Umbi Össurar án umboðs

Stefán Haukur Jóhannesson er í umboði Össurar Skarphéðinssonar utanríkisráðherra aðalsamningamaður Íslands gagnvart Evrópusambandinu. Stefán Haukur skilur umboð sitt víðtækara en stjórnskipunin gerir ráð fyrir. Á Evrópuvaktinni segir um nýlegan útvarpsþátt þar sem Stefán Haukur var gestur.

Þarna lýsir Stefán Haukur því að hann og samnefndarmenn hans muni „útfæra“ álit meirihluta utanríkismálanefndar alþingis og gera þau að samningsmarkmiðum gagnvart Evrópusambandinu.

Stefán Haukur ætlar að taka sér vald sem ekki einu sinni margreyndum erindrekum Evrópusambandsins dettur í hug að embættismenn í lýðfrjálsu ríki taki sér. Í viðtali Fréttablaðsins 12.  febrúar í vetur við Timo Summa sendiherra Evrópusambandsins hér á landi kemur eftirfarandi fram, undirstrikun er spurning blaðamanns Fréttablaðsins

Næsta skref í þessu er að íslensk stjórnvöld kynni samningsmarkmið sín í hverjum málaflokki fyrir sig. Þú vísaðir til þessara markmiða á opnum fundi um daginn og sagðir að óeining í ríkisstjórn gæti tafið fyrir aðildarviðræðum? Þar var ég að svara spurningu úr sal um hvort það tæki lengri tíma fyrir stjórnvöld að svara um samningsmarkmið sín en hefur gert hingað til í spurningum um tæknileg atriði. Ég sagði að stjórnvöld hér þurfi tæknilega greiningu til að geta sett saman markmið sín, sem síðan fara í gegnum ríkisstjórn og Alþingi. Svona er ferlið og ég ætla ekki að giska á hversu langan tíma það tekur. Það fer eftir Íslendingum.

Summa gerir ráð fyrir aðkomu ríkisstjórnar og alþingis. ,,Svona er ferlið," segir hann en gleymir að Samfylkingin ræður yfir utanríkisráðuneytinu og lýðræðisleg vinnubrögð ekki í hávegum höfð þar á bæ.

Stefán Haukur starfar í umboði Össurar, ekki ríkisstjórnar og heldur ekki alþingis og enn síður þjóðarinnar. Þegar Össur tekur upp tjaldhælana sína í ráðuneytinu verður fararsnið á fleiri en honum einum.

 

Evruland er eins flokks ríki

Ímyndið ykkur Washington án Repúblíkanaflokksins og þá fáið þið hugmynd um pólitíska landslagið í Brussel, segir í grein í amerísku fréttaveitunni Bloomberg. Greinin tekur útgangspunkt í stöðu Svíþjóðar sem góðu heill ákvað að standa utan evrunnar og prísar sig sæla í ljósi fyrirsjáanlegra hörmunga myntsamstarfsins.

Seinni hluti greinarinnar fjallar um einsflokksræðið í Brussel, þar sem valið hefur staðið um breiðara samstarf fleiri ríkja eða nánari samstarf færri ríkja. Enginn í Brussel hefur haldið fram stjórnmálastefnu sem segir ,,minna samstarf færri ríkja" - það leyfist ekki að efast um samrunaþróunina.

Framkvæmdastjórnin, sem ein má leggja fram lagafrumvörp, er ekki lýðræðislega kosin heldur tilnefnd af sambandssinnum. Án andstæðra fylkinga sem tefla fram ólíkum stjórnmálastefnum verður til einstefnuhugsun sem leiðir til ófarnaðar, eins og að stofna til gjaldmiðlasamstarfs án þess að hafa til þess pólitískar stofnanir sem m.a. færu í sér sameignleg fjárlög aðildarþjóða Evrulands.

Eins flokks ríki lenda fyrr heldur en seinna á öskuhaug sögunnar.