Regluvæðingin ryður samkeppni úr vegi

Á ársfundi Samtaka fjármálafyrirtækja á dögunum kom fram athyglisverð athugasemd: Evrópa er orðin svo reglubundin að hún er að missa samkeppnishæfni við Ameríku og Asíu. Heiðrún Jónsdóttir, framkvæmdastjóri SFF, benti í viðtali við Dagmál á að það mikilvægasta sem hægt væri að gera hér á landi væri að sporna gegn svonefndri gullhúðun, þar sem reglur Evrópusambandsins eru innleiddar í harðari mynd en nauðsyn krefur.

En þetta er ekki bara spurning um túlkun lagaákvæða. Þetta snýst um það hvers konar efnahagsumhverfi Ísland vill tilheyra.

Regluverk sem við tökum upp án þess að móta það
Í gegnum EES-samninginn tekur Ísland þegar upp stóran hluta af fjármála- og viðskiptaregluverki ESB. En í stað þess að leggja áherslu á sveigjanleika eða laga skynsamlega innleiðingu að íslenskum aðstæðum, hefur þróunin oft verið sú að gildandi reglur eru innleiddar fullum þunga, jafnvel þyngri en skylt er.

Þegar ESB sjálft þarf nú að horfast í augu við hversu þungt regluverkið er farið að vega á evrópskum fjármálafyrirtækjum, og hvort það sé farið að vinna gegn vexti, nýsköpun og samkeppnishæfni, þá ættum við á Íslandi að spyrja: Viljum við festa okkur enn fastar í þetta kerfi – eða förum við að velta fyrir okkur öðrum leiðum?

EES er þegar þungur rammi - ESB er full innlimun

Íslensk stjórnvöld hafa lítið svigrúm til að móta reglurnar sem EES-samningurinn færir okkur. Með inngöngu í Evrópusambandið væri það svigrúm ekki aukið, heldur þrengt enn frekar. Samráð yrði hluti af samkomulagsferli innan stórríkjasamstarfs, ekki tækifæri til að móta stefnu í eigin þágu.

Að halda að innganga í ESB bæti áhrif eða færi tilslakanir á regluverkinu er misskilningur sem framkvæmdastjóri SFF virðist, beint eða óbeint, vera að vara við. Ísland er smáríki með einfalda uppbyggingu fjármálamarkaðar. Við þurfum reglur sem styðja við okkar raunverulegu aðstæður, ekki alhæfða kerfisútfærslu úr Brussel.

Regluverk þarf að þjóna markmiði. Þegar það verður sjálfstætt takmark þá er annað uppi á teningnum.