Einföld lausn

Átök eru um bókun 35. Stjórnarflokkunum finnst réttlátt og sanngjarnt að "áframhald á viðræðum" sem eru skrauthvörf fyrir "umsókn um innlimun" gangi til þjóðaratkvæðagreiðslu.

Hvers vegna skyldi þetta sama fólk ekki vilja hafa þjóðaratkvæðagreiðslu um bókun 35 um leið og kosið er til sveitarstjórna á næsta ári? 

Getur það tengst því að trúin á að Íslendingar muni ekki, þegar til kastanna kemur, skilja hina djúpu hugsun sem segir að framsal á valdi til ókjörinna manna í útlöndum séu "réttarbætur"?

 

 

Gleðilega þjóðhátíð

Segja má að 17. júní 1944 hafi verið lokadagur einnar aldar verkefnis sem fólst í að flytja stjórnvald inn í landið, í hendur kjörinna fulltrúa íslensku þjóðarinnar. 

Með mátulegri einföldun má segja að það sem tapaðist á einum degi í fyrndinni tók öld að endurheimta.   

Tíminn eftir lýðveldisstofnun er efalítið farsælasti tími Íslendinga.  Það er varla tilviljun, það er nefnilega farsælast að þjóðir stjórni sér sjálfar.  Það er kjarni málsins.  

Heimssýn óskar landsmönnum nær og fjær gleðilegrar þjóðhátíðar.

 

Nagli Hjartar og nokkrar einfaldar staðreyndir

Í pistli dagsins hittir Hjörtur nagla á höfuðið.  Niðurlagið er efnislega að hagsmunir Dana fari mun nær hagsmunum kjarna Evrópusambandsins, en hagsmunir Íslendinga mundu nokkru sinni gera.  

Ísland er vissulega óralangt frá þeim sem ráða í Evrópusambandinu, en það skiptir ekki mestu máli.  Önnur atriði á borð við fámenni, dreifbýli, örtungusamfélag, herleysi, mikla fjarlægð frá stórum mörkuðum, hlutfallslega mikið vægi ferðaþjónustu, sjávarútvegs og orkuframleiðslu eru allt atriði sem vega þungt þegar kemur að þvi að velta fyrir sér hvort best sé að Alþingi eða embættismenn Evrópusambandsins setji Íslandi lög. 

 

https://www.stjornmalin.is/?p=16335

Horft í gegnum þokuna í bókunarmálinu

Frumvarp um valdaframsal frá lýðæðislega kjörnum fulltrúum til Evrópusambandsins er til umfjöllunar á Alþingi.   Einn flokkur virðist ekki ætla að bila í því máli.  Óvíst er með hina.   Rifjum upp nokkrar staðreyndir um þetta mál:

 

Um er að ræða valdaframsal sem klætt er í búning réttarbóta. Það eru álíka góð föt og þau sem allsberi keisarinn skrýddist.

Réttarbætur fást með löggjöf sem Alþingi setur.  Fráleitt er að leita réttarbóta með almennu valdaframsali til vandalausra með ófyrirsjáanlegum afleiðingum.

Meirihluti þjóðarinnar vill ekki bókun 35, samkvæmt skoðanakönnun prósents. 

Bókun 35 er ljómandi gott tækifæri fyrir ríkisstjórn Íslands að sýna í verki ást sína á lýðræði og þjóðaratkvæðagreiðslum.  Hvers vegna grípur hún ekki það tækifæri?  

Einn ríkisstjórnarflokkanna gekk til kosninga með þá afdráttarlausu og skýru afstöðu að hafna bæri bókun 35.  Meirihluti Alþingismanna hefur ekkert umboð frá kjósendum sínum til valdaframsalsins sem fylgir bókun 35.

Einn núverandi ráðherra ríkisstjórnarinnar sagði afdráttarlaust að bókun 35 stæðist ekki stjórnarskrá skömmu fyrir kosningar.  Það hefur líka landsliðið í lögfræði gert.

Bókun 35 stenst ekki stjórnarskrá.  Alþingi getur ekki leyft sér að setja lög sem ekki standast stjórnarskrá lýðveldisins.  Slíkt hefur óhjákvæmilega eftirmál.

Ekkert kallar á samþykkt bókunar 35.  Viðsnúningur stjórnvalda í málinu er óútskýrður.  Allt tal um réttarbætur er augljóslega yfirvarp.  Svara þarf spurningunum:  Hvaða hagsmunir liggja að baki og hverju hótaði eða lofuðu embættismenn Evrópusambandsins?

Ef bókun 35 er sett í salt gerist ekki neitt sem skiptir máli.

 

Að lokum er vert að velta fyrir sér hvernig á því stendur að þingmenn vilja iðulega fullveldi fyrir kosningar, en ganga í björg með þeim sem vilja framselja sem mest af völdum til gömlu nýlenduveldanna að kosningum loknum.  Hvað er það sem togar?  Von um disk kúfaðan baunum með floti?

 

 

 

 

 

Landráð?

Hvað gerir þjóð þegar margir af fulltrúum hennar sem valdir hafa verið til löggjafar ganga meðvitað til þess verks að brjóta stjórnarskrá, færa erlendu stórveldi aukið vald á Íslandi, undir hótunum um refsiaðgerðir, verði valdið ekki framselt?

Um svona lagað hefur verið notað orðið "landráð".  Margir tengja það við blóðugar styrjaldir þar sem menn taka sér stöðu með liði sem aðrir telja að þeir eigi ekki að styðja, en merkingin er auðvitað víðtækari. 

Kæra hóps manna sem sagt er frá í hjálögðum tengli kann að hljóma undarlega í eyrum sumra, en þegar betur er að gáð er hún rökrétt viðbrögð við fyrirætlun stjórnvalda um lögfestingu bókunar 35.

https://arnarthorjonsson.blog.is/blog/arnarthorjonsson/entry/2315027/

 

Öskrandi stríðsvagn fyrir Íslendinga

Því var spáð fyrir löngu að Evrópusambandið mundi vígvæðast þegar tækifæri gæfist.  Hagsmunir evrópskra fyrirtækja viða um heim og hagsmunir vopnaiðnaðar sem er nátengdur stjórnmálum ráða för. Fátt er þar nýtt. 

Nú gafst lokst tækifæri og Evrópusambandið stekkur á það. Gríðarlegu fé er veitt frá almenningi í Evrópusambandslöndunum til vígbúnaðar. Það kemur til viðbótar við þá vígvæðingu sem fyrir er, sem er mikil, og er þá vægt til orða tekið. 

Ríkisstjórn Íslands vill ýta af stað ferli sem miðar að því að Íslendingar taki sér far með þessum vagni eyðingar og dauða.  Íslenskt verkafólk á að vinna aukavinnu til að fóðra evrópskan hergagnaiðnað og fá svo sprengju í hausinn að launum. 

https://www.tni.org/en/article/the-eu-is-on-a-war-path

Hann þrengir að öndunarveginum

Það er furðu útbreidd skoðun að íslenska þjóðin dragi nánast andann gegnum EES-samninginn og að án hans væru Íslendingar að borða úldið mjöl í torfkofum.   Ekkert er fjær sanni.  EES-samningurinn skiptir í raun litlu máli.  Ferðamenn kæmu þótt ekki væri EES, afurðir stóriðju fara á alþjóðlegan markað og fríverslun með iðnvarning innan Evrópu er í skjóli EFTA. Þá flytja þjóðir utan EES fisk til Evrópusambandslanda án tolla. Það er líka út í bláinn að fullyrða að EES skipti miklu máli fyrir menningu eða vísindi; engar vísbendingar eru um að það fé sem rennur til þeirra mála aukist við það eitt að sjóðir Evrópusambandsins séu þar milliliðir. 

Núna vilja margir Alþingismenn samþykkja bókun 35 sem flytur enn meira vald frá lýðræðislega kjörnum fullrúum á Íslandi til Evrópusambandsins.  Af því tilefni skrifar Arnar Þór þarfa ádrepu sem tengt er á hér að neðan. 

Það er nefnilega þannig að í stað þess að útvega súrefni þrengir EES og allt frekara framsal valds að öndunarvegi þjóðarinnar. 

 

https://arnarthorjonsson.blog.is/blog/arnarthorjonsson/entry/2314976/

 

 

Það er ekki smæðin

Hjörtur bendir á í Morgublaðsgrein að þingmaður Viðreisnar hafi enn einu sinni reynt að telja þjóðinni trú um að smæð myntsvæðisins sé orsök dýrra lána.  Ef Íslendingar gangist erlendu valdi á hönd muni fljóta til landsins ódýrt lánsfé.

Allt er þetta bull, eins og skýrt hefur komið fram í rökum hagfræðinganna Ólafs Margeirssonar, Ragnars Árnasonar og Tómasar Agnars Möller, svo aðeins nokkrir séu nefndir til sögunnar. 

Óljóst samhengi er milli stærðar myntsvæða og raunvaxta.  Það er annað sem ræður þeim.  

Hér er samantekt Hjartar J. Guðmundssonar

https://www.facebook.com/photo/?fbid=24560259276895379&set=gm.895852966040662&idorvanity=439592811666682

 

Bréfið

Heimssýn hefur sent forseta Íslands beiðni um fund vegna bókunar 35, með tilvísun í bréfið sem hér fer.

 

 

 

Reykjavík, 25. apríl 2025

 

Forseti Íslands

Halla Tómasdóttir

Staðarstað, Sóleyjargötu

101 Reykjavík

 

Heiðraði forseti

 

Enn á ný hefur ríkisstjórn Íslands lagt fyrir Alþingi frumvarp til laga um forgang löggjafar sem á sér rætur í EES-samningnum. Sama á við um skuldbindingar sem innleiddar eru með stjórnvaldsfyrirmælum. Frumvarpið er jafnan nefnt „bókun 35“.

 

Í stjórnarskrá lýðveldisins Íslands segir að Ísland sé fullvalda ríki og að löggjafarvaldið sé aðeins í höndum Alþingis og forseta Íslands. Sífellt vandséðara er að það fyrirkomulag að taka við löggjöf frá útlöndum, undir hótunum um refsingar verði hún ekki samþykkt, standist stjórnarskrána. Bókun 35 hnykkir rækilega á þessu fyrirkomulagi og færir stjórnkerfið því enn fjær þeim ramma sem stjórnarskráin setur.

 

Er þetta ekki aðeins álit Heimssýnar, heldur fjölda sérfræðinga sem tekið hafa málið til skoðunar. Hafa þeir allir efasemdir um að lögin standist stjórnarskrá. Þeirra rök verða ekki endurtekin hér, en vísað er til umsagna Arnars Þórs Jónssonar, fyrrverandi dómara, um frumvarpið, álits Jóns Steinars Gunnlaugssonar, fyrrverandi hæstaréttardómara og prófessors í lögum, sem gerð er grein fyrir í umsögn Hjartar J. Guðmundssonar um umrætt frumvarp. Einnig er vísað til greinar Markúsar Sigurbjörnssonar, fyrrverandi forseta hæstaréttar, í afmælisriti EFTA árið 2014, til greinar Stefáns Más Stefánssonar fyrrverandi prófessors í lögum í Morgunblaðinu, 17. febrúar 2025 og til umsagnar Skúla Sveinssonar hæstaréttarlögmanns um frumvarpið. Þá er einnig vísað til umsagna Ögmundar Jónassonar, fyrrverandi dómsmálaráðherra, fyrrnefndrar umsagnar Hjartar J. Guðmundssonar og umsagna Heimssýnar um ýmsa þætti þessa máls.

 

Einnig verður ekki annað séð en að drjúgur meirihluti þjóðarinnar, skv. skoðanakönnun sem gerð var að beiðni Heimssýnar, sé andvígur málinu. Samþykki Alþingi lögin um bókun 35 er því komin gjá milli þings og þjóðar.

 

Félagið Heimssýn, sem hefur að markmiði að standa vörð um fullveldi Íslands, hefur af þessu máli mjög miklar áhyggjur. Í því sambandi verður ekki hjá því komist að minna á að frumvarp það sem hér um ræðir var ekki hluti EES-lagabálksins þegar sá samningur var samþykktur. Það var meðal annars vegna þess að ef svo hefði verið, hefði samningurinn gengið gegn stjórnarskránni.

 

Förum við þess góðfúslega á leit við forseta Íslands að hann veiti máli þessu viðeigandi athygli og beini því til ríkisstjórnar og Alþingis að virða stjórnarskrána. Fari svo að Alþingi samþykki umrætt frumvarp förum við fram á að forseti staðfesti ekki þau lög, enda gangi þau gegn stjórnarská lýðveldisins.

 

Fyrir hönd Heimssýnar

 

Haraldur Ólafsson, formaður

Einföld útskýring Jóns Steinars - og upprifjun Jóns Bjarnasonar á sögulegum staðreyndum

Jón Steinar Gunnlaugsson hetir maður sem velt hefur lögum og rétti fyrir sér um nokkra hríð. Hann hafði það einu sinni að atvinnu, en er nú á eftirlaunum.  Það er einmitt áberandi að vísdómsmenn sem taka kröfuglegast til máls gegn bókun 35 eru margir á eftirlanum, en ekki á fóðrum með beinum eða óbeinum hætti hjá hinu opinbera. 

 

Jón Steinar mælir svo um bokun 35 (án feitletrunar):

"Í þessu felast fyrirmæli um að eldri reglur skv. EES-samningnum skuli ganga fyrir yngri lögum sem Alþingi setur ef ekki er efnislegt samræmi á milli. Þetta felur það í sér að löggjafarvald Alþingis er takmarkað, því að ný sett lög á Alþingi víkja auðvitað ævinlega til hliðar eða fella niður eldri lagareglur ef efnislegt ósamræmi er til staðar. Í reynd er því lagasetningarvald Alþingis takmarkað að þessu leyti án þess að stjórnarskráin heimili slíkt.

 

Ekki verður annað séð en að sú skipan sem felst í þessu frumvarpi standist ekki nema stjórnarskránni sé fyrst breytt og í hana sett ákvæði sem heimilar þetta. Alþingismönnum er skylt að haga störfum sínum að lagasetningu samkvæmt þeim heimildum sem stjórnarskráin veitir. Þess vegna hefur Alþingi ekki stjórnskipulega heimild til að lögfesta þetta frumvarp."

 

 

Það er stórundarlegt að Alþingismenn séu enn að ræða þetta mál, í stað þess að leggja það orðalaust til hliðar vegna þess að þeir hafa enga heimild til gjörningsins!

 

 

Og að öðru máli; Í umræðum á Alþingi, og viðar, er reynt að búa til þá fortíð að EES-samningurinn hafi verið samþykktur nánast samhljóða á sínum tíma.  Því fer fjarri, eins og Jón Bjarnason fv. ráðherra rifjar upp. Hin raunverulega afgreiðsla fólst í atkvæðagreiðslu um frávísun og fóru atkvæði 33:30.  EES-menn rétt mörðu það.

 

https://jonbjarnason.blog.is/blog/jonbjarnason/