Miðstýringin frá Brussel - á mannamáli

Gunnar Skúli Ármannsson skrifar um síðustu tilburði Evrópusambandsins til að ,,samræma" þjóríki í eina heild. Miðstýringin gengur nú um stundir undir heitinu samkeppnissáttmáli. Einkennin eru eftirfarandi:

Samkeppnissáttmáli Evrópusambandsins gengur út á eftirfarandi:

1. Afnema vístöluhækkun launa=launalækkun.
2. Minnka kostnað vegna  vinnuafls=launalækkun.
3. Auka framleiðni vinnuafls með því að minnka regluverk iðnaðarins=þrælahald.
4. Auka sveigjanleika vinnumarkaðarins=hægt að segja fólki upp strax.
5. Minnka skatta á vinnuafli=auka tekjur einkaaðila á kostnað ríkisins.
6. Auka verktöku=skúringakonan verður verktaki án réttinda stéttarfélaga.
7. Hækka eftirlaunaaldur=vinna þangað til við dettum í kistuna.
8. Samhæfa skatt á fyrirtækjum= til að lækka hann síðan.
9. “Schuldenbremse” Skuldabremsa. Þá er löndum ekki leyft að skulda meira en ákveðna prósentu af þjóðarframleiðslu. Mælt er með því að þau lönd sem gangast undir Euro Pact setji reglur hans í stjórnarskrá eða í lög. Síðan verða viðkomandi þjóðríki að fylgja þessum reglum undantekningarlaust.