Dýrar reglur

Vera má að mest af þeim kostnaði sem felst í svokölluðu Evrópusamstarfi eigi rætur að rekja til reglna sem dýrt er að fylgja.  Eflaust eiga sumar þeirra rétt á sér, en sterkur grunur leikur á að margt mætti betur fara í þessum málum.

Hjörtur J. Guðmundsson ræðir um íþyngjandi reglur og segir m.a.:

Vert er að lokum að hafa það í huga að óheimilt er samkvæmt EES-samningnum að innleiða regluverk frá Evrópusambandinu minna íþyngjandi en það kemur í gegnum hann á meðan ríflegt svigrúm er til þess að innleiða það meira íþyngjandi. Væri samningnum skipt út fyrir víðtækan fríverzlunarsamning, líkt og flest ríki kjósa að semja um í dag, væri hins vegar hægt að setja minna íþyngjandi reglur í stað þess eða alls engar. 

https://www.fullveldi.is/?p=30687

Annar kjarni í útblástursskattsumræðunni

Umhverfisskattar eru iðulega lagðir á til að breyta neyslu fólks og fyrirtækja.  Á meginlandi Evrópu keppast stjórnvöld við að koma ferðafólki og vörum í lestir.  Áhersla er á að hætta að brenna kolum og nota t.d. frekar gas.  Síðast en ekki síst er oftast hagstæðara fyrir umhverfið að kaupa heimagert tæki frekar en sambærilegt tæki sem framleitt er í fjarlægu landi.

Nánast ekkert af þessu á við um Ísland.  

Ef til vill má bæta orkunýtingu eitthvað í sjóflutningum, en það er erfitt að finna kol til að hætta að brenna á Íslandi og langmest af neysluvarningi verður að sækja yfir hafið.

Skattkerfinu sem í útlöndum er fyrst og fremst ætlað að breyta neyslumynstri verður fyrst og fremst kerfi til afla tekna þegar það er tekið upp á Íslandi. Drjúgur hluti þeirra tekna rennur í aðra en íslenska vasa

Hjörtur í Noregi

Þeir sem fylgjast með norsku samfélagi eru líklega flestir ef ekki allir sammála um að litlar sem engar líkur séu á að Noregur álpist inn í Evrópusambandið á næstunni.  Þeir sem síður fylgjast með eiga það til að túlka stöku fréttir af landsfundum frjálslega og fá aðra niðurstöðu. 

Hjörtur J. Guðmundsson er einn þeirra sem fylgist með.  Hann fer yfir málin í þessari ágætu grein: 

 

https://www.fullveldi.is/?p=31723 

 

Og við minnum á Fasbók Heimssýnar.  Það vantar alltaf fleiri áskrifendur:

https://www.facebook.com/groups/heimssyn

Fleiri og alvarlegar hliðar á útblástursskattinum

Útblástursskatturinn sem rætt er um þessa dagana og ætlunin er að leggja á samgöngur við Ísland í lofti og á sjó á sér ýmsar hliðar.

Í fyrsta lagi eru greiðar samgöngur um langan veg lífsnauðsynlegar fyrir samfélag á Íslandi. Staða Íslands er að því leyfi ólík hreppum Evrópusambandsins.  Er eðlilegt að bjóða erlendu ríkjasambandi að fá slíkt kverkatak á Íslendingum sem skattlagning samgangna er?   

Í öðru lagi breytist gjaldið án aðkomu kjörinna fulltrúa.  Losunarheimildir eru seldar á markaði og þar hefur verðið rokið upp úr öllu valdi.  Þarna er semsagt um að ræða skatt á samgöngur við Ísland sem hefur alla burði til að hækka stjórnlaust og ýmislegt sem bendir til þess að svo verði.

Hvaernig hefðu Íslendingar á miðöldum tekið því ef Noregskonungur hefði lagt til stjórnlausan skatt á siglingar til Íslands?

 

Haldið til haga

Skattur á útblástur kolefnis er til umræðu þessa dagana.  Rétt er að halda því til haga að hluti af skattinum ratar í verkefni í heimahéraði.   Sé lesið í línuritið sem fylgir í hjálögðu skjali eru það rúm 60% sem rata „heim“, árið 2021, og stór hluti af því fer einhvers konar umhverfis- og orkuverkefni. Eftir standa tæp 40%.  Hvað skyldu það vera margir milljarðar íslenskra króna?

Hvað flugið varðar má segja að þeim milljörðum mun líklega fækka fremur hratt. Það verður svo dýrt að millilenda á Íslandi á leið milli Evrópu og N-Ameríku, svo líklega fækkar þeim farþegum töluvert.  Þeir munu velja beint flug eða að fljúga frá Bretlandi.  Vera má að draga megi úr útblæstri frá farskipum, en eftir sem áður er um að ræða skatt sem leggst mun þyngra á Íslendinga en aðra Evrópubúa og að drjúgur hluti skattsins hverfur úr landi.

https://www.eea.europa.eu/ims/use-of-auctioning-revenues-generated?fbclid=IwAR3LMb2mNJMneHk3bXs-IvEm0j-Ik7BRQfNF4ypjj5J03gVitO-PwIYccwY

 

Maðkur í mysu

EES-samningurinn margfrægi hefur jafnan verið kenndur við fjórfrelsi og er þar vísað til viðskipta með vörur, þjónustu, flutning á fjármagni og fólki.  Smám saman hefur fimmti liðurinn bæst við, það er frelsi Evrópusambandsins til að innheimta skatta af atvnnulífi í löndum EES.

Þessir nýju skattar sem tengjast samgöngum leggjast miklu, miklu þyngra á Ísland en önnur ríki í EES.

Látum liggja milli hluta hvort það sé til góðs fyrir umhverfið að leggja á tiltekna umhverfisskatta, en leitum svara við þessari spurningu:

Hvernig má það vera umhverfinu og samfélaginu til góðs að flytja skattféð frá Íslandi til Brussel?

https://www.ruv.is/frettir/innlent/2023-08-07-horfa-fram-a-milljarda-kostnad-vegna-losunarheimilda-i-skipaflutningum-389342

Ómönnuð vakt

Enn er barist í Austur-Evrópu.  Í tengslum við stríðið rifja menn upp fyrri stríð og fjöldadráp. Það þarf ekki að rifja upp lengi til að komast að því að saga Evrópu er saga nánast viðstöðulausra manndrápa og furðu oft í gríðarlega stórum stíl.  Það virðist alltaf hafa verið vilji til að lagfæra landamæri, eða ná einhverju öðru fram, með skipulögðum mannfórnum.  Jafnan hefur tekist að manna fallbyssurnar, jafnvel þótt slíkt starf hafi oft verið sjálfsmorðsleiðangur.  Það er undarlegt.  

Menn eru ósammála um margt í sambandi við stríðið, en flestir virðast þó sammála um að manndrápin muni halda áfram, ýmist í sama eða í enn hraðari takti.

Stundum er gott að setja sig í spor annarra.  Hvað mundu menn gera, ef Eyjamenn segðu öðrum Íslendingum að eiga sig, eða ef Danir tækju þar völdin, og stjórnvöld í Reykjavík reyndu að skipuleggja vaktir á fallbyssur á Landeyjasandi? 

Hver mundi mæta á vakt? 

Auðvitað enginn.

Sú einfalda staðreynd minnir okkur á að það er yfir allan vafa hafið að farsælast sé að færa stjórnvaldið ekki úr landinu og allra síst í hendur fólks sem fórnar hálfri milljón manna eins og að drekka vatn.

 

Hæg er leið til helvítis

Það fer ekki framhjá neinum að þróunin í stjórnmálum til langs tíma hefur verið á þann veg að raunverulegar ákvarðanir um samfélag á Íslandi hafa í sívaxandi mæli verið teknar í útlöndum.  Hlutverk stjórnmálamanna líkist sífellt meira hlutverki leikara á sviði.  Helstu kröfurnar til hans eru að hann komi sæmilega fram og hagi sér þokkalega vel innan og utan Alþingis. 

Arnar Þór Jónsson hefur öðrum fremur vakið athygli á þessu og hann er iðulega kjarnyrtur.  Arnar Þór segir m.a. á bloggi sínu:

Hið nýja valdboðsfyrirkomulag ESB (og nú íslenskra stjórnmála) hefur engan tíma fyrir umræður, umber engan skoðanamun, og jaðarsetur þá sem ekki vilja spila með. Mismunandi sjónarmið eiga sér ekki tilvistarrétt í slíku kerfi. Í nafni hagkvæmni, tímasparnaðar, skilvirkni o.fl. er valtað yfir minnihlutasjónarmið og hagsmuni smáríkja. Undir forystu þingflokks Sjálfstæðisflokksins eiga Íslendingar nú að undirgangast slíkt ok sjálfviljugir og aðlagast hinum nýja pólitíska veruleika valdboðsins, en kasta um leið frá sér hugsjónum um frjálst val, fullveldi og sjálfsákvörðunarrétt. 

Þetta er alveg satt.   

Góðu fréttirnar eru að mörg þúsund manns lesa skrif Arnars Þórs og það er ástæða til að ætla að stjórnmálamenn sem feta leið þjónkunar við hið erlenda vald séu með því að fremja pólitískt sjálfsmorð.

https://arnarthorjonsson.blog.is/blog/arnarthorjonsson/entry/2292810/

 

Og við minnum á Fasbók Heimssýnar.  Það vantar alltaf fleiri áskrifendur:

https://www.facebook.com/groups/heimssyn