Lokuð leið

Í aðferðum félagsmála er sumt rétt og annað rangt.  Ef rangindin verða daglegt brauð verður óreiða og óöld.  Þegar grannt er skoðað er það eitt af því helsta sem greinir íslenskt samfélag frá fjölmörgum erlendum samfélögum þar sem smjör drýpur af hverju strái, en menn eru samt svangir.  Það er ekki óöld á Íslandi.

Vilji menn kollvarpa stjórnkerfi Íslands og færa stjórnvaldið til útlanda er rétt leið til þess.  Hún er sú að sannfæra Íslendinga um ágæti þess máls með heiðarlegum og skýrum málflutningi.

Ranga leiðin til að koma Íslandi í Evrópusambandið er að boða til þjóðaratkvæðagreiðslu um eitthvað sem allir geta tekið undir (Hver er á móti „viðræðum“?), leggja svo út í hægfara valdaframsal með skapandi og frjálslegri túlkun á umboði þjóðarinnar.  Boða svo til atkvæðagreiðslu um leið og annarlegar aðstæður koma upp í samfélaginu og lofa veislu daginn eftir kosningar, ef menn kjósa rétt.  

Afnám hefðbundins lýðræðis með stórfelldum blekkingum við annarlegar tímabundnar aðstæður er tryggasta ávísunin á óöld á Íslandi.  Fylgjendur Evrópusambandsaðildar ættu að íhuga það.

 

 

 

 

  

 

 

Undarleg hugmynd og greiningar Benediks, Hjartar og Jóns

Líklega er furðulegasta hugmynd síðari ára sú að það sé Íslendingum til hagsbóta að fela stjórnvald á Íslandi í hendur aðila sem ekki eru kosnir af fólkinu í landinu og er skítsama um hvort Ísland flýtur eða sekkur.  

Þá sjaldan spurt er hvernig meintur gróði af aðild verður til eru svörin jafnan út í bláinn og oft svo margorð að augljóst er að markmiðið er að hlustendur og lesendur tapi þræði og hætti að hugsa um málið. 

Margir taka til máls um svokölluð Evrópumál þessa dagana.  Flestir gera það til að brýna nýkjörna Alþingismenn, svo landsmálin fari ekki öll í uppnám með nýrri umsókn um aðild að Evrópusambandinu.  Í dag er sérstök ástæða til að vekja athygli eftirtöldum skrifum:

 

Í fyrsta lagi grein Benedikts Gíslasonar, bankastjóra Aríonbanka, þar sem fjallað er um leiðir til að lækka vexti.  Eins og við mátti búast er hvorki upptöku evru né breytingu á lit peningaseðla þar að finna. 

.https://www.visir.is/g/20242659657d/thad-eru-leidir-til-ad-laekka-vexti-ibudalana-viljum-vid-gera-eitthvad-i-thvi-

 

Þá fer Hjörtur J. Guðmundsson yfir nokkur lykilatriði í valdakerfi Evrópusambandsins og drepur m.a. á valdaleysi þjóða sem þó eru tífalt stærri en Íslendingar. 

https://www.visir.is/g/20242660231d/mytan-um-saetid-vid-bordid

 

Þriðju skrifin á lista dagsins eru í ranni Jóns Bjarnasonar, fv. ráðherra og fullveldissinna, en hann greinir stjórnmálin á Íslandi skýrt og skynsamlega.  Það er deginum ljósara að fylgi svokallaðra Evrópuflokka er vegna þess að þeir lögðu blauta drauma um Evrópusambandsaðild til hliðar og héldu þeim alls ekki á lofti.  Ætli menn að hefja vegferð í átt að Evrópusambandinu fer augljóslega allt í háaloft. 

https://jonbjarnason.blog.is/blog/jonbjarnason/

Furðufuglar mánaðarins

Evrópusambandsfréttamennirnir æsast þessa dagana.  Þeir halda að þeir fái fallegt í skóinn sinn. 

Vísir birtir furðufrétt eftir Heimi Má Pétursson um vexti og stórkostlegan gróða af því að færa Evrópusambandinu völd á Íslandi.  

Sagt er frá frystihúsi sem borgar aðeins þriðjung af vöxtum verkakonu.  Vextir á íbúðaláni verkakonunnar eru líklegaa um 10%, svo frystihúsið borgar þá rúm 3% í vexti af sínu láni.  Það verður forvitnilegt að fá upplýst hvar hægt er að fá svo lága vexti til rekstrar fyrirtækis!  Tíðndin eru svo mikil að hinn boðaði gestur, Þorsteinn Pálsson, hlýtur að sýna þjoðinni greiðsluseðilinn. 

Í sömu frétt segir Ingibjörg Sólrún Gísladóttir frá fátækum löndum í A-Evrópu, segir þau hafa grætt á Evrópusambandsaðild og spyr hvers vegna Íslendingar ættu ekki að græða líka.  Svarið við því er einfalt:  Fátækrahjálp Evrópusambandsins er ekki fyrir ríki sem eru miklu ríkari en meðalríki í sambandinu. Það eru ríkin sem borga reikninginn. 

Það boðar ekki gott að hefja Evrópuumræðu á því að leyfa þremur frelsuðum Evróputrúboðum að segja tröllasögur af himnaríki á jörð í sjónvarpi. 

 

https://www.visir.is/g/20242659996d/starfs-kona-i-frysti-husi-greidir-thre-falt-haerri-vexti-en-eig-andi-frysti-hussins

Farsi úr fortíð

Jón Bjarnason, fv. ráðherra VG fer á kostum í bloggfærslum undanfarna daga.  

Hann rifjar m.a. upp atburði ársins 2009.  Þá treysti núverandi formaður Viðreisnar sér ekki til að styðja umsókn um aðild að Evrópusambandinu, í atkvæðagreiðslu á Alþingi.  Nú er það hennar hjartans mál. Hvað hefur breyst?  Bretar eru farnir og í ljós hefur komið að vandi Evrópusambandsins er mikill og langvinnur.  Þar eru sífellt hærri reikningar til að borga, fyrir þá sem eiga einhvern pening.  Þeim fer reyndar fækkandi.  Íslendingar eru enn sem komið er í hópi þeirra sem eiga pening.

Þá segir Jón frá viðskiptum sínum við forsætisráðherra sem gekk milli borða til að tryggja að menn greiddu rétt atkvæði:

ESB sinnar í öllum flokkum höfðu þrælskipulagt sig saman undir forystu formanna ríkisstjórnarflokkanna.  Jóhanna hafði kallað mig á einkafund rétt fyrir atkvæðagreiðsluna og hótaði mér í bak og fyrir annars vegar ef ég greiddi atkvæða gegn og hinsvegar lofaði gulli og grænum skógum ef ég samþykkti.

Öll þessi Evrópumál svokölluðu voru langur og rándýr farsi.  Stendur til að byrja hann a ný?

 https://jonbjarnason.blog.is/blog/jonbjarnason/entry/2308712/

 

 

Ógöngur

Frosti Sigurjónsson er kjarnyrtur á Fasbókinni:

 

Viðreisn fékk aðeins tæp 15.8% atkvæða og vill að Ísland gangi í ESB, skrifræði sem hefur glímir við orkuskort, efnahagsamdrátt, atvinnuleysi, flóttamannavanda, skuldakreppu svo eitthvað sé nefnt. Enda hefur ESB líklega aldrei frá stofnun bandalagsins verið minna aðlaðandi kostur fyrir Ísland.

 

Aðildarviðræður voru reyndar hér í óþökk meirihluta þings og þjóðar. Kostnaðurinn var gríðarlegur og árangurinn enginn. Í ljós kom að ESB veitir engar varanlegar undanþágur frá regluverkinu heldur snúast viðræður um að umsóknarríki uppfylli regluverkið innan umsamins tímaramma.

 

Kostnaðurinn við aðildarviðræður var gríðarlegur og setti aukið álag á allar stofnanir og ráðuneyti.

 

Ég vil ekki trúa því að Samfylking og Flokkur fólksins láti Viðreisn plata sig út í aðildarviðræður sem munu kljúfa þjóðina, sólunda kröftum og fé hins opinbera og þannig draga úr öllum möguleikum þessara flokka til að standa við gefin kosningaloforð.

 

 

Það er gott að rifja upp að svokallaðar aðildarviðræður eru ekki ókeypis. Þær kosta hvítuna úr augunum, og skila svo auðvitað engu. 

 

 

Kynþáttahyggja og einangrunarhyggja

Eitt af mörgu sérkennilegu við baráttuna við að færa valdið úr landi er að hún er háð í nafni markmiða sem eru á skjön við hið raunverulega markmið.  Það er dálítið eins og að berjast fyrir auknum þrifnaði í híbýlum manna með því að gera þarfir sínar í stofunni.

Í grein á Vísi ræðir Haraldur Ólafsson hvernig kynþáttahyggja og einangrunarhyggja býr í híbýlum Evrópusambandssinna.

 

https://www.visir.is/g/20242656884d/kynthattahyggja-einangrunarhyggja-og-evropusambandsadild  

106 ára afmæli fullveldis

Samningurinn um samband Íslands og Danmerkur sem gekk í gildi 1. desember 1918 er hápunktur sjálfstæðisbaráttu sem segja má að hafi hafist með hugvekju Jóns Sigurðssonar árið 1848 og lokið, að því leyti sem sjálfstæðisbaráttu lýkur nokkurn tímann, á Þingvöllum 17. júní árið 1944.

Fullveldi var Íslandi tvímælalaust mikið gæfuspor og með sambandslagasamningnum var lagður skýr og óumdeilanlegur grunnur að fullum skilnaði Íslands og Danmerkur 25 árum síðar. 

Á síðustu árum hefur sífellt orðið skýrara að sjálfstæðisbaráttunni lauk ekki árið 1944.  Hún er sífelluverkefni, sem ekki dugir að dotta lengi yfir. Erlend öfl sækjast eftir yfirráðum á Íslandi af ýmsum ástæðum og ástæða er til að vera á varðbergi. Minnumst þess, um leið og við gleðjumst á afmælinu!

  

Fullveldið 106 ára

Heimssýn óskar landsmönnum nær og fjær til hamingju með fullveldisafmælið.

Fullveldissinnar í Heimssýn og fleiri félögum hittast í húsnæði Hjálpræðishersins í Sogamýrinni, þar sem heitir

Kastalakaffi, Suðurlandsbraut 72, kl. 15 í dag, sunnudaginn 1. desember