Örvænting Össurar

Það er skiljanlegt að Össur Skarphéðinsson utanríkisráðherra sé örvæntingarfullur þessa dagana. Hann sér fram á að helsta pólitíska stefnumál hans og þess flokks sem hann tók þátt í að stofna sé að renna út í sandinn. ESB-umsóknin er í undarlegu limbói, ekki síst fyrir verknað hans sjálfs.

Össur lætur einskis ófreistað að halda fram málstað sínum í ræðu og riti þessa dagana. Hann veit sem er að hans hjartans mál er í hættu statt. Hann þvertekur reyndar fyrir að hann sé ástfanginn af ESB, en öll hans hegðun ber annað með sér. Hann málar upp mjög dökka mynd af því sem gæti orðið ef aðlögunarferlinu verður hætt, talar um hættu fyrir orðspor Íslands, hættu á einangrun, slæmum kjörum og svo fram eftir götunum.

Viðbrögð Össurar eru skiljanleg. Erindi hans í pólitík hefur verið að koma Íslandi inn í ESB allt frá því er hann gerðist pólitískur fóstursonur Jóns Baldvins Hannibalssonar í Alþýðuflokknum fyrir fáeinum áratugum. Við stofnun Samfylkingarinnar var í upphafi óljóst hvaða stefna yrði tekin í ESB-málum og það mál látið liggja í láginni til að byrja með. En svo var það Össur sem hratt flokknum á ESB-veginn með því að koma með glannalegar yfirlýsingar í kosningabaráttu Samfylkingarinnar um að stefna bæri að inngöngu í ESB. Fyrir vikið urðu Margrét Frímannsdóttir og fleiri úr Alþýðubandalaginu heldur súr, en Össur hafði sitt í gegn smám saman, meðal annars í gegnum kosningu sem fimmtungur flokksmanna eða svo tók þátt í þótt kosning væri bréfleg.

Samfylkingin þurfti á sinni sérstöðu að halda og sú sérstaða fólst smám saman í afstöðunni til ESB. Af sinni alkunnu kænsku tókst Össuri og fleirum að véla Vinstri græna inn á að sækja um aðild við síðustu stjórnarmyndun þótt VG væri að forminu til á móti inngöngu. Ætlunarverkið var við það að takast að mati Össurar og fleiri Evrópu-krata í Samfylkingunni. Flestir bjuggust við að aðildarviðræður tækju skamman tíma. Fyrirheitna landið var í seilingarfjarlægð.

En draumurinn varð að martröð. Vinstri grænir ráðherrar á borð við Jón Bjarnason og óbreyttir flokksfélagar Vinstri grænna spyrntu við fótum. Þjóðin snérist svo algjörlega öndverð gegn þessum áformum ríkisstjórnarinnar. Að endingu sá Össur utanríkisráðherra sig svo knúinn til að samþykkja að hægt yrði á samningaviðræðum, að minnsta kosti að nafninu til.

Nú vilja stærstu stjórnarandstöðuflokkarnir hætta þessu þrasi, því þeir eru á móti aðild að ESB. Það er bara spurningin um hvernig þessu verður hætt. Flokkur Össurar er kominn algjörlega út í kuldann og mælist nú með með fylgi undir 10 prósentum og er því kominn í svipaða stöðu og Alþýðuflokkurinn var áður.

Það er því skiljanlegt að Össur og fleiri samfylkingarmenn séu örvæntingarfullir.

„Ég er ekki ástfanginn af ESB“

Seðlabankastjóri Evrópu viðurkennir mistök í Kýpurmálinu

Mario Draghi yfirmaður Seðlabanka Evrópu viðurkennir að upprunalegar áætlanir um að skattleggja smásparendur á Kýpur til að sækja fé í björgunarsjóð landsins hafi ekki verið skynsamleg aðgerð. Hætt var við þá útfærslu aðgerðarinnar strax eftir að hún var kynnt, enda vakti hugmyndin upp hörð viðbrögð víða í Evrópu.

Þetta kemur fram í EUobserver.

Draghi vill reyndar meina að tillagan hafi upprunalega ekki verið komin úr herbúðum Seðlabanka Evrópu, án þess að útskýra það neitt frekar.

Það er hins vegar ljóst að þegar hugmyndin var kynnt opinberlega hafði hún verið samþykkt af Seðlabanka Evrópu, ESB og AGS.