Katrín vill gera samning við ESB til að fella hann

Það var fróðlegt samtal sem Bjarni Benediktsson formaður Sjálfstæðisflokksins og Katrín Jakobsdóttir formaður Vinstri hreyfingarinnar græns framboðs áttu um Evrópumálin og fleira í þættinum Á Sprengisandi á Bylgjunni í morgun.

Katrín Jakobsdóttir ítrekaði þá afstöðu sína og Vinstri grænna að það þjónaði ekki hagsmunum Íslendinga að ganga í Evrópusambandið. Katrín sagði að Vinstri græn vildu gefa samningaviðræðum eitt ár til viðbótar en láta þjóðina þá kjósa um málið. Og miðað við það sem Katrín segir þá munu vinstri græn þá mæla gegn mögulegum samningi og væntanlega vilja stöðva málið eftir ár ef ekki hefur náðst samningur. Sjálf hefði Katrín reyndar helst kosið að fá þjóðina til að kjósa strax um það hvort halda ætti umræðunum áfram eða ekki. Það er greinilegt að Katrín telur þróunina í ESB með aukinni miðstýringu meðal annars hafi gert ESB enn verri kost fyrir okkur Íslendinga en áður var. Katrín telur auk þess að það sé nokkurn veginn gefið hvað kemur út úr væntanlegum samningi og að breytileiki samninga sem einstök ríki hafi gert sé ekki það mikill að hann skipti máli. Umræða um undanþágur og sérlausnir er því á villigötum að mati Katrínar. Jafnframt var forvitnilegt að sjá að Katrín telur að það sé ekki alltaf lýðræðisástin sem vaki fyrir stjórnmálaforingjum þegar ferli aðildarumsókna er ákveðið. Hún sagði í því samhengi að sagt hafi verið að Svíar hefðu valið þann eina dag ársins fyrir kosningar um aðild þegar meirihluti var fyrir aðild.

Bjarni Benediktsson sagði umræðuna um ESB vera á miklum villigötum. Það væri ekki hægt að líta á aðildarviðræður eins og eitthvert smáverk sem menn væru hugsanlega að spá í að kaupa. Til þess að eitthvert vit væri í svona viðræðum þyrfti að fylgja þeim skýr pólitískur vilji af hálfu stjórnvalda og góðs meirihluta stjórnmálaflokka og þjóðarinnar. ESB væri ekki bara að semja við þjóðir um aðildarsamning upp á grín, því allar aðildarþjóðir ESB þurfi að koma að borðinu. Ljóst er að annar stjórnarflokkurinn vill ekki ganga í ESB og ljóst er að ríkisstjórnin hefur lýst því yfir að hlé hafi nú verið gert á viðræðunum. Þetta sé náttúrulega klúður. Stefna Sjálfstæðisflokksins sé mjög skýr um að stöðva viðræðurnar og ekki hefja þær að nýju nema fyrir því liggi skýr meirihlutavilji hjá þjóðinni. Sjálfstæðisflokkurinn telur auk þess eins og VG að það þjóni ekki hagsmunum Íslendinga að ganga í ESB.

Landsfundurinn sterkasta vopnið

Athugasemdir

[Marteinn Unnar Heiðarsson, 10.3.2013 kl. 12:32]

Aðalástæðan fyrir því að SF og VG vilja klára aðlögunina að ESB því þá liggur samningur eða reglur ESB fyrir og þó við fellum það núna þá mun kláruð aðlögun liggja áfram tilbúin og þegar einhverjir ESB flokkar komast til valda á er auðvelt að kjósa um hann aftur aftur og aftur þar til já fæst.Því ber að stöðva þessa aðlögun strax sem er valdnýðsla gagnvart þjóðinni sem var ekki spurð og einnig ber að loka evrópustofu..........

[Friðrik Hansen Guðmundsson, 10.3.2013 kl. 19:39]

Þegar samningur liggur fyrir þá mun þjóðinni bjóðast að kjósa um hvort hún vill aðild að ESB eða ekki. Ég sé ekki tilganginn með því að ætla að kjósa tvisvar um þetta mál. Fyrst kjósa um hvort halda eigi viðræðum um aðild áfram og síðan kjósa svo um hvort við viljum aðild.

Það er svona svipað og ef þau á Hofsós halda fyrst aktvæðagreiðslu um hvort halda eigi atkvæðagreiðslu um að opna áfengisútsölu á staðnum.

Af hverju vilja menn gera lífið svona flókið?

Að flækja mál með þessum hætti og þvæla þjóðaratkvæðagreiðslum út í kosningar um hvort halda eigi kosningar er dapurleg afbökun raunverulegs lýðræðis.

[Friðrik Hansen Guðmundsson, 10.3.2013 kl. 19:46]

Samkvæmt nýjustu könnun Capacent Galup, birt núna um helgina segir: 

"Þegar spurt var út í viðhorf til aðildarviðræðna kemur í ljós að 43,5% eru andvíg því að stjórnvöld dragi aðildarumsókn að Evrópusambandinu til baka en 44,6% fylgjandi. Munurinn þarna á milli er ekki tölfræðilega marktækur".

Samkvæmt þessu vill 50% þjóðarinnar halda samningunum áfram og því aðlögunarferli sem því fylgir og vill í framhaldi fá að kjósa um það hvort við göngum í ESB og tökum upp evru.

Ef farið verður út í þá endaleysu að kjósa um það hvort eigi að kjósa um það að halda aðlögunarferlinu áfram þá er það ljóst samkvæmt þessari könnun að við aðildarsinnar munum vinna þá kosningu.

Þegar kemur svo að kosningum um aðild þá verður bara spurt:

Vilt þú áframhaldandi óðaverðbólgu, verðtryggingu og gjaldeyrishöft eða vilt þú lága vexti og stöðugt verðlag.

Og við aðildarsinnar munum vinna þá kosningu líka.

Evrópulestin verður ekki stöðvuð úr þessu.

[Elle_, 10.3.2013 kl. 21:19]

Loks var spurt hvernig væri líklegast að þú myndir greiða atkvæði ef aðild að Evrópusambandinu yrði borin undir þjóðaratkvæði núna. Þá segjast 70% vera á móti aðild en 30% með.

[Elle_, 10.3.2013 kl. 21:26]

Ekker XL.  Með skæðum Þorvaldi mikla líka í.  Friðrik, þú slepptir síðustu setningunni um 70%-in sem kæra sig ekkert um þessa miðstýringu og yfirráð.  Var það nokkuð óviljandi?

[Rafn Guðmundsson, 10.3.2013 kl. 23:10]

Katrín virðist vera skynsöm kona

[GB (IP-tala skráð) 11.3.2013 kl. 10:01]

Kata lærði þennan frasa af Svavarsdóttur. Auðvitað á að kjósa áður en lengra er haldið..

[Valdimar Samúelsson, 11.3.2013 kl. 10:10]

Mikið er þetta pólitíkusalið skrítið. Katrín hefir skoðun til að þóknast flokknum sínum ekkert annað 

[Eggert Sigurbergsson, 11.3.2013 kl. 19:33]

Vilji þjóðarinnar í Evrópumálum er mjög skýr.

 

[Friðrik Hansen Guðmundsson, 11.3.2013 kl. 20:15]

Sæll Eggert

Það er alveg sama hvernig þú reynir að blekkja sjálfan þig með tölum og berja höfðinu við steininn. Niðurstaða síðustu skoðunarkönnunar Capacent Gallup er þessi:

50% þjóðarinnar vill halda áfram samningum við ESB og því aðlögunarferli sem þeim samningum fylgja og 50% þjóðarinnar vilja fá að kjósa um aðild að EBS og upptöku evru.

Og þegar kemur að þeirri kosningu, um aðild að ESB, þá verður spurt eins og gert var í Svíþjóð: 

Vilt þú lága vexti og stöðugt verðlag?

Og hvernig heldur þú að kennarar og rafvirkjar þessa lands muni svara þeirri spurningu?

[Elle_, 11.3.2013 kl. 22:04]

Hví ert þú svona viss, Friðrik?  70% þjóðarinnar vill þetta ekki.  Og við munum aldrei líða spurningar sem koma málinu ekkert við í alvöru þjóðaratkvæði.  Um alvarlegt mál eins og fullveldisframsal.

[Elle_, 11.3.2013 kl. 22:06]

Engu máli skiptir okkur um hvað var spurt í Svíþjóð.

[Heimssýn, 11.3.2013 kl. 22:33]

Hið óstöðuga innbyrðis verðlag í evrulöndunum hefur valdið því að framleiðslukostnaður og þar af leiðandi samkeppnisstaða hefur þróast með mismunadi hætti í Þýskalandi sérstaklega annars vegar og í jaðarríkjunum í suðri hins vegar. Fyrir vikið hafa útflutningstekjur í jaðarríkjunum minnkað og atvinnuleysi vaxið hröðum skrefum. Unga fólkið í jaðarríkjunum hefur fengið að upplifa aðildarsamniginn á eigin skrokki - víða um helmingur ungs fólks atvinnulaus. Forseti Evrópuþingsins segir að þetta sé nú hin týnda kynslóð í Evrópu. Auðlindagrundvallað atvinnulíf hér á landi er líklegra til að kalla á sveiflukenndari verðbólgu en í gamalgrónum iðnríkjum Evrópu - jafnvel þótt við værum innan ESB. Við myndum því trúlega lenda í svipaðri stöðu og jaðarríkin í suðri. Unga fólkið hér á landi mun skilja þetta og hafna aðild að ESB.

[Eggert Sigurbergsson, 11.3.2013 kl. 22:49]

50% þjóðarinnar vill hætta aðlögunarferlinu við ESB.

50% þjóðarinnar vill ekki kjósa um aðild að ESB eða upptöku evru.

Evrópusambandið rekur harða stefnu hagstjórn með innri gengisfellingu að leiðarljósi.

Launalækkanir kennara og rafvirkja í Evrópu eru í tugum prósenta sem gerir það að verkum að allt, frá a til ö, hækkar að sama skapi. Þetta gerist í löndum sem hafa orðið mun betur úti en við í kreppunni.

Það er ekkert skrítið að Samtök Atvinnulífsins skuli vilja í ESB enda sjá þeir hvernig þeim yrði hygla á kostnað launþega. Áhugi atvinnurekenda á ESB ætti að vera launþegum varnaðarmerki.

Atvinnuleysi er fylkifiskur innri gengisfellingar sem fjármagns og fyrirtækjaeigendur dásama svo mjög.

Ef það er kreppa á annað borð þá er ytri gengisfelling skömminni skárri en innri gengisfelling þegar hugsað er um hag launþega enda hækka innfluttar vöru mun meira en innlendar sem eykur eftirspurn eftir vinnuafli.

Innganga í Evrópusambandi er því í raun spurning um að fá laun greidd í krónum eða atvinnuleysisbætur í evrum.

Internal versus external devaluation: two examples.

Nowadays, progressive economists want economies to be flexible, while conservative economies plead for rigidity. When it comes to exchange rates. When it comes to labor markets, the positions are, often, radically different. But the progressive economists are right. Wages are sticky by nature – and they already were that way back in the eighteenth and nineteenth century. It’s not a modern phenomenon. They don’t go down easily. Flexible exchange rates are a much better, faster and more effective way to decrease labor costs and enhance the internal and external competitive position of an economy than Danish ‘flexicurity’, Baltic ‘internal devaluation’ or other ways to increase unemployment and therewith decrease labor costs. And they also enable a country to weather grave economic disturbances…

The countries to compare are Denmark (Euro peg) and Sweden (floating exchange rate) on one hand and the Baltic countries Latvia, Lithuania and Estonia (euro peg) and Poland (floating exchange rate) on the other hand. Starting in October 2008, the Polish Zloty and the Swedish Krona started to depreciate, which led to much lower labor costs – and a much smaller economic downturn than in countries which rigidly adhered to a pegged exchange rate.

In both cases depreciation not only led to a stronger competitive position on the domestic as well as the international market but it also enabled a looser monetary policy, which also boosted the economy. And remember: Danish ‘flexicurity’ and Baltic ‘internal devaluation’ are showcases of conservative flexibility!It seems that external devaluation did enable Sweden and Poland to manage the shock of 2008, while internal devaluation, flexible labor markets, easy firing and high unemployment did not save Denmark and the Baltics. As a result, employment and unemployment developed much better in Poland and Sweden, while wages (in euro) are already more or less back to their initial level…

[Elle_, 11.3.2013 kl. 23:02]

Eggert skrifar: Áhugi atvinnurekenda á ESB ætti að vera launþegum varnaðarmerki.

Friðrik?  Við ætlum ekki að fórna börnum okkar og fullveldi landsins svo þú eða hinir geti hagnast.