Maður veit aldrei hvenær það skiptir höfuðmáli

Hugsum okkur Ísland í Evrópusambandi árið tvö þúsund og súrkál.  Það byrjar að gjósa á Reykjanesi og allt flug er stöðvað.

 

Svona gæti fréttin hljóðað: 

 

Landstjóri Íslands hefur ítrekað beiðni um undanþágu frá reglum um flug.  Hann bendir á að ekki sé um að ræða öskugos og engin hætta á ferðum fyrir flug til og frá Keflavíkurflugvelli.

Ekki náðist í neinn í stjórn Evrópusambandsins, en talsmaður ráðuneytis flugmála í Frankfurt áréttaði að samkvæmt reglum væri óheimilt að fljúga nálægt eldgosi og skipti þá engu hvernig vindar blási eða hvað sé í stróknum.   Reglurnar væru settar til að tryggja öryggi þegna Evrópusambandsins og lausung í þeim málum mundi hefna sín.  Ekki kæmi til greina að víkja frá þeim. 

Ráðuneyti smærri ríkja í Evrópusambandinu hefur bent á að heimilt sé að fljúga til Egilsstaða og að Íslendingar geti sótt um stuðning í hamfarasjóð sambandsins.  Umsókn yrði afgreidd strax á næsta ári og hægt verður að greiða úr sjóðnum um leið og nauðsynlegar ráðstafanir til að afla sjóðnum tekna hafa verið gerðar.

 

Maður veit aldrei hvenær fullveldi skiptir höfuðmáli