Sjálfstæði þjóðar og mannfórnir

Þegar ágreiningur nær ákveðnu stigi í Evrópu, og víðar um heiminn, hefjast mannfórnir.  Þær standa nú yfir í A-Evrópu í stórum stíl.  Annað veifið tala valdamenn á þann veg að það sé ekki alveg nógu gott, en þess á milli eru fórnirnar lofsungnar.  Á endanum linnir manndrápum og kemur þá niðurstaða sem allir, sem vilja, sjá að fá hefði mátt fá án þess að drepa nokkurn mann.  Fáir verða þó til að segja það, en meira verður talað um helgi þeirra og dýrð sem drápu og voru drepnir.  Verður þá hlé á vopnaskaki um hríð, uns tilefni finnst til að hefja fórnir á ný.  Slík er saga Evrópu. 

Það er gæfa Íslendinga að hafa ekki sogast inn í þennan útlenda vitleysisgang og skylda okkar sem lifum nú að forða afkomendum okkar frá því.  Það verður best gert með því að standa vörð um sjálfstæði og fullveldi Íslands.  Minnumst þess nú á afmæli lýðveldisins.

Gleðilega þjóðhátíð.