Á mannamáli

Það er ekki ofmælt að EES er ein sú skrýtnasta skepna sem til er.  Íslendingar borga verulegar upphæðir fyrir aðild að bandalagi, sem þeir voru með fríverslunarsamning við áður en bandalagið varð til.  Að launum fá fyrirtæki á Íslandi ekki fullan markaðsaðgang fyrir helstu framleiðsluafurð Íslands, fisk, heldur dýrar og íþyngjandi reglur sem hefta verslun Íslendinga við rúmlega 90% af heimsbyggðinni.

Upp á síðkastið hefur Evrópusambandið viljað færa sig upp á skaftið í hernaðarmálum. Allt er það sagt vera í nauðvörn, en þá er horft framhjá þeirri staðreynd að vesturveldin eyða nú þegar tæplega tuttugu sinnum meiri peningum til hermála en Rússar gera.  Eitthvað annað hangir á spýtunni, líklega löngun til að styðja við hergagnaiðnað gömlu evrópsku nýlenduveldanna.

Og nú er boðað „flóknara samstarf“.  Á mannamáli þýðir það að hið opinbera og fyrirtæki þurfi að ráða fleira fólk til að eiga við hið „flókna samstarf“.   Það þurfi að borga meira fyrir kerfið.

 

https://www.ruv.is/frettir/erlent/2024-05-30-floknara-samstarf-og-fleiri-askoranir-framundan-i-ees-samstarfinu-413950