Hver ættu samningsmarkmiðin í ESB-málum að vera?

Í greinargerð með áliti utanríkismálanefndar frá sumrinu 2009 og vísað er til í ályktun Alþingis um að hefja umsókn um inngöngu í ESB eru tilgreind nokkur atriði sem teljast meðal grundvallarhagsmuna Íslands við samningsgerð við ESB, svo sem þau að tryggja forræði þjóðarinnar yfir vatns- og orkuauðlindum, að tryggja forræði yfir fiskveiðiauðlindinni, sjálfbæra nýtingu auðlindarinnar og hlutdeild í deilistofnum og eins víðtækt forsvar í hagsmunagæslu í sjávarútvegi við gerð alþjóðasamninga og hægt er, að tryggja öflugan íslenskan landbúnað á grundvelli fæðuöryggis og matvælaöryggis, að tryggja lýðræðislegan rétt til að stýra almannaþjónustu á félagslegum forsendum, að standa vörð um réttindi launafólks og vinnurétt og ná fram hagstæðu og vaxtarhvetjandi samkeppnis- og starfsumhverfi fyrir atvinnulíf á Íslandi um leið og sérstöðu vegna sérstakra aðstæðna er gætt.

Hér til hliðar gefst áhugasömum tækifæri á því að taka þátt í viðhorfskönnum hvort binda eigi hugsanlegar viðræður við ESB einhverjum skilyrðum eða ekki.

Hver, ef einhver, eiga samningsmarkmið eða skilyrði að vera í hugsanlegum viðræðum við ESB. Eiga þau að vera þau sömu og Alþingi setti á sínum tíma eða eiga engin skilyrði að vera?

Athugasemdir

[Hrólfur Þ Hraundal, 19.3.2015 kl. 19:44]

Íslendingar þurfa engin samningsmarkmið, þar sem að óbreytu Evrópusambandi missum við öll okkar hlunnindi við inngöngu.

Þeir sem neita að skilja þetta eru náttúrulega bara heimskir þverhausar eins og Kvisling og ekkert við því að gera.

Fyrir utan þetta með auðlindirnar sem þurfti að berjast fyrir þótt við ætum þær,  þá yrðum við bara eins og hverjir aðrir hjáleigubændur en Íslendingar margir eru hvorki langminnugir né kunnugir sögu kotbænda.