Samningur aldarinnar

Fréttir berast af samningum við Evrópusambandið.  Ísland styrkir ýmis verðug verkefni þar á bæ. Eins og menn vita fær Ísland líka í tölvupósti ótal reglur sem Evrópusambandsmenn vilja að Íslendingar fylgi.

Í staðinn fá Íslendingar að halda fund um tolla á helstu útflutningsafurð einhvern tímann seinna. 

Það er kannski í góðu lagi að það dragist að funda, ef talið er ólíklegt að viðskiptakjör Íslendinga batni svo máli skipti og verði alls ekki eins góð og kjör utansveitarmanna á borð við Kandamenn og Breta. 

Kannski er betra að huga að því að verða utansveitar.

https://www.ruv.is/frettir/innlent/2023-11-21-fresta-liklega-vidraedum-vid-esb-um-markadsadgang-fyrir-sjavarafurdir-397844

Hver græðir á því?

Það er hart í ári hjá fjölmiðlum.  Sífellt færri vilja borga fyrir áskrift og auglýsendur eru margir horfnir í faðm samfélagsmiðla. 

Hvaðan fá fjölmiðlar þá peninga?  Arnar Þór Jósson ræðir þetta á blogginu sínu og vísar í grein sem hér fylgir.  Upplýsingarnar í töflunni sem sýnir styrki frá auðmanni til breskra fjölmiðla koma á óvart.  Hvernig ætli þessu sé háttað með stóru fréttastofurnar sem útvega þeim íslensku efni?  Hvernig er þessu háttað hjá fjölmiðlum í Evrópusambandinu? Ætli þar fléttist saman hagsmunir fjölmiðla, hergagna- og lyfjaiðnaðar sem eru mjög háðir ákvörðunum stjórnvalda og þar af leiðandi vilja kjósenda?

 

https://dailysceptic.org/2023/11/16/billionaire-funds-the-guardian-to-tune-of-116-per-reader-of-print-edition/

 

https://arnarthorjonsson.blog.is/blog/arnarthorjonsson/entry/2296431/

1984 nálgast

Fyrir rúmu ári síðan bannaði Evrópusambandið vefsíður sem taldar voru óæskilegar og lítið var um athugasemdir.  Viðbrögð almennings voru skýr: "Fínt, hafið vit fyrir okkur".  Sífellt berast fleiri fréttir um fyrirhugað aukið eftirlit með borgurunum. Það tekur dálítið á að setja sig inn í alla anga þeirra mála, enda er það hluti leiksins að hafa málin flókin.  

https://www.digi.no/artikler/it-eksperter-ut-mot-nytt-lovforslag-kan-apne-for-masseovervaking-pa-et-blunk/539497?key=a0szEV0l 

Hver tekur mark á bænaskjalinu?

Til eru þeir sem telja fullveldi fánýtt og úrelt.  Lög og reglur sé best að fá frá útlöndum vegna þess að þar viti fólk svo mikið og sé gott í að skrifa reglur.

Hugsum okkur að útlendingarnir vilji efla flugöryggi og ákveði að bannað verði að fljúga nær eldgosi en 30 km og skipti þá engu máli hvert öskuna leggur, eða hvort einhver aska kemur upp í gosinu. 

Eldgos hefst svo í grennd við Grindavík.  Keflavíkurflugvöllur lokast, sé miðað við fyrrgreinda skáldaða reglu, og opnast völlurinn ekki aftur fyrr en gosi lýkur.  Flugrekendur senda bænaskjal til stjórnvalda og benda á að það sé engin aska í lofti, eða að flesta daga fjúki askan í átt frá flugvellinum og auðvelt sé fyrir flugmenn að forðast hana. 

Hvort ætli sé líklegra til árangurs að senda bænaskjal til stjórnvalda á Íslandi sem eru kosin af fólkinu í landinu eða til stjórnvalda í erlendri stórborg þar sem mönnum er í raun slétt sama um flug á Íslandi, nú eða nokkuð annað sem á Íslandi gerist ef út í það er farið?

  

Dómur yfir pylsureglunni - Er nýr kafli að hefjast?

Eins og við mátti búast ýtti dómur hæstaréttar í Noregi  um orkupakkamálið af stað umræðu þar í landi.  Fjallað er um ýmsa anga málsins og snert er á grundvallaratriðum er varða lög og rétt. Lögfræðiprófessorarnir Cristoffer Conrad Eriksen við Háskólann í Osló og Eirik Holmöyvik við Háskólann í Björgvin eru uggandi yfir ýmsum þáttum dómsins og líkja honum við loftkastala á traustum grunni og er þar vísað í Ibsen.  Þeim verður tíðrætt um óvissu sem dómurinn skapar og eru augljóslega hissa á því að hæstiréttur skuli staðfesta lögmæti pylsureglunnar sem gengur út á að valdaframsal án aukins meirihluta sé í góðu lagi, ef þess er gætt að það sé gert í nógu smáum skrefum.

 

Orðrétt segja þeir um pylsuregluna:

 

Høyesteretts konklusjon var at hverken Stortinget eller domstolene var forpliktet til å ta tidligere tilfeller av myndighetsoverføringer i betraktning ved vurdering av om en myndighetsoverføring er lite inngripende. Det betyr at de enkelte tilfeller av myndighetsoverføring kan deles opp i mer eller mindre tynnes skiver.

 

Þótt það sé ekki sagt berum orðum má lesa út úr greininni, sem lesa má ókeypis ef menn skrá sig inn, að Noregur hafi tekið stórt skref í þá átt að koma samskiptunum við meginland Evrópu í annan farveg en þann sem EES markar.  Þangað leita nú öll vötn, bæði í Noregi og á Íslandi.

 

https://www.aftenposten.no/meninger/kronikk/i/69G9O0/hoeyesterett-har-i-acer-dommen-konstruert-et-ibsensk-luftslott-med-grunnmur

Hátt flug

Oft er djúpur sannleikur í því sem Arnar Þór Jónsson segir og skrifar.  Maður les hann helst ekki nema hafa a.m.k. nokkrar mínútur til skoðunar og meltingar.  Arnar Þór er á góðu flugi þessa dagana og segir m.a.:

Það er kominn tími til að við, almennir borgarar þessa lands, tökum höndum saman og sýnum í orði og verki að okkur er sannarlega annt um íslenskt lýðræði, lýðveldið okkar, sjálfstæði íslensku þjóðarinnar og þann dýrmæta sjálfsákvörðunarrétt sem frelsi okkar og mannréttindi grundvallast á.

Áminningin er ágæt. Takk fyrir. 

 

Hér eru greinar Arnars Þórs:

https://arnarthorjonsson.blog.is/blog/arnarthorjonsson/entry/2296271/

Liðkað til fyrir afnámi lýðræðis

Fram er komin á Alþingi tillaga um að liðka til fyrir breytingum á stjórnarskrá íslenska lýðveldisins.

Það er varla launungarmál að megintilgangur tillögu af þessu tagi er að auðvelda framsal á ríkisvaldi til vandalausra í útlöndum.   Áhugamenn um slíkt gera sér grein fyrir að eina leiðin til að gera það er að búa svo um hnúta að það megi gera hratt og fumlaust á örskömmum tíma, t.d. á meðan þjóðin er að reyna að ná áttum eftir hrun eða ámóta áfall.

Væri ekki farsælla fyrir áhugamenn um stjórnmál að finna sér verðugri verkefni en að grafa undan stjórnarskrá lýðveldisins og liðka til fyrir afnámi lýðræðis?

 

Niður á við

Evrópusambandið vill stækka – til austurs í þetta sinn. 

Þar eru fyrir samfélög þar sem hugmyndir um ýmis konar mannréttindi og lýðræði eru ekki með alveg sama hætti og flestir þeir sem þetta lesa eiga að venjast. 

Þar eru fyrir samfélög sem eiga lítið af peningum og sagt er að drjúgur hluti þess sem þó er aflað, hverfi eftir óútskýrðum leiðum.    Fátækrahjálp Evrópusambandsins fær ný og stór verkefni.  Það verður ekki auðvelt að eiga við þau þegar Bretar hættir að borga og aðrir, sem hingað til hafa borgað, eiga í erfiðleikum, m.a. vegna orkuskorts.  Ekki kæra núverandi þurfamenn sig um að þeirra styrkir verði skertir.  Það stefnir í að baráttan um brauðið í Evrópusambandinu harðni.  

Samband sem leitast við að vera lýðræðislegt í einhverjum skilningi verður alltaf einhvers konar meðaltal af ástandi samfélaganna sem mynda það.   Það horfir ekki gæfulega fyrir meðalástandið í Evrópusambandinu, hvort sem litið er til peninga eða annarra mála.  

Allt þetta minnir okkur á að gæta þess að Ísland sogist ekki lengra inn í sambandið en orðið er og að taka til endurskoðunar þá fjötra sem settir hafa verið á íslenskt samfélag að þarflausu og til tjóns, í því skyni einu að þóknast stórveldunum á meginlandi Evrópu og fylgiríkjum þeirra.

https://ec.europa.eu/commission/presscorner/detail/en/statement_23_5641