Undarleg rök þingmanna

Bókun 35 er til umfjöllunar á Alþingi.

Fylgismenn tilflutnings valds frá kjörnum fulltrúum Íslendinga til Evrópusambandsins hafa sitthvað um máið að segja.  Flest er það skrýtið. 

 

Sagt er að bókun 35 sé til að auka réttindi fólks. 

 

Í fyrsta lagi:

Augljóst má vera að gjörningur á við bókun 35 getur virkað í báðar áttir hvað réttindi varðar.  Ef Alþingi ákveður að bæta réttindi með einhverjum hætti og það gengur gegn lögum með uppruna í Evrópusambandinu, víkja réttindin. 

 

Í öðru lagi:

Sé vilji til að bæta réttindi með einhverjum hætti er Alþingi í fullum færum til að gera það.  Það verður ekki gert með því að gefa erlendum rétti forgang á Íslandi, óháð málefni.

 

 

Sagt er að nýfallinn dómur hæstaréttar kalli á bókun 35

Í fyrsta lagi: 

Það er ekki hlutverk hæstaréttar að panta lög frá Alþingi.  Svoleiðis gera menn ekki, enda byggir umræða á þeim nótum á frjálslegri túlkun á dómi hæstaréttar

 

Í öðru lagi:

Alþingi getur hæglega bruðist við því réttindamáli sem hæstaréttardómurinn fjallar um með breytingu á lögum.  Ekkert kallar á breytingu á almennum forgangi Evrópulaga í því sambandi. 

 

Sagt er að ef Íslendingar hlýði ekki fari málið fyrir dómstól EFTA. 

Það er alerlegsa að meinalausu.

 

Almennt einkennir umræðuna að þingmenn sem vilja ganga í Evrópusambandið tala um sambandið eins og um guðlega veru, sem verður að hlýða, sé að ræða. 

Það minnir okkur á að það er tímabært að endurskoða samband Íslands við gömlu nýlenduveldin á meginlandi Evrópu með það fyrir augum að styrkja íslenskt stjórnvald.  Eðilegt væri að skoða víðtækan fríverslunarsamning í þeim dúr sem gerður hefur verið við Bretland.