Evran eykur fátækt á Spáni

Evran eykur fátæktina á Spáni. Rúmleg þriðjungur barna býr við fátæktarmörk. Ein af ástæðunum er kreppan á Spáni sem evran á hlut að. Aðhaldsaðgerðir ESB gera ástandið enn verra. Atvinnuleysi er nú tæplega 30% á Spáni.

Mbl.is segir svo frá:

 

Rúmlega þriðjungur spænskra barna búa við fátæktarmörk að sögn góðgerðasamtakanna Save the Children. Aðhaldsaðgerðir stjórnvalda á Spáni hafi ennfremur gert ástandið verra.

Fram kemur í frétt AFP að samtökin vísi í nýjustu tölur frá Evrópusambandinu þess efnis að 2,8 milljónir einstaklinga undir 18 ára aldri hafi verið við fátæktarmörk árið 2012. Það samsvararði um 33,8% spænskra barna. 

33,8% spænskra barna við fátæktarmörk

Hvað er Já Ísland að fela? Hver var spurning nr. 1?

Glöggir lesendur hafa tekið eftir því að Já Ísland birtir ekki fyrstu spurninguna í þeirri skoðanakönnun sem greint var frá í dag.

Þetta vekur náttúrulega upp spurningar um hver sú spurning hafi verið og ekki síður hver svörin voru þar.

Hvað er Já Ísland að fela? 

Sighvatur Björgvinsson telur það heimsku að ætla sér þjóðaratkvæðagreiðslu um viðræður

Þjóðaratkvæðagreiðsla um áframhald viðræðna um aðild að ESB nú yrði á skjön við það lýðræðislega ferli sem átt hefur sér stað undanfarin 5 ár. Samfylkingin knúði í gegn samþykkt Alþingis um umsókn að ESB. Hún hafði allt kjörtímabilið til að klára málið en hafði ekki erindi sem erfiði og gafst upp hálfu ári áður en kjörtímabilinu lauk. Að láta kjósa um framhald viðræðna væri algjörlega á skjön við eðlilegan gang málsins.

Stjórnmálafræðingar og aðrir sérfræðingar um stjórnmál hljóta að sjá þetta í hendi sér. Æ fleiri líta á það sem hina mestu firru að láta fara fram atkvæðagreiðslu meðal þjóðarinnar nú í ljósi þeirrar þróunar sem átt hefur sér stað frá síðustu kosningum. Ný ríkisstjórn er tekin við sem á grunni samþykkta landsfunda og flokksþinga og kosningastefnuskrár hefur samþykkt skýran sáttmála og verkefnaskrá fyrir ríkisstjórnina. Þar segir skýrum stöfum að hætta eigi viðræðum. Ríkisstjórnarflokkarnir séu á móti aðild. Það er því engin pólitísk ástæða til þess að hefja viðræður að nýju. Það væri í raun og veru hlálegt eins og Sighvatur Björgvinsson, Alþýðuflokksmaður og fyrrverandi ráðherra, sagði svo skýrt í greinarskrifum fyrir stuttu, en greinin ber heitið Hrunið og heimskan.

Sighvatur sagði það sjálfsblekkingu og undarlegt að ágætlega greint og gáfað fólk eins og Þorsteinn Pálsson og Benedikt hjá Talnakönnun láti sér til hugar koma að fyrir tilstilli þjóðaratkvæðagreiðslu sé hægt að halda áfram eins og ekkert hafi í skorist í aðildarviðræðum við Evrópusambandið þegar núverandi ríkisstjórn, allir ráðherrar og báðir stjórnarflokkar hafi lýst djúpri andstöðu sinni við hvort tveggja; aðildarviðræðurnar og inngöngu í ESB.

Sighvatur segir að Þorsteinn og Benedikt ættu að gera sér grein fyrir þessu. Þeir séu hins vegar haldnir meðvitaðri sjálfsblekkingu.

Það eru margir fleiri en Sighvatur sem hafa fjallað um þjóðaratkvæðagreiðslu um áframhaldandi viðræður um aðild að ESB með sama hætti. Þorfinnur Ómarsson er einn þeirra. Hann sagði meðal annars um miðjan þennan mánuð að ríkisstjórnin hefði fullt lýðræðislegt umboð til þess að stöðva viðræðurnar við ESB.

Þessi rök þeirra Sighvats og Þorfinns vilja heitustu talsmenn ESB-aðildar Íslands ekki heyra minnst á. Þeir eru fastir í þeirri sjálfsblekkingu sem Sighvatur lýsti svo vel; það yrði hlegið að okkur í Brussel ef ríkisstjórn sem væri á móti aðild kæmi þangað í þeim tilgangi að semja um aðild.

Við lokin á þessu innleggi vaknar sú spurning  hvort ekki þyrfti að bjóða upp á námskeið í stjórnmálafræðideild Háskóla Íslands þar sem farið væri fræðilega, faglega og af reynslu í þessa umræðu.

Kannski Sighvatur Björgvinsson gæti tekið að sér að vera stundakennari í námskeiði af slíku tagi. Umræðan bendir til þess að ekki væri vanþörf á slíku.

Reglur ESB munu víkja fyrir reglum stofnana Sameinuðu þjóðanna

Völd ESB eru þverrandi í alþjóðlegu samhengi. Áhrif alþjóðlegra stofnana sem hafa víðari skírskotun eru að verða meiri og Íslendingar og Norðmenn eru í betri aðstöðu en þjóðir í ESB til að hafa áhrif á slíka samninga þar sem ríki utan ESB hafa beina aðild að reglugerðasmíð af þessu tagi. Þetta á til dæmis við um fiskafurðir og önnur matvæli.

 

Þetta var meðal þess sem kom fram í fyrirlestri dr. Richards North, bresks rithöfundar, sagnfræðings og stjórnmálaskýranda í Háskóla Íslands í dag. Richard  hefur mælt fyrir því að Bretar segi sig úr ESB og gerist aðilar að EES-samningnum, því innri markaðurinn skiptir máli. Hins vegar munu alþjóðlegar viðskiptaskuldbindingar einnig gera hann þarflausan í framtíðinni. 

 

Morgunblaðið greinir frá sjónarmiðum Richards North - sjá hér:

  

 

„Ég tel næstum því 100% líkur á því að Bretland yfirgefi Evrópusambandið á næstu árum,“ segir dr. Richard North, rithöfundur og stjórnmálaskýrandi, en hann mun flytja erindi í hádeginu í dag um nýjustu ritgerð sína, Noregskosturinn (The Norway Option), þar sem hann færir rök fyrir þeim valkosti Breta að ganga aftur í EFTA og taka upp EES-samninginn í stað þess að vera áfram í Evrópusambandinu. Erindið hefst í stofu 101 í Odda hjá Háskóla Íslands kl. 12.

North segir að nafngiftin sé komin til þar sem Noregur sé stærsta ríkið af þeim þremur sem eru í EFTA og EES. „Ég hefði, til að gæta sanngirni, átt að láta heitið vera Noregs-Íslands-Liechtenstein-kosturinn,“ segir North, en bendir jafnframt á með glettni að skammstöfun þessara þriggja landa á ensku myndi vera „Núll-kosturinn“.

Viljum sömu völd og þið

North tók fram að helsta gagnrýnin gegn hugmynd sinni væri sú að efnahagur Noregs væri svo ólíkur efnahag Bretlands, að Noregs-kosturinn ætti ekki við. Efnahagur Noregs byggðist á olíu og mannfjöldinn væri mun minni en á Bretlandi. Noregur væri því líkari Skotlandi en öllu Bretlandi.

En hvers vegna ættu Bretar þá að ganga í EES? „Við myndum vilja vera jafnvaldamikil og þið,“ segir North, „og hafa okkar málefni í eigin höndum.“ Staða Íslands þyki því öfundsverð á Bretlandi. North segir að það sem hann hafi komist að, þegar hann var að rannsaka Noregskostinn, sé það hversu valdamikil í raun þessi lönd gætu verið á alþjóðavettvangi.

„Hnattvæðingin hefur gjörbreytt valdajafnvæginu á milli Evrópusambandsins og ríkja sem standa utan þess,“ segir North. Reglur Evrópusambandsins séu í síauknum mæli samdar á alþjóðlegu stigi, og Norðmenn hafa áttað sig á því. North nefnir sem dæmi viðtal sem hann tók við norskan dýralækni, sem vann fyrir norsk stjórnvöld, og sat fyrir þeirra hönd sem formaður nefndar Alþjóðamatvælaskrárráðsins um fisk og fiskafurðir. Í krafti setu sinnar þar hefði Noregur getað haft gríðarleg áhrif á alþjóðlegt lagaumhverfi um fisk og fiskvinnsluvörur, sem Evrópusambandið neyddist síðan til þess að taka upp vegna eigin skuldbindinga undir alþjóðarétti.

„Þannig að Noregur í þessu tilfelli býr til reglurnar fyrir Evrópusambandið, faxar þær til Brussel, þar sem menn neyðast til að taka þær upp, þeir setja stimpil Evrópusambandsins á þær og faxa áfram til Óslóar!“ North segir að fleiri dæmi þessa þekkist nú enda séu alþjóðlegar nefndir af þessu tagi til í nærri þúsunda tali. „Evrópusambandið líkist því einna helst heildsala og dreifingaraðila á lögum og reglugerðum frekar en framleiðanda,“ segir North og bætir við að fyrir Breta skjóti það skökku við að þegar verið sé að semja þær reglur sem á endanum gildi í Bretlandi eigi ríki eins og Ísland, þar sem færri búa en í einu hverfi í London, sæti við borðið, en Bretar ekki, þar sem fulltrúi Evrópusambandsins sjái um það fyrir þeirra hönd. „Íslendingar eru því miklu valdameiri í alþjóðasamfélaginu en við.“ 

Vill að Bretar skoði aðild að EES