. Slík hvatning á fullt erindi nú, ekki síður en þá."

 

Íslenskir ESB-sinnar klofna

Viðreisn stendur ein að þingsályktun um að taka upp aðildarviðræður við Evrópusambandið. Þingmenn Samfylkingar koma hvergi nærri.

Hversu oft getur smátt klofnað til að úr verði ekkert?

Vilja endurupptöku á viðræðum um aðild að ESB

Evra tóm vitleysa

 

Enn eru þeir til sem lofa gulli og grænum skógum við það eitt að skipta um gjaldmiðil.  Fáir trúa slíku, og enn færri nenna að svara bullinu.  Einn þeirra sem stundum stingur niður penna um málið er hinn þekkti bankamaður Ragnar Önundarson.  Hann segir m.a. á Fasbók sinni: 

Hugmyndina um að taka upp evru ætti að skoða út frá öllum sjónarmiðum. Ísland er háhagvaxtarssvæði, en ESB stöðnunarsvæði. Að nota mynt og vexti ESB þýddi að vöxtum sem hagstjórnartæki væri kippt úr sambandi. Hagsveiflan kæmi fram í atvinnustiginu. Í góðæri mundi allt fyllast af erlendu vinnuafli og þegar niðursveiflan kæmi yrði stórfellt atvinnuleysi, ekki síst meðal erlendu starfsmannanna. Við mundum laða hingað fólk vegna skammtimaþarfa atvinnulífsins og taka langtimaábyrgð á velferð þess. Af því að gjaldmiðillinn aðlagast ekki utanaðkomandi sveiflum í afla, verðlagi útflutningsvara og komu ferðamanna mundu gjaldeyrisaflandi fyrirtæki týna tölunni. Langan tíma tæki að koma hjólum atvinnulífsins á snúning á ný, sem þýðir að lengri tíma tæki að losna út úr atvinnuleysinu.

https://www.facebook.com/ragnar.onundarson

 

Þriðji orkupakkinn fer fyrir dóm í Noregi

 

Hæstiréttur Noregs úrskurðar að 3. orkupakki Evrópusambandsins skuli metinn af dómstólum þar sem spurt er hvort orkupakkinn standist stjórnarskrá landsins.

Systursamtök Heimssýnar í Noregi stefndu norska ríkinu sem vildu frávísun. Nú hefur hæstiréttur í Noregi úrskurðað að stefnan verði dómtekin.

Hér á Íslandi urðu, eins og menn muna, harðvítugar deilur um upptöku 3. orkupakkans.  Óumdeilt er að í orkulögunum felst framsal á valdi til Evrópusambandsins.  Rök þeirra sem vildu framselja valdið voru þau helst að það væri ekki víst að það yrði til tjóns fyrir Íslendinga og að Evrópusambandið langaði til að fá vald í orkumálum. 

Brexit hjálpar bæði Íslandi og Bretlandi

Þökk sé Brexit gátu Bretar bólusett í takt við aðstæður þar í landi en þurftu ekki að sitja undir skrifræði Evrópusambandsins og fá leyfi frá Brussel að bólusetja.

Bretar eru langt á undan meginlandi Evrópu í baráttunni við Kínaveiruna, - þökk sé Brexit.

Og nú ætlar Íslandsstofa í átak að laða breska ferðamenn til landsins á meðan farsóttin lokar mörkuðum í ESB-ríkjum. Fullveldi auðveldar viðskipti, skrifræði torveldar.

Íslandsstofa sækir fram í Bretlandi

Ný tegund stjórnarfars

 Enn á ný ýtir Arnar Þór við Íslendingum með meitluðum og innihaldsríkum skilaboðum um inntak lýðræðis og valds. Arnar þór ritar í Morgunblaðið og er greinin endurbirt af Félagi Sjálfstæðismanna um fullveldismál.

Arnar Þór segir m.a.:

"Íslendingar hafa enn ekki vaknað til vitundar um þá varasömu stöðu sem hér er uppi. Í kjölfarið hef ég velt því upp af fullri alvöru hvort við stöndum mögulega frammi fyrir því að einhver ný tegund stjórnarfars sé að ryðja sér til rúms, þar sem valdið kemur ekki lengur frá þjóðinni, heldur að ofan; frá miðstýrðu, fjarlægu yfirþjóðlegu embættisvaldi, þar sem samnings- og lagaákvæði eru aðeins til skrauts, þar sem menn taka sér vald í krafti embættis og sæta sjálfir engri valdtemprun."

Tímabært er að ræða þessi mál með öðrum hætti en með útúrsnúningum og innihaldslausu fjasi um að þeir sem vilji ekki meira valdaframsal ti útlanda séu steintröll. 

https://fullveldisfelagid.is/kreppa-lydraedisins/?fbclid=IwAR0bQstzM5G0pkkbmSC_Kl-yQFjvOxJTxZaVVbdtFO82j5hIyImoU3EbcO8 

Jón, Ásgeir og frjáls verslun

Ásgeir Jónsson, seðlabankastjóri, er þekktur fyrir áhuga sinn á sögu Íslands.  Í grein í Feyki fjallar hann um þau vatnaskil sem urðu við siðaskiptin.

Ásgeir ræðir meðal annars hversu hagstætt það var fyrir Dani að hafa öll tök á Íslandsversluninni.  Það var á hinn bóginn óhagstætt Íslendingum.  Í þessum málum eru þeir sammála, Jón Sigurðsson forseti og Ásgeir, sem og fjölmargir aðrir, að frjáls verslun – frjáls samskipti við umheiminn séu lykillinn að velmegun Íslands.

Það verður kynslóðum framtíðar ráðgáta hvers vegna hópur manna á Íslandi vildi í upphafi 21. aldar færa vald yfir Íslandsverslun til erlendra manna sem bjuggu í fjarlægri borg og sóttu umboð sitt til annarra en Íslendinga. 

https://www.feykir.is/is/frettir/um-hnignun-islands-eftir-sidaskipti-askorandinn-asgeir-jonsson-brottfluttur-skagfirdingur?fbclid=IwAR1cnG39ewREuehL-IDAOBXFrE20Xr2A-8zihK-Zxlubn7AEJlgAf0YXP0w

 

"Aðildarsamningaviðræðu"þingmaður í framboð fyrir VG?

Einn furðulegasti leikþáttur stjórmála liðinna ára voru hinar svokölluðu “samningaviðræður” um innlimun Íslands í Evrópusambandið.  Látið var í veðri vaka að stórkostlegar samningaviðræður væru í gangi þegar ljóst var frá upphafi að aðildarríki Evrópusambandsins gangast refjalaust undir löggjöf sambandsins, eins og hún er, og ekki síður eins og valdamönnum sambandsins þóknast að hafa hana í framtíðinni. Evrópusambandinu sjálfu má segja til hróss að aldrei var nein fjöður dregin yfir það.  Það gerðu hins vegar ástmenn þess á Íslandi.

Einn þeirra sem vildi fyrir alla muni eiga í “samningaviðræðum” við Evrópusambandið er Róbert nokkur Marshall.  Hann er nú sagður vilja verða þingmaður fyrir stjórnmálaflokk sem að jafnaði hefur verið hallur undir fullveldi þjóðarinnar.  Einu sinni bognuðu sumir þingmanna flokksins að vísu í þeirri baráttu, en það gerist vonandi ekki aftur.

Hvaða afstöðu skyldi téður Róbert nú hafa til “samningaviðræðna”.  Vill hann ræða endurskoðun á EES-samstarfinu, eða langar hann kannski undir niðri að afhenda erlendu ríkjasambandi völdin yfir Íslandi? 

Væri ekki heiðarlegt af Róberti að upplýsa um það?

 

https://frettabladid.overcastcdn.com/documents/210126.pdf