Yfirreið á Sögu

Haraldur Ólafsson ræddi hin svokölluðu Evrópumál á Útvarpi sögu.  Þar var komið víða við, en flest sem gerist í heiminum þessa dagana rennir stoðum undir þá niðurstöðu að Íslendingar eigi að gæta þess vandlega að Evrópusambandið fái ekki meiri völd á Íslandi en það hefur nú þegar.  Þar kemur sitthvað til, en yfirvofandi hervæðing sambandsins, stríðið í austurvegi og tollastríð Evrópusambandsins við Bandaríkin eru atriði sem minna rækilega á mikilvægi þess að Íslendingar gæti að fullveldinu. 

https://utvarpsaga.is/ytri-thrystingur-ma-ekki-rada-for-i-umraedunni-um-evropusambandsvidraedur/

Hver er vondi karlinn?

Það er ágætt að rifja upp öðru hverju að í Evrópusambandinu tíðkast víðtæk ritskoðun.  Fjölmiðlar sem yfirvöldum leiðist (rússneskir) eru beinlínis bannaðir og í skjóli nýlegra laga er barið til hægri og vinstri undir gunnfána gegn hatri. 

Það eru til efasemdaraddir innan Evrópusambandsins, en almenningur virðist vera tiltölulega sáttur. 

Það er sá sami almenningur sem sumir á Íslandi vilja að velji fólk til að stjórna Íslandi. 

https://adfinternational.org/news/eu-social-media-censorship

Kjúklingar og refur

Það er ólga í heiminum.  Þeir sem vilja færa stjórnvald á Íslandi til vandalausra reyna að notfæra sér ólguna til að ná sínu fram.  Þeir vilja "þétta raðirnar" með gömlu nýlenduveldunum í Evrópusambandinu.  Kjúklingarnir vilja biðja refinn að gæta sín. 

Þeir sem aðhyllast friðarstefnu halda sig vitaskuld við að í herleysi felist besta vörnin.

Þeir sem sem ekki aðhyllast slíka stefnu þurfa bara að spyrja sig einnar spurningar:  Er líklegt að BNA og Bretar muni láta yfir sig ganga að ríki sem þeim er óvinveitt nái fótfestu á Íslandi?  

Niðurstaðan verður alltaf á þá lund að það gagnist Íslendingum ekki neitt að borga í sjóði vopnaframleiðenda gömlu nýlenduveldanna i Evrópu. 

Svo er líka ekki augljóst hver óvinurinn kunni að vera. 

 

 

 

 

 

 

 

Að kremjast ekki

Það er ólga í heimsmálum.  Þá er skynsamlegast fyrir Íslendinga að viðhafa varkárni og rækta það sem á útlensku er kallað diplómatía. 

Það er hættulegt fyrir smáþjóðir að velja sér "vin" og hengja sig utan á hann. 

Þá er hætt við að þær kremjist fyrr eða síðar í átökum sem "vinurinn" á í.