Hvað eru full yfirráð yfir auðlindinni?

Ef Ísland gengi í Evrópusambandið myndu yfirráðin yfir Íslandsmiðum færast til sambandsins. Í þessu felst að stór hluti þeirra reglna, sem gilda myndu um sjávarútveg hér á landi, myndi koma frá Brussel. Þar yrði ákveðið hvaða tegundir mætti veiða hér við land og hversu mikið og þar yrðu teknar allar veigameiri ákvaðanir um það hvaða umhverfi íslenzkum sjávarútvegi yrði búið í framtíðinni. Þessar ákvaðarnir yrðu eftir það ekki teknar af Íslendingum heldur fyrst og fremst af embættismönnum Evrópusambandsins í Brussel og fulltrúum annarra aðildarríkja sambandsins. Þá einkum og sér í lagi þeim stærri.

Íslenzkir Evrópusambandssinnar hafa lýst sig reiðubúna til að fallast á þetta. Og það sem meira er þá er ljóst af ítrekuðum yfirlýsingum þeirra að þeir eru fyllilega sáttir við þetta fyrirkomulag. Það er næg forsenda í þeirra hugum fyrir Evrópusambandsaðild að okkur Íslendingum yrði sennilega úthlutað stærstum hluta veiðiheimilda við Ísland kæmi til aðildar. Það skiptir þá hins vegar engu máli að engin trygging sé fyrir því að þessu yrði ekki breytt eftir að Ísland gengi í sambandið. Staðreyndin er nefnilega sú að það væri hvenær sem er hægt á auðveldan hátt án samþykkis okkar.

Það lýsir einkennilegum metnaði fyrir hönd Íslands að vera reiðubúinir að framselja yfirráðin yfir íslenzkum sjávarútvegi til Evrópusambandsins og geta sætt sig við það í framhaldinu að sambandið skammtaði okkur Íslendingum kvóta hér við land eftir því sem embættismönnum þess og öðrum aðildarríkjum hugnaðist. Hvað ef Evrópusambandið ákveddi einn daginn að banna eða draga úr veiðum á stórum svæðum við Ísland vegna þess að stjórn þess á fiskveiðum við landið hefði leitt til ofveiði? Líkt og t.a.m. hefur gerzt í Norðursjó og víðar í sameiginlegri lögsögu Evrópusambandsins (sem miðin í kringum Ísland myndu tilheyra kæmi til íslenzkrar Evrópusambandsaðildar)?

Rétt er að minna á að afstaða ófárra Evrópusambandssinna var önnur áður. Þannig sagði t.a.m. Össur Skarphéðinsson, þingmaður Samfylkingarinnar, í grein í Morgunblaðinu 26. júní 2002 að án “tryggra yfirráða yfir auðlindinni” kæmi aðild að Evrópusambandinu ekki til greina að hans mati. Talsvert annað hljóð var hins vegar komið í strokkinn í umræðum um utanríkismál á Alþingi haustið 2005 þegar Össur sagði: “Hins vegar vil ég segja það alveg klárt og kvitt að ég er líka reiðubúinn að ganga í Evrópusambandið jafnvel þó yfirstjórnin [yfir íslenskum sjávarútvegi] yrði í Brussel ...” Öllu er m.ö.o. fórnandi fyrir Evrópusambandsaðild.

Flokksbróðir Össurar og samþingmaður, Björgvin G. Sigurðsson, tók undir með honum í Morgunblaðinu 14. júlí 2003 að án “fullra yfirráða yfir auðlindinni” kæmi aðild að Evrópusambandinu ekki til mála. Einn ötulasti talsmaður íslenzkra Evrópusambandssinna (að sögn Evrópusamtakanna sjálfra) Eiríkur Bergmann Einarsson sagði loks í Fréttablaðinu 26. október 2003 að hann myndi “alls ekki mæla fyrir aðildarsamningi [við Evrópusambandið] sem fæli í sér að yfirráðin yfir auðlindinni færist til Brussel.”

Það er því kannski ekki að undra að maður velti fyrir sér hvað full yfirráð yfir auðlind Íslandsmiða þýði í orðbók íslenzkra Evrópusambandssinna? Full yfirráð yfir þeim ákvörðunum og reglum sem gilda um sjávarútveg hér við land, þ.m.t. hversu mikið megi veiða á ári hverju og úr hvaða stofnum, eða kalla þeir það full yfirráð að afsala sér yfirráðunum yfir Íslandsmiðum til Evrópusambandsins sem síðan myndi skammta okkur kvóta á okkar eigin miðum (sem notabene yrðu ekki okkar eigin mið lengur ef til aðildar að sambandinu kæmi)? Sennilega geta flestir sammælzt um að fráleitt sé að kalla það síðarnefnda full yfirráð eða yfirráð yfir höfuð.

Hjörtur J. Guðmundsson

(Birtist í Fréttablaðinu 16. mars 2007 í styttri útgáfu)

---

Rétt er að hafa ávallt hugfast að umræðan um Evrópumálin snýst fyrst og síðast um það hvort við Íslendingar eigum áfram að vera sjálfstæð og fullvalda þjóð eða hvort við eigum að ganga í Evrópusambandið.

Athugasemdir

[Gullvagninn (IP-tala skráð) 22.2.2008 kl. 16:01]

Mér finnst að við eigum að halda sjálfstæði okkar, og verja það, við eigum að ganga úr bandalögum sem binda hendur okkar og neyða t.d. vatnalögum upp á okkur.

[Jónas Tryggvi Jóhannsson, 22.2.2008 kl. 18:40]

Eftir að við göngum í ESB, þá verðum við enn eina þjóðin sem verður að veiða úr staðbundnum stofnum okkar eins og oft hefur komið fram og þú segir í greininni. Þetta er ástæðan fyrir því að Össur, Björgvin og fleiri ESB aðildarsinnar eru á því að yfirráð yfir auðlindinni séu nægilega trygg til að þess að geta gengið í Evrópusambandið - því það mun ekkert breytast í praktík þar sem Evrópusambandið mun úthluta okkur öllum kvótanum við Ísland miðað við þær forsendur sem Hafró gefur þeim (rétt eins og Sjávarútvegsráðherra gerir nú).

.

Það sem þið Heimsýnarmenn óttist er "theórían" um að það sé mögulegt að breyta einhverju í þessu kerfi, sem ég tel vera óþarfan ótta. Evrópusambandið hefur enga hagsmuni af því að ganga gegn þjóðarhagsmunum Íslands. En til að slá á ótta ykkar, og annara sem vantreystið Evrópusambandinu, þá er hægt að setja varnagla í aðildarsamningana Ísland að Evrópusambandinu um hvað skal gera ef reglunni um hlutfallslegan stöðuleika yrði einhverntímann breytt eða ef Evrópusambandið hættir að úthluta eftir ráðleggingum Hafró.

.

Annars er þetta ágætis grein, og það er í raun síðasti hlutinn sem kristallar umræðuna; Evrópusambandssinnar telja að fullveldið sé gagnslaust ef því er ekki deilt með öðrum þjóðum - með t.d. viðskiptasamningum, aðild að Nato og mannréttindarsáttmála SÞ - á meðan Heimssýn telur að fullveldinu megi aldrei framselja, eða þá a.m.k. að það framsal fullveldis sem fellst í ESB aðild sé of mikið. Ég tel að með EES aðild erum við orðin það stór hluti að sambandinu, að framsalið hafi að mestu átt sér stað - og það sem er eftir muni gagnast Íslendingum mjög vel, einsog nútímalegra landbúnaðarkerfi og evra í stað krónu. Þessir hlutir -þeas stöðug mynt og lægri vextir á lánum auk þess að losna við verðtryggingu - held ég að séu farnir að skipta almenning og fyrirtækin mun meira máli en hvort það sé sjávarútvegsráðherra Íslands eða Evrópusambandsins sem sér um að úthluta Íslandi kvóta eftir ráðleggingum Hafró.

[Hjörtur J. Guðmundsson, 22.2.2008 kl. 20:43]

Öll yfirráðin yfir sjávarútvegsmálunum, eins og flestum öðrum, verða m.ö.o. í Brussel þar sem áhrif okkar verða sáralítil sem engin. Við erum s.s. sammála um það. Gott mál. 

Að öðru leyti er Heimssýn einmitt hlynnt frjálsum samningum og samskiptum á milli þjóða þar sem þær koma fram á jafnréttisgrundvelli, en ekki að yfirþjóðlegt fyrirbæri eins og Evrópusambandið, sem er stutt frá því að verða að fullburða ríki ef það er ekki þegar orðið að því, svipti þær frelsi sínu til þess og miðstýri þess í stað öllu slíku niður í smæstu smáatriði.

[B Gudbergsson (IP-tala skráð) 22.2.2008 kl. 21:19]

Í nútímasögunni höfum við haft meir en 3 mílna landhelgi í afar stuttan tíma með nær engri þjóðlegri veiðihefð bakvið útfærslu útí 4 - 12 - 50 og loks 200 mílur enda var þetta svæði mest nýtt af Bretum og Þjóðverjum hér áðurfyrr. Stóru ESB þjóðirnar eru að reyna að taka hluti af öðrum þjóðum (Serbíu), við gætum verið næst hvort sem við erum inniíESB eða úti. bg

[Númi (IP-tala skráð) 22.2.2008 kl. 23:44]

Mí skoðun er sú einsog ég hef bent á öðru bloggi áður,að Þjóðverjum er að takast það sem þeim tókst ekki í seinni heimsstyrjöld.Látum ekki fara svona með okkur,barátta þessarar þjóðar fyrir sjálfstæði má ei gleymast.