Blessaður orkupakkinn sem gaf okkur ódýrt rafmagn

Verið er að færa völd yfir orkuauðlind Íslendinga til erlends ríkjasambands sem stjórnað er af gömlu nýlenduveldunum á meginlandi Evrópu.   Valdatilfærslan gerist í mörgum misstórum skrefum.  Skrefin eru bálkar laga og reglugerða og eru oft kölluð orkupakkar.  

Nýlega samþykkti Alþingi orkupakka 3 og orkupakki 4 er í farvatninu.

Rökin gegn þessu ferli eru að það sé best að Íslendingar stjórni sjálfir eigin orkumálum.  Þeirra hagsmunir fari ekki endilega saman við hagsmuni ríkja á meginlandi Evrópu, enda eru aðstæður þar allt öðruvísi en á Íslandi. Fyrr eða síðar kæmi þetta Íslendingum í koll.

Rökin með ferlinu voru þokukennd, en gengu annars vegar út á að Evrópusambandið vildi þetta og að það væri alls ekki öruggt að hið nýja fyrirkomulag yrði Íslendingum til mikils tjóns.  Þá var stundum fullyrt að rafmagnið yrði ódýrara og öruggara. Hið síðarnefnda var þó í mikilli þoku, enda vissu allir að það var bara bull, eins og komið hefur á daginn.  Ekki bara á Íslandi, heldur enn frekar í Noregi, þar sem fleiri og fleiri andvarpa þegar minnst er á EES.

https://www.mbl.is/vidskipti/frettir/2025/05/03/haekkun_a_raforkuverdi_virdist_blasa_vid/

Það slapp í þetta sinn

Fullyrt er að hefðu Frakkar ekki haft trausta orkugjafa á borð við kjarnorku hefði bilunin á Spáni breiðst út um allt á meginlandi Evrópu. 

Magnús Þór Pálsson hefur eftir ónefndum manni að kerfið hafi ekki verið rekið á verkfræðilegum forsendum, heldur bjartsýni. 

Er ekki undarlegt að einhver á Íslandi skuli vilja að menn sem hafa hannað svona kerfi fái að stjórna orkumálum á Íslandi?  

 

https://www.facebook.com/watch/?v=704218405381708

 

 

Dagur öryggis

Dagur B. Eggertsson leitar í örvæntingu að ástæðu fyrir því að ganga í Evrópusambandið og hann kemst að því í nýlegri Moggagrein að Íslendingar verði fyrst öruggir þegar þeir gerast þegnar í sambandinu.

Af lagni tekst honum að skauta framhjá þeirri grundvallarstaðreynd að Íslandi er á áhrifasvæði Bandaríkjanna og Breta.  Þau veldi munu aldrei líða að ríki þeim fjandsamlegt fengi fótfestu á Íslandi.

Ekki segir hann heldur neitt um að stríðsæsingur valdamanna í Evrópusambandinu er meiri en hann hefur verið í mannsaldur.  Sambandið ætlar að vígvæðast fyrir himinháar upphæðir, enda er það í blóðugu stríði í A-Evrópu.  Allt bendir til þess að Íslendingar hafi minni en engan áhuga á því að borga þann reikning, enda væri jafngott, ef ekki betra, að sturta þeim peningum í sjóinn.

Sigurbjörn sprengir

Sigbjörn Svavarsson skrifar grein í Vísi í dag um EES-samninginn.  Hann er í stuttu máli veginn, metinn og léttvægur fundinn.  Sú niðurstaða, sem líklega er nokkuð rétt, er í raun sprenghlægileg í ljósi þess að hópur manna trúir því að Íslendingar dragi andann í gegnum þennan samning og landauðn væri, nyti hans ekki við. 

Það er kominn timi til að kanna hvað þessi samningur kostar Íslendinga.  Það er nefnileg ekki ókeypis að framfylgja öllum fyrirmælum Evrópusambandsins sem berast í stríðum straum út til Íslands frá Brussel.

https://www.visir.is/g/20252720910d/hver-er-vidskiptalegur-avinningur-af-ees-samningnum-

Meginmálið 1. maí

Heimssýn færir alþýðu Íslands bestu kveðjur og minnir á að til skemmri og lengri tíma er stærsta hagsmunamál launþega og allra annarra Íslendinga að geta valið sér stjórnendur sem stjórna í umboði fólksins í landinu og engra annarra.

Sundlaug smjörs og sykurs

Er ekki örugglega frábær hugmynd að láta Evrópusambandið ráða orkumálum á Íslandi?  Það kostar svolítið, en hvað munar bakara um brauð?

Lægra verð, meira öryggi, betra bragð og eilíft líf í sundlaug smjörs og sykurs.

Spánverjar og nærsveitamenn hljóta að eiga kertisbúta frá því um jólin, svo varla kippa þeir sér upp við smábilun.  Verst að enginn skuli skilja hana. Norðmenn eiga líka svo mikla peninga að þá munar varla um nokkur hundruð prósenta hækkun á rafmagninu.

Erna tekur púlsinn:

https://ernabjarnad.blog.is/blog/ernabjarnad/

Dularfull uppgufun peninga

Margir blaðamenn fullyrða að peningar gufi upp hjá Evrópusambandinu.  Himinháar upphæðir hverfi.

Kerfið virðist virka þannig að framkvæmdastjórnin kemst upp með að neita, eða draga út í hið óendanlega, að afhenda upplýsingar. Borið er við að bara sé um að ræða símaskilaboð eða eitthvað þvíumlíkt. 

Bent hefur verið á að hér sé um að ræða margrómaða leyndarhyggju gömlu nýlenduveldanna, Frakklands og Þýskalands. Valdamenn í þeim ríkjum hafa aldrei haldið upp á blaðasnápa og finnst að þeir eigi að geta sinnt sínu í friði fyrir einhverjum dónum af götunni. 

Hvernig þætti okkur ef íslenska ríkið væri rekið með þessum hætti?

Og svo vilja sumir ganga í Evrópusambandið í von um að spilling minnki.   

https://www.theguardian.com/commentisfree/2025/feb/10/i-asked-to-see-ursula-von-der-leyens-texts-to-pfizers-boss-and-she-went-to-court-to-stop-me-why-the-secrecy  

Fimm ný tromp, sem hvert um sig dugir

Aðstæður eru breyttar frá því sem var 2009, þegar Ísland sótti um aðild að Evrópusambandinu.  

Hér eru fimm stórar breytingar:

 

1. Það er ekki kreppa á Íslandi. Viðvarandi kreppa er í Evrópusambandinu

 

2. Eitt helsta viðskiptaland Ísland, Bretland, er gengið úr sambandinu. Bretland gekk líka úr EES, en það reyndist vandræðalaust að semja um áframhaldandi viðskiptakjör

 

3. Evrópusambandið er í tollastríði við Bandaríkin. Með aðild að Evrópusambandinu væri Ísland aðili að tollastríðinu með gríðarlegum og óþörfum herkostnaði

 

4. Evrópusambandið á í blóðugu stríði í A-Evrópu og sambandið ætlar að vígvæðast sem aldrei fyrr. Þegnarnir borga

 

5. Í ljós kom í Brexit að ekki er ætlast til að ríki yfirgefi sambandið. Bretar komust út í krafti stærðar sinnar og mikilvægis bresks markaðar fyrir það sem eftir er af Evrópusambandinu.  Smáríki eru ekki mjög mikilvægur markaður, þau munu ekki komast vandræðalaust út

 

Ekki gekk að koma Íslandi inn í Evrópusambandið á árunum eftir umsóknina árið 2009.  Fyrst það gekk ekki þá hljóta líkurnar að vera hverfandi á að það takist núna.  Hvers vegna á þá að leggjast í gríðarlegan kostnað við að reyna það?