Engin þjóð

hefur bætt lífskjör sín til langframa með því að selja valdið til fjarlægra manna.  

Þannig kemst Arnar Þór Jónsson að orði (22. mín), með eðlilegum fyrirvörum, því enginn þekkir alla sögu mannskyns, ekki einu sinni Arnar Þór. 

Þetta er meginatriði í sambandi við tengsl Íslands og Evrópusambandsins, bókun 35 og reglugerðafæribandið frá Brussel til Íslands. 

Viðtalið við Arnar Þór var í Þjóðólfi og er hér í heild:

https://thjodolfur.is/ihaldsstefnan-snyr-aftur/?fbclid=IwY2xjawFnUylleHRuA2FlbQIxMQABHTM9gQIN1VPhgCbbHK6apUZAL-O3OfAkcy6KQF4sWUn_EUd7xX209EFD7A_aem_OlDD6jeFyUo7CrkSJtMLEQ 

Langtímavandamál, og ekki lausn í augsýn

Evrópusambandið hefur í áratugi dregist aftur úr öðrum heimshornum á hlaupabraut efnahagsmála. 

Það hafa valdamenn í sambandinu lengi vitað og margir hafa viljað gera eitt og annað í málinu. Margt bendir til þess að vandinn sé djúpstæðari en svo að sambandið sem slíkt ráði við hann. 

Þórður Birgission dregur í nýrri yfirlitsgrein fram nokkur sláandi atriði í þrautagöngu Evrópusambandins.  Við lestur hennar er ekki laust við að það hvarfli að manni að það sé ekkert ljós við enda gangnanna, að þau endi bara í völundarhúsi inni í miðju fjalli. 

https://www.visir.is/g/20242627531d/evropusambandid-er-i-vanda

 

Júlíus skyggnist bak við tjöld

Hvernig stendur á því að eftir 30 róleg ár þurfi skyndilega að lögleiða bókun 35? Júlíus Valsson veltir því fyrir sér og setur í samhengi við umhverfismál og orkupakka Evrópusambandsins. 

Það hljóta að vera einhverjir meiri hagsmunir að baki, en löngunin til að stokka upp í lögum og reglum. 

https://utvarpsaga.is/adsend-grein-islensk-thjod-stendur-a-timamotum-i-fullveldismalum/

 

 

Guðmundur Ingi Guðbrandsson og yfirvofandi endalok bókunar 35

 

Eins og menn þekkja eru allar horfur á að þrýstingur á umhverfið geti aukist til muna ef bókun 35 nær fram að ganga.  Evrópusambandið þyrstir í hreina orku og leggur töuvert á sig til að koma málum þannig fyrir að hægt verði að sækja hana t.d. til Íslands, í fyllingu tímans.  Á það vitaskuld jafnt við um vatnsorku, jarðvarma og vindorku. 

Nú gefur Guðmundur Ingi Guðbrandsson kost á sér til varaformanns VG, undir gunnfána umhverfisverndar.  Hann brennur fyrir henni í hjálögðu viðtali. 

Skýrara getur þetta varla orðið hjá Guðmundi.  Til hamingju með það!  Að berjast fyrir umhverfisvernd og að samþykkja bókun 35 er nefnilega eins og að þurrka sér í sturtu.  

 

https://www.visir.is/k/882537fc-ce67-48c5-a40f-c06d98aa8f91-1727118504587/gudmundur-ingi-gefur-ekki-kost-a-ser

Saga, skreytt stolnum fjöðrum og misskilningi

Undanfarin ár, og áratugi, hefur saga EES-samningsins verið skreytt stolnum fjöðrum af hálfu stjórnvalda og svokallaðra Evrópusinna.  Allt sem mönnum þykir gott hafa gerst er reynt að tengja EES og samtímis er reynt að draga upp þá mynd að á Íslandi hæfust menn við í torfkofum með berkla ef EES væri ekki til bjargar.  Raunveruleikinn er auðvitað allt annar.  Ekki er ástæða til að ætla að Ísland væri verr á vegi statt en það er nú, ef ekki væri EES.  Ljóst er á hinn bóginn að mikill uppsafnaður kostnaður hefur orðið af þessu samstarfi.  Sá peningur hefði kannski nýst betur í annað. 

Öll er þessi helgimynd af EES-samningnum hin spaugilegasta.  Þá fyrst skellir maður upp úr þegar því er haldið fram að hrynji EES, þá hrynur Evrópusambandið, eins og lesa má úr orðum utanríkisráðherra, og Hjörtur J. Guðmundsson greinir frá:

https://www.fullveldi.is/?p=45276

Færibandið dýra

Íslendingar eiga tiltölulega snurðulaus viðskipti við meginþorra heimsbyggðarinnar.  Helsta frávikið má segja að séu gömlu evrópsku nýlenduveldin á meginlandi Evrópu og þeirra fylgiríki. Þau eru ekki nema um 5% af heimsbyggðinni, en finnst sjálfsagt og eðlilegt að senda Íslendingum lög og reglugerðir á færibandi og ætlast til að þeim sé fylgt, óháð því hvaða kostnaður geti af því hlotist. 

Það er tímabært að hefjast handa við að vinda ofan af þessu fyrirkomulagi.

 

https://www.facebook.com/photo?fbid=9016248318389726&set=gm.727215119571115&idorvanity=439592811666682

Hvar er fiskur undir steini?

Í orkupakkamálinu var gundvallarspurningu aldrei svarað:  "Ef lögin skipta okkur engu máli, hvers vegna er þá verið að setja þau?". 

Bókun 35 er svipuðu marki brennd.  Ef núverandi fyrirkomulag hefur gengið í 30 ár, hvers vegna þarf þá að breyta?

Ljóst er að einhvers staðar liggur fiskur undir steini.  Bjarni Jónsson ræðir bókun 35 í tengslum við auðlindir Íslands.  Kannski hann hafi fundið steininn og fiskinn. 

Bjarni segir m.a.:

Margir eru einmitt furðu losnir yfir þeirri ákefð sem nú er lögð í að samþykkja bókun 35 við EES samninginn sem felur í sér að setja ákvæði inn í íslensk lög til að geta tekið evrópskar reglur fram yfir íslenskar lagareglur öllum stundum og hvað búi þar undir. Ekkert hefur enn komið fram sem skýrir hvers vegna það liggi svo á að afgreiða frumvarp vegna bókunar 35 í samningnum um Evrópska efnahagssvæðið eftir tíðindalítil 30 ár. Bent hefur verið á að verði hún samþykkt verður leiðin greidd fyrir Evrópusambandið að ganga hömlulaust að orkuauðlindum og náttúru Íslands. Skiptir það máli?

 

https://www.visir.is/g/20242624426d/orkunylendan-island- 

 

Að lokum leggjum við til að lesendur bjóði vinum og velunnurum að fylgja fasbókarsíðu Heimssýnar.  Fjöldi fylgjenda er ekki í neinu samræmi við fjölda fullveldissinna.

https://www.facebook.com/groups/heimssyn

Alþingismenn fá skyndinámskeið

Það er vel kunnugt að Alþingi ákvað fyrir rúmum 3 áratugum að lögfesta ekki bókun 35 með samningnum um evrópska efnahagssvæðið, EES.  Þar var um að ræða yfirvegaða pólitíska ákvörðun, ekki mistök.

Fyrir skömmu panta tveir hæstaréttarmenn ný og betri lög frá Alþingi.  Þeir segja:

„Það er okkar skoðun að í ljósi þeirrar óvissu sem uppi er varðandi hvort Ísland hafi innleitt bókun 35 við EES-samninginn með fullnægjandi hætti, og vegna þeirrar ósamkvæmni sem gætt hefur í dómaframkvæmd hér á landi varðandi þetta, sé það mikilvægt að íslenski löggjafinn leysi úr vandanum og setji í lög skýrt og óskilyrt ákvæði á þessu sviði og virði þannig þær skuldbindingar sem koma fram í bókun 35.“

Á Alþingi 19. september 2024 útskýrir utanríkisráðherra fyrir þingmönnum að þeirra hlutverk sé að afgreiða refjalaust þessa pöntun hæstaréttarmannanna.

Það er eins og lýðræðislega kjörnir Alþingismenn hafi ekki skilið að þeir séu húskarlar hjá dómsvaldinu, heldur séu uppfullir af gamaldags hugmyndum um þrískiptingu ríkisvalds.

Það væri annars forvitnilegt að vita fyrir hverja hæstaréttarmennirnir umræddu telji sig vinna.    

https://www.althingi.is/altext/raeda/155/rad20240919T104806.html