Brexitafmæli og það sem ekki má gleymast

Um þessar mundir er haldið upp á 8 ára afmæli Brexitkosninganna.  Í tengslum við Brexit er tvennt sem verður ekki of oft rifjað upp.

Í fyrsta lagi er ekki ætlast til að ríki yfirgefi Evrópusambandið.  Sambandið tekur á sig krók og kostnað við að gera þeim sem vilja fara lífið leitt.

Í öðru lagi skall á flóðbylgja af heimsendaspám, sem svo ekki rættust.  Efnahagur Breta stendur ýmist í álika miklum eða meiri blóma en efnahagur stærstu ríkja sem enn eru eftir í Evrópusambandinu.

 

Uppgefinn Evrópusinni

Á meginlandi Evrópu hafa margar sálir í mörg ár ræktað með sér draum um einhvers konar sameinaða Evrópu þar sem smjör drýpur af hverju strái og menn stilla sig að mestu um að drepa náunga sinn.

Líklega má telja Grikkjann Yanis Varufakis í þessum hópi, en hann var ráðherra í ríkisstjórn Grikkja á ólgutímum og skrifar nú bækur og heldur fyrirlestra.  Varufakis telur að draumurinn um sameinaða Evrópu sé brostinn og tálsýn ein standi eftir, meðal annars vegna þess að valdamenn í Evrópusambandinu hafi dregið lappirnar í sameiningarmálum, ekki síst í fjármálum hins opinbera.

Hér má sjá stutt, en hressilegt viðtal við hinn uppgefna Evrópusinna, Yanis Varufakis:

https://www.youtube.com/watch?v=VCf6UjQ_XYM

   

Auðvitað engu!

Það er ekki bara yfirgengilega barnalegt að halda því fram að Íslendingar mundu ráða einhverju sem máli skipti í Evrópusambandinu ef þeir væru þar, það er líka í hrópandi andstöðu við evrópskar og íslenskar hugmyndir um lýðræði. 

Hjörtur J. Guðmundsson fer yfir málin í kjölfar lítlsháttar umræðu um að Íslendingar mundu samt ráða einhverju og að þau völd lægju í töfrasprotum sem fást í Harrýpotterbúðinni. 

Auðvitað mundu Íslendingar engu ráða í Evrópusambandi.  Það væri hryllilega ólýðræðislegt og gæti aldrei staðist nema rétt á meðan verið væri að koma þeim inn. 

 

https://www.fullveldi.is/?p=47724

 

Gull og blý

Blýhúðun (sem sumir nefna gullhúðun) kostar eflaust mikið, en óstöðvandi og vaxandi straumur reglna sem ekki eru skrifaðar með þarfir Íslendinga í huga kostar ennþá meira.  

Hann er rándýr. 

https://www.stjornarradid.is/efst-a-baugi/frettir/stok-frett/2024/06/18/Starfshopur-utanrikisradherra-leggur-til-adgerdir-gegn-gullhudun-EES-gerda/?fbclid=IwZXh0bgNhZW0CMTEAAR14-1OwlAAkwHmj0nwOSWjEMK-ot1d-CxpujnWcXjsppP1u6FiwXW0sleA_aem_tRwWwdfwk6MBbg8oWAX9PQ

Hugvekja til Íslendinga 2024

Þá er lýðveldið Ísland áttrætt.   Segja má að vegferðin til lýðveldis hafi byrjað með frægri Hugvekju Jóns Sigurðssonar til Íslendinga í Nýjum félagsritum árið 1848.   Hugvekja Jóns er ekki aðeins hvatning til að Íslendingar taki stjórn Íslands í sínar hendur, heldur fjallar hún um sitthvað sem kalla má stjórnmálaheimspeki.  Jón segir m.a.:

 

Þjóðin er ekki til handa embættismönnum sínum, heldur eru þeir handa henni; hún á því með að krefja þá reikningsskapar fyrir stjórn þeirra.

 

Á Íslandi eru stjórnmálamenn sífellt krafðir reikningsskapar fyrir stjórn sína og stóri dómur í kjörklefanum fellur ekki sjaldnar en á 4 ára fresti.    En hver er krafinn reikningsskapar fyrir tilskipanir sem koma í pósti frá Brussel árið 2024?  Stjórnmálamenn á Íslandi benda út í buskann, í átt að einhverjum sem ber ekki einu sinni nafn, enginn kaus og enginn veit hver er.   Þegar hringt er til Brussel svarar auðvitað enginn.  Ofan af þessu stjórnarfyrirkomulagi þarf að vinda og það fer vel á því að það verði gert með rökum Jóns Sigurðssonar sem eru 176 ára gömul, en síung.      

 

Heimssýn óskar Íslendingum öllum til hamingju með von um farsælt og fullvalda samfélag um ókomna tíð.

 

https://timarit.is/page/2016419#page/n5/mode/2up

Evruskatturinn

Fréttir hafa borist af því að súkkulaðiplatan sé tvöfalt dýrari í kaupfélaginu á Ítalíu en í Reykjavík.  

Líklega dettur engum á Ítalíu í hug að kenna evrunni um.  Ef munurinn væri á hinn veginn, bölsótuðust eflaust einhverjir og bentu á íslensku krónuna.  Þeir mundu hrópa "krónuskattur".  

https://www.facebook.com/photo/?fbid=8388331674514730&set=gm.672156931743601&idorvanity=439592811666682

  

 

Evrópulýðræði

Diljá Mist Einarsdóttir sagði frá heimsókn til Evrópusambandsins um daginn.  Ástæða er til að halda þeirri frásögn til haga.  Hún varpar nefnilega ljósi á eðli Evrópulýðræðisins. 

Í örstuttu máli útskýrði embættismaður Evrópusambandsins fyrir Diljá Mist hvernig sambandið geti haft áhrif á úrslit kosninga.

Evrópusambandið hefur nefnilega skoðun á því hvað eigi að koma upp úr kjörkössunum.

Frásögnin kemur svosem ekki á óvart.  Svona er þetta lið. Þetta er auðvitað ekki okkar lið. 

https://www.visir.is/g/20242581718d/kosningaarodur-skrifstofu-althingis-

Samruni eða samvinna

Í grein í Vísi fer Hjörtur J. Guðmundsson yfir nokkur atriði í sambandi við Evrópusambandið og EES sem stundum gleymast.  Þannig er að Evrópudómstóllinn er pólitískur og dæmir iðulega Evrópusamruna í hag.  Þá má rifja það upp að molnað hefur undan hinu svokallaða tveggja stoða kerfi, þ.e. að Evrópudómstóllinn hefur fengið aukið vægi á kostnað EFTA, þar sem Ísland á heima. 

Sitt er hvað samruni og samvinna og niðurstaðan í þessum Evrópumálum er alltaf sú sama; best er að stefna að víðtækri fríverslun og hætta að rembast við kerfi sem miðar að því að Evrópureglur fái nánast sjálfkrafa gildi á Íslandi, sama hvað það kostar. 

https://www.visir.is/g/20242582188d/heppni-ad-ekkert-fordaemi-var-til-stadar

Meint upphaf neytendaverndar

Í lögum númer 39 frá 19. júní 1922 segir meðal annars:

Nú skortir hluti, þá er kaup gerðust, einhverja þá kosti, er ætla má að áskildir væru, eða það, sem hlutnum er áfátt, hefir gerst fyrir vanrækt seljanda eftir að kaup voru gerð eða seljandi hefir haft svik í frammi, og getur þá kaupandi krafist skaðabóta.

Lögin fjalla um lausafjárkaup og í þeim eru fjölmargar svipaðar greinar um skyldur kaupanda og seljanda.  Orðið „neytendavernd“ tíðkaðist ekki fyrir 100 árum, en ekki fer á milli mála að um er að ræða lagabálk sem er m.a. um neytendavernd.

Það kemur eflaust sumum í opna skjöldu að lesa rúmlega 100 ára gömul lög af þessu tagi.   Heimsmynd þeirra sem trúa því að neytendavernd hafi byrjað með samþykkt EES-samningsins hrynur með braki og brestum.  Þeir sem hafa skýrari sýn á raunveruleikann átta sig á hinn bóginn á því að ekkert bendir til að neytendavernd væri verri en hún er á Íslandi, þótt ekkert væri EES.

https://www.althingi.is/lagas/119/1922039.html

Ísland án EES

Í Noregi ræða menn hvernig heimurinn yrði ef EES hyrfi.  Stutta svarið er þetta: Engir verulegir ókostir, en verulegir kostir.   Minnt er á að fyrir er fríverslunarsamningur sem tók að fullu gildi árið 1977 og hefur verið í gildi síðan. Ef Evrópusambandið fer í fýlu og segir upp fríverslunarsamningnum taka við taxtar Alþjóðaverslunarráðsins (WTO).  Þeir eru alla jafna ekki sérlega íþyngjandi.  Það er á hinn bóginn mjög íþyngjandi að þurfa að taka við sívaxandi straumi reglna frá Evrópusambandinu.  Það kostar svo mikið að enginn þorir að taka það saman. 

https://neitileu.no/aktuelt/handel-og-samarbeid-med-eu-uten-eos