Viðskiptasamningur sem breyttist í yfirtökusamning

Hvernig stendur á því að íslensk stjórnvöld komast skyndilega að því að bókun 35 sé ljómandi góð, eftir að hafa afþakkað hana í 30 ár og mótmælt Evrópusambandinu þegar það vildi að Ísland lögfesti bókunina?

Hvernig stendur á því að bókun 35 var talin í andstöðu við stjórnarskrá fyrir 30 árum, en alls ekki núna, og hefur stjórnarskráin þó lítið breyst?

Hvernig stendur á því að viðskiptasamningur sem gerður var fyrir 30 árum breytist í víðtækt framsal á löggjafar- og dómsvaldi, með tilheyrandi hótunum um refsingar ef hinum nýju valdhöfum er ekki hlýtt? 

Það væri viðeigandi að stjórnvöld svöruðu þessu, og fleiru, í stað þess að krefjast þess að Alþingi lögfesti bókun 35.  

Sigurbjörn Svavarsson ræðir EES-málin og bókun 35 í hjálagðri Moggagrein.  

https://www.facebook.com/messenger_media/?attachment_id=4021713261413273&message_id=mid.%24cAAAABfHtrKGbtPquPWVg7VlKbpjk&thread_id=100016519960567

Athugasemdir

[Arnar Þór Jónsson, 15.3.2025 kl. 14:16]

Í leit að svörum við slíkum spurningum getur verið hjálplegt að skoða innihald Gamla sáttmála (1262-64) og svo lögbækurnar sem fylgdu í kjölfarið, þ.e. Járnsíðu (1271) og Jónsbók (1281). Það sem hófst sem viðskiptasamband með fyrirheitum um að Íslendingar myndu áfram ná íslenskum lögum, snerist upp í það að Noregskonungur vildi ráða hér öllum lögum og gerði út fínustu diplómata sína til að skipa Íslendingum að játast undir vald konungs, því búkarlar ættu ekki að gera sig svo digra að vilja ráða lögum í landinu.