Knattspyrna og stjórnmál í ESB - ESB-merkið á landsliðstreyjurnar!?

Því er oft haldið fram að ekki eigi að blanda íþróttum saman við stjórnmál. Þingmenn ESB hlusta þó ekki á slíkt. Þeir hafa mælst til þess að ESB-fáninn verði settur á keppnistreyjur íþróttafólks. Íþróttaunnendur eru þó ekki sama sinnis.

Það var fjallað nokkuð um þetta í fréttum á síðasta ári eftir að ESB-þingmenn samþykktu ályktun í þá veru að ESB-merkið ætti að vera á landsliðsbúningum í þróttafólks, sjá m.a. frétt BBC hér. ESB-stjórnsýslan er mjög ötul við að merkja sér ýmislegt. Það nægir að ganga um götur í Reykjavík til að sjá þetta. Hvort sem er um að ræða smástyrk til einhverra verkefna eða sendiráð þá skal merki ESB komið tryggilega fyrir.

En breskt íþróttafólk og áhugafólk um íþróttir var alls ekki sátt við þessi tilmæli þingmannanna sem samþykkt voru með 550 atkvæðum gegn 73. Í meðfylgjandi frétt BBC er rætt við talsmann breska íhaldsflokksins í íþróttamálum og kallar hann þetta að þröngva gervi-samsemd ESB yfir á Breta (á ensku: "The EU cannot impose an artificial European identity on us by forcing our athletes to wear its emblem.")

Ályktun þingmannanna fól þó ekki í sér skyldu til að merkja landsliðstreyjurnar með ESB-merkinu heldur aðeins tilmæli. Enda hafa fá íþróttalið áhuga á því.

Aftur um íþróttir og stjórnmál - eða kannski öllu heldur íþróttir og efnahagsmál. Í gær var hér settur inn sakleysislegur pistill um efnahagsástandið í Króatíu í tilefni af því að karlalandslið Íslands í knattspyrnu lék mjög mikilvægan leik við landslið Króatíu. Allir sem eitthvað fylgjast með íþróttum vita að Króatar hafa verið mjög framarlega í knattspyrnu að undanförnu og í ýmsum öðrum íþróttagreinum. Af þessu tilefni þótti pistlahöfundi tækifæri til að skoða aðeins efnahagsástandið í Króatíu og greina frá nokkrum lykilþáttum eins og þróun hagvaxtar, framleiðsluverðmætum á ári á vinnandi mann og atvinnuleysi.

Þegar Króatía sótti um aðild að ESB var því haldið fram að á meðan á aðlögunarferlinu stæði myndi landið taka efnahagslegt stökk fram á veginn. En ekkert slíkt gerðist. Ástandið hefur ekkert skánað og atvinnuleysið er skelfilegt. Samanburðurinn á landsframleiðslu á mann fór fyrir brjóstið á ýmsum og auðvitað er það löng saga sem skýrir að á þann mælikvarða er framleiðslan þrisvar sinnum meiri hér á landi. En ástandið í Króatíu er ekkert einsdæmi fyrir mörg lönd sem hafa verið lengur í ESB en Króatar. Efnahagslíf álfunnar er í spennitreyju evrunnar og atvinnuleysið er skelfilegt í mörgum löndum. Það er uppundir 30 prósent í Grikklandi og á Spáni og um 50% á stórum svæðum og meðal ungs fólks í nokkrum löndum. Það er eins og sumir ESB-sinnar vilji ekki sjá hvað er að gerast í þessum löndum. Fátæktin breiðist út. Ungt fólk sér ekki fram á það að fá vinnu, eins og ein frétt hér á síðunni ber með sér.

En aftur að gleðlegri málum. Strákarnir okkar í fótboltalandsliðinu stóðu sig frábærlega gegn þessu geysisterka landsliði Króata og héldu hreinu þrátt fyrir það að vera einum færri nær allan síðari leikhlutann.

Við hljótum öll að geta glaðst yfir því að enn er möguleiki á því að HM-draumurinn rætist.

Umdeild vaxtaákvörðun Seðlabanka Evrópu

Vaxtalækkun Seðlabanka Evrópu nýverið er orðin afar umdeild. Þjóðverjar óttast nú að hún muni grafa undan sparnaði þeirra og segja að hún muni ekki hjálpa Portúgölum, Ítölum og Spánverjum. Þeir þurfi 30% gengisfellingu en ekki vaxtalækkun.

Evrópumenn óttast nú japönsku veikina. Þar hefur verð lækkað að jafnaði frá 1999 og mikill hægagangur verið í atvinnulífinu, þótt eitthvað virðist vera að rofa til nú. Þótt ýmsir hér á landi telji það kost verðbólga á evrusvæðinu sé ekki meiri en 0,7 prósent þá eru íbúar á svæðinu ekki sama sinnis - og alls ekki hagstjórnendur og ýmsir fræðingar. Hin litla verðbólga endurspeglar nefnilega að hagkerfið er að nálgast frostmark. Það er of lítil eftirspurn að jafnaði og framleiðsla á ári stendur í stað. Vaxtalækkun Seðlabanka Evrópu endurspeglar hræðsluna við verðhjöðnun - eins og kemur fram í nýlegri grein í Financial Times og víðar.

Hans-Werner Sinn forseti viðurkenndrar efnahagsrannsóknastofnunar (Institute for Economic Research) segir þó að verðhjöðnun á hluta evrusvæðisins kalli á önnur viðbrögð en ef verðhjöðnunin væri á öllu svæðinu. Til að bæta samkeppnisstöðu Grikklands, Spánar og Portúgals þyrfti að koma til raungengislækkun sem næmi 30 prósentum til þess að leiðrétta þá skekkju sem útlánabólan og meðfylgjandi verðbólga í löndunum skapaði fyrir bankakreppuna.

Hans-Werner segir að vaxtabreyting Seðlabanka Evrópu breyti litlu, en það sem sé verra sé að bankinn sé að kaupa upp skuldabréf jaðarsvæðana í vanda og sé því í reynd að flytja sparnað frá norðursvæðum evrunnar til suðurs. Auk þess sé Seðlabanki Evrópu að taka gild að veði alls konar ruslbréf (ástarbréf) frá illa stöddum bönkum á suðurjaðrinum. Þessar aðgerðir eru taldar hindra bætta samkeppnisstöðu jaðarlandanna í suðri - og viðhalda samkeppnisstöðu Þýskalands og gífurlegum viðskiptaafgangi landsins.

Fleiri fjölmiðlar fjalla um þetta, meðal annars Telegraph  - sjá hér.