Leiðindasuð

Í fljótu bragði virðist einkennilegt að miklu fleiri séu hlynntir þjóðaratkvæðagreiðslu um svokallaðar viðræður við Evrópusambandið, en þeir sem vilja að Íslandi gangi í sambandið. 

Ýmsar skýringar koma til greina.  Því hefur verið haldið fram að fá þurfi svör við ósvöruðum spurningum og það hljómar ekki vel að standa í vegi fyrir því að svarað sé.  Staðreyndin er að engu sem skiptir máli er ósvarað.  Svarið er þetta:  Evrópusambandið ræður í Evrópusambandinu. Það verður ekki samið um neitt annað og svo verður heldur ekki samið um það sem óviss framtíð ber í skauti sér.  Þar gildir það sama:  Evrópusambandið ræður. 

Önnur skýring er að menn telji að með kosningu megi útkljá málið í eitt skipti fyrir öll og losna við Evrópusuðið.  Því miður er það ekki þannig.  Norðmenn kusu tvisvar, en suðið er enn í gangi. Suðið byggir m.a. á Evrópusambandshefðinni, að kjósa aftur og aftur þangað til rétt niðurstaða fæst.  Þá má hætta að kjósa. 

https://www.visir.is/g/20252671063d/-evropusudid-hverfi-ekki-med-thjodar-at-kvaeda-greidslu  

Breyttur skilningur Samfylkingar á ESB-viðræðum

Tuttugu og tveimur árum eftir að Samfylkingin efndi til atkvæðagreiðslu í flokknum um afstöðu til spurninga í Evrópumálum hefur forystufólk flokksins áttað sig á því að spurningarnar þá voru út í hött (eða alltént barn síns tíma).

Forystan virðist að minnsta kosti sum hver hafa áttað sig á því að möguleg aðild Íslands að Evrópusambandinu felur það í sér að við yrðum hluti af því eins og það er í dag; tækjum upp regluverk og annað. Eina frávikið gætu mögulega verið afmarkaðar og tímabundnar undanþágur. Þetta kom skýrt fram í nýlegu viðtali við Ingibjörgu Sólrúnu Gísladóttur, fyrrverandi formann Samfylkingarinnar, í nýlegum útvarpsþætti.

Það má því segja að Samfylkingin hafi eitthvað lært á þessum tveimur áratugum, eða frá því er lögð var eftirfarandi spurning fyrir flokksfólkið: „Á það að vera stefna Samfylkingarinnar að Íslendingar skilgreini samningsmarkmið sín, fari fram á viðræður um aðild að Evrópusambandinu og að hugsanlegur samningur verði síðan lagður fyrir þjóðina til samþykktar eða synjunar?“ Megnið af umræðunni snerist á sínum tíma um að það væri um eitthvað raunverulegt að semja og sem kunnugt er hélt Össur Skarphéðinsson þess háttar sjónarmiðum stíft fram. Það er því ágætt að Samfylkingin hafi á tveimur áratugum lært að það er ekki um neitt að semja nema hugsanlega einhverjar tímabundnar og afmarkaðar undanþágur sem skipta litlu máli til lengdar. Hins vegar yrðum við að hraða allri regluaðlögun um leið og möguleg umsókn yrði send inn að nýju.

Asni klyfjaður gulli

Margir muna þá tíð þegar styrkir til þarfra verka tóku að streyma frá Evrópusambandinu til landsins.  Íslendingar höfðu sótt um aðild, mikið lá við að smyrja það ferli og hvað er betra til þess en gull og evrur?

Nú berast fréttir af hliðstæðu flæði peninga.  Hveragerði fær háa upphæð til að hreinsa skólp.   Hveragerði er eflaust í hópi ríkari sveitarfélaga í Evrópu og miklu ríkara en fátæku sveitarfélögin í Búlgaríu.   Hverju er þá svarað þegar Búlgarinn spyr hverju þetta sæti?  Jú, þetta er stofnkostnaður.  Þegar Hvergerðingar eru komnir inn verður það þeirra hlutverk að borga.

https://www.visir.is/g/20242664254d/stor-styrkur-i-hveragerdi-fra-evropusambandinu

Gullmolar á nýju ári

Stefán Karlsson heitir maður.  Hann er stjórnmálafræðingur sem hefur getið sér gott orð fyrir kennslu og ekki er hann ónýtur penni.

Stefán skrifar í Morgunblaðið um fullveldi Íslands og þar er nokkurt samsafn gullmola.  Hann tekur hugmyndina um að "deila fullveldi" í nefið með stuttri spurningu:

Spyrja má hvað Íslendingar hafa með það að gera að eignast hlutdeild í fullveldi Þýskalands.

Það er nefnilega ekki aðeins þannig að hlutur Íslands í fullveldi Þýskalands yrði svo lítill að hann skipti engu máli, heldur hafa Íslendingar ekkert með hann að gera. 

Stefán ræðir í sömu grein þá staðreynd, sem sumir vilja gera sem minnst úr, að Evrópusambandið stefnir opinberlega á sífellt meiri samruna og að verða eitt stórt ríki. Það er reyndar komið býsna langt í þá átt. Í stórríkinu verður lögð áhersla á að draga úr menningarmuni.  Þannig er saga þeirra sem ráða ferðinni, Þjóðverja og Frakka.  Um þetta segir Stefán:

Stefnt verður að því að koma á yfrþjóðlegri alríkismenningu sem m.a. byggist á því að fækka tungumálum. Sterkum áróðri verður haldið uppi til að sýna fram á að lítil menningarsamfélög séu úrelt enda Þrándur í Götu einingarhugsjónar Evrópuríkisins. Það liggur beint við að álykta að í víðlendri margra hundraða milljóna ríkisheild verði talið of kostnaðarsamt og óarðbært, dýrt sport og fortíðarhyggja að halda við litlum málsamfélögum. 

Þetta er því miður að öllum líkindum laukrétt.  Á meðan verið er að ná afgangnum af þjóðunum inn og koma samrunaferlinu í höfn hentar auðvitað ekki að hafa hátt um þessi mál, en það örlar á þeim, t.d. þegar rætt er um að fækka þurfi opinberum tungumálum í Evrópusambandinu.

https://www.facebook.com/photo/?fbid=10162600163297905&set=gm.790497916576168&idorvanity=439592811666682 

 

Nýtt ár

Heimssýn óskar landsmönnum öllum gæfu og gengis á nýju ári.  Megi það verða gott og gjöfult fyrir heimsbyggð alla.

Ormagryfjan djúpa

Sú hugmynd er til að með aðild að Evrópusambandinu gæti dregið úr spillingu.  Það er frumleg hugmynd, ekki síst í ljósi þess að í Evrópusambandinu eru nokkur ríki þar sem spilling er talin landlæg.  Sum þeirra hafa verið í Evrópusambandinu í áratugi, án þess að spillingin hafi minnkað svo fréttnæmt hafi talist. 

Spilling í Evrópusambandskerfinu sjálfu er svo viðfangsefni í sjálfu sér.  Það virðist vera að þar séu þeir helst kallaðir til ábyrgðar sem gera athugasemdir við hana.  Kannski það dugi að skjóta sendiboðann til að fá að vera spilltur áfram, hlýtur lesandi síðustu greinar Hjartar að hugsa.  

Helstu áhrif Evrópusambandsins á spillingu er að með aðild bætist eitt lag af spillingu við það sem fyrir kann að vera. 

https://www.fullveldi.is/?p=65455

Hve stór er Evrópa?

Í gær voru þeir Jón Steindór Valdimarsson formaður Evrópuhreyfingarinnar og Hjörtur J. Guðmundsson stjórnmálafræðingur í viðtali við Kristján Kristjánsson í þættinum á Sprengisandi.

Það er athyglisvert að umræðan fór fljótt í þann farveg að tala um Evrópusinna þó væntanlega meiningunni að Ísland verði aðili að ESB.

En ESB er pólitískt bandalag og aðeins hluti af því landssvæði sem telst landfræðilega til Evrópu. Evrópa er um það bil 10.180.000 ferkílómetrar að flatarmáli að meðtöldu Rússlandi vestan Úral-fjalla, sem telur um 3,960,000 km2. ESB er um það bil 4.233.255 ferkílómetrar að flatarmáli, þ.e.a.s þau 27 lönd sem eiga aðild að bandalaginu.

Þetta þýðir að Evrópusambandið nær yfir um það bil 41,6% af heildarflatarmáli Evrópu.

Í Evrópu búa um 745 milljónir manna (árið 2023). Þetta nær yfir öll lönd sem eru landfræðilega hluti af Evrópu þar með talið Rússland vestan Úral-fjalla, um 110 milljónir manna. Í löndum ESB, búa um 449 milljónir manna (árið 2024). Þetta þýðir að íbúafjöldi ESB nemur um það bil 60% af heildaríbúafjölda Evrópu.

Með öðrum orðum þá er Evrópa er stærri bæði hvað varðar landfræðilegt svæði og íbúafjölda, þar sem hún nær yfir lönd sem eru ekki hluti af ESB.

Það er því ágætt að halda því nánar til haga hvað átt er við með því að vera Evrópusinnaður ekki síst þegar búið er að draga sérstaklega inn í umræðuna að passa sig á að vera ekki með hálfsannleika. Eiga Jón Steindór og félagar ekki við það að vera Evrópusambandssinnaður?

Passaðu þrýstinginn maður!

Rússneska gasfyrirtækið, Gazprom, tilkynnti í gær 28. desember að það muni stöðva gasútflutning til Moldóvu frá og með 1. janúar 2025 vegna ógreiddra skulda. Rússland metur þær á 709 milljónir dala en Moldóva á 8,6 milljónir dala. Rússland útvegar Moldóvu um 2 milljarða rúmmetra af gasi á ári, sem er flutt í gegnum Úkraínu til sjálfstjórnarsvæðisins Transdniestria, þar sem það er notað til að framleiða ódýra raforku.

 

Þessi ákvörðun Gazprom mun valda orkuskorti þar sem landið reiðir sig á ódýrt gas frá Rússlandi til raforkuframleiðslu. Forsætisráðherra Moldóvu, Dorin Recean, sakaði Rússland um að nota orku sem pólitískt vopn, en Moskva hafnar því.

 

Moldóva hefur á undanförnum árum reynt að draga úr mikilvægi þess að fá rússenskt gas með því að þróa tengingar við Evrópusambandsríki, sérstaklega í gegnum Isai-Ungheni-Chisinau  leiðsluna sem tengir landið við Rúmeníu. Þessi leiðsla gerir Moldóvu kleift að kaupa gas frá Evrópu og öðrum aðilum, eins og Aserbaídsjan.

 

Á sama tíma stendur Evrópusambandið frammi fyrir eigin áskorunum í orkumálum. Hratt gegnur á gasbirgðir í ESB vegna kuldatíðar og minni innflutnings, sem veldur aukinni hættu á orkuskerðingu.  En eins og rakið var í færslu í gær þá fer því fjarri að kærleikar séu miklir með löndum norðar í álfunni þegar kemur að raforkumarkaðnum. Þessi ákvörðun mun því auka enn þrýstinginn á orkumarkaðinn í Evrópu. Það því gæti þurft að passa þrýstinginn víðar en í gasleiðslunum í álfunni áður en langt um líður.

https://www.reuters.com/business/energy/gazprom-says-it-will-stop-gas-exports-moldova-january-1-2024-12-28/