Stofnendur evru vilja leysa evrusvæðið upp

Þungaviktarmaður Þjóðverja í stofnun evrunnar segir að kljúfa verði evrusvæðið upp ef ríki í Suður-Evrópu eigi að komast út úr kreppunni.

Morgunblaðið greinir frá þessu og segir svo frá: 

Fyrrverandi fjármálaráðherra Þýskalands, Oskar Lafontaine, vill að evrusvæðið verði leyst upp til þess að gera ríkjum Evrópusambandsins í Suður-Evrópu kleift að ná sér á strik efnahagslega. Þetta er haft eftir Lafontaine á fréttavef breska dagblaðsins Daily Telegraph og ennfremur að núverandi stefna sé ávísun á hörmungar en hann var fjármálaráðherra Þýskalands þegar evran var sett á laggirnar.

„Efnahagsástandið versnar mánuð eftir mánuð og atvinnuleysi er orðið það mikið að það skapar efasemdir um lýðræðislegar stofnanir sem aldrei fyrr,“ segir Lafontaine. Hann segir aðeins tímaspursmál hvenær ríkin í Suður-Evrópu taki höndum saman og beiti sér gegn forræði Þýskalands innan evrusvæðisins.

Fjármálaráðherrann fyrrverandi segist hlynntur evrusvæðinu en telji einfaldlega að það sé ekki lengur sjálfbært. „Vonir um að tilkoma evrunnar myndi knýja almennt fram skynsamlega hegðun í efnahagsmálum gengu ekki eftir,“ segir hann og bætir við að sú stefna að neyða Spánverja, Portúgala og Grikki til þess að grípa til innri gengisfellingar hefði haft hörmungar í för með sér.

 

Sjá ennfremur frétt Daily Telegraph um málið.

Telur evrusvæðið ekki lengur sjálfbært

Athugasemdir

[Guðmundur Ásgeirsson, 6.5.2013 kl. 20:33]

"Vonir um að sköpun evrunnar myndi knýja fram röklega efnahagsstjórn á öllum hliðum borðsins reynust út í bláinn."

Mannamálsþýðing: þeir héldu að með því að fela þýsku einkahlutafélagi lögeyrisvaldið myndi sú breyting einhvernveginn hafa áhrif á hvernig stjórnmálamenn í einstökum ríkjum beita skattlagningarvaldinu. Sú kenning hefur hinsvegar ekki reynst vera á neinum rökum reist.

"Það að knýja Spán, Portúgal og Grikkland til innri gengisfellingar var katastrófa."

Mannamálsþýðing: Það að gera heilar kynslóðir Miðjarðarhafsbúa atvinnulausar og svipta þær eðlilegri grunnþjónustu samfélaga sinna, á næstu áratugina eftir að sýna sig æ betur sem einhver mesta katastrófa álfunnar sem Þjóðverjum verður ekki einum kennt um eftir á.

Nema einhver gangi skrefinu lengra og leggi þá skýringu til grundvallar að sögulegar forsendur fyrir því að Frakkar og sumar nágrannaþjóðir þeirra óttist þýzka stálið, hafi í raun verið meginhvati þeirra fyrir þáttöku í myntbandalagi í því skyni að reyna að halda friði á meginlandinu. Ég tek það fram að sú kenning er ekki mín uppfinning heldur hef ég hana eftir tveimur frönskumælandi unglingum sem ég hitti nýlega í miðbæ Reykjavíkur og voru komin hingað á styrkjum frá ESB til að fræðast um stækkunarstefnu Evrópusambandsins með því að koma til Íslands og fá sýnishorn af stækkunarferlinu beint í æð. Ef ég skildi þau rétt þá var  ferðalag þeirra liður í einhverju skólaverkefni heimafyrir hjá þeim.