Evrukreppa klýfur ESB í tvennt; aðildarsinnar skila auðu

 Kreppa þeirra 17 ríkja sem eru í evru-samstarfi verður aðeins leyst með tvennum hætti, annars vegar með stofnun Stór-Evrópu til evran fá ríkisvald að bakhjarli eða með því að evru-samstarfið klofni upp og jafnvel leggist af. Bretland og Svíþjóð munu standa fyrir utan evru-samstarfið um langa framtíð og verða þar af leiðandi áhorfendur að tilraunum til að móta Stór-Evrópu.

Ísland er í þeirri hlálegu stöðu að sækja um aðild að kjarnasamstarfi Evrópuríkjanna með evru og öllum þeim vandræðum sem því fylgir.

Aðildarsinnar á Íslandi hafa ekki reynt að útskýra hvernig hagsmunum Íslands getur verið borgið í kjarnasamstarfi ESB á meðan næstu nágrannar okkar standa utan samstarfsins.

Málefnalegur og pólitískur rökstuðningur fyrir umsókn Íslands um aðild að Evrópusambandinu hefur alltaf verið í skötulík og aðildarsinnum hefnist fyrir það.

Vilja ekki ræða efnahagsvanda evruríkja

Evran í gjörgæslu og aðildarsinnar í felum

Samstarf 17 ríkja um evruna er í uppnámi. Annað tveggja gerist, að samstarfið liðast í sundur eða Stór-Evrópa ríkjanna 17 verði stofnuð með sameiginlegum fjárlögum og einu ríkisvaldi. Engin leið er að spá fyrir um atburðarásina en líklegt er að hún verði langvinn. Hvort heldur sem er á Ísland enga samleið með þróun evru-ríkjanna 17.

Aðildarsinnar á Íslandi, einkum þeir sem tengjast ríkisstjórninni, skulda þjóðinni útskýringu á því hvers vegna við ættum að halda umsókn um aðild til streitu þrátt fyrir margvíslega forsendubresti frá 16. júlí 2009 þegar alþingi samþykkti umsóknina.

Fyrir utan gerbreyttar forsendur Evrópusambandsins sjálfs, sem augljóslega hefur klofnað í 17 evru-ríki og tíu ríki sem standa utan evrunnar, eru forsendubrestir gagnvart Íslendingum tilraunir ESB að kúga okkur í Icesave-deilunni við Breta og Hollendinga og yfirgangur gagnvart hagsmunum Íslands í makríl-deilunni.

Af hálfu aðildarsinna er engin umræða um Evrópumál nú þegar virkilega er þörf á umræðunni. Voru það ekki aðildarsinnar, einkum úr röðum samfylkingarmanna, sem árum saman klifuðu á nauðsyn Evrópuumræðu?