Einföld lausn

Átök eru um bókun 35. Stjórnarflokkunum finnst réttlátt og sanngjarnt að "áframhald á viðræðum" sem eru skrauthvörf fyrir "umsókn um innlimun" gangi til þjóðaratkvæðagreiðslu.

Hvers vegna skyldi þetta sama fólk ekki vilja hafa þjóðaratkvæðagreiðslu um bókun 35 um leið og kosið er til sveitarstjórna á næsta ári? 

Getur það tengst því að trúin á að Íslendingar muni ekki, þegar til kastanna kemur, skilja hina djúpu hugsun sem segir að framsal á valdi til ókjörinna manna í útlöndum séu "réttarbætur"?

 

 

Athugasemdir

[Guðmundur Ásgeirsson, 18.6.2025 kl. 23:35]

Umrætt frumvarp getur vissulega leitt af sér réttarbætur, en ekkert "framsal á valdi til ókjörinna manna í útlöndum", enda girðir stjórnarskráin fyrir það og ekkert trompar hana.

Samkvæmt sömu stjórnarskrá er það Forseta Íslands að ákveða hvort samþykkja skuli lög eða synja með þeirri afleiðingu að gengið verði til þjóðaratkvæðagreiðslu um gildi þeirra. Ekkert ákvæði í stjórnarskrá veitir Alþingi slíka heimild svo bindandi sé. Í kosningalögum er þó gert ráð fyrir því að Alþingi geti ályktað að fram skuli fara þjóðaratkvæðagreiðsla um tiltekið málefni eða lagafrumvarp en þá er niðurstaða hennar aðeins ráðgefandi samkvæmt 3. mgr. 123. gr. kosningalaga en ekki bindandi.