Andlát lýðræðis

Sífellt skýrara verður að lýðræðið á í vök að verjast.  Lög koma á færibandi frá erlendu ríkjasambandi og furðu fáir verða til þess að segja hið augljósa; að eitthvað mikið sé að. 

Arnar Þór Jónsson er í hópi hinna fáu sem benda á að keisarinn sé á góðri leið með að verða allsber. Úr penna hans renna iðulega sannindi sem kunna að þykja óþægileg, en þeim mun mikilvægara er að þeim sé haldið á lofti.  Hann segir m.a. í nýrri grein í Morgunblaðinu:

Þegar þátttaka í stjórnmálum var ekki lengur þjónustuhlutverk, heldur starfsferill, náðu þeir lengst sem spurðu engra spurninga, voru reiðubúnir að kynda undir óvild manna í garð samborgara sinna, veigruðu sér ekki við að hóta þeim sem sýndist skorta undirgefni og hikuðu ekki við að framfylgja fyrirskipunum með valdbeitingu. Frammi fyrir þessu rann smám saman upp fyrir kjósendum að stjórnmálin höfðu umbreyst í leiklestur og stjórnmálamennirnir í brúður.

 

og Arnar Þór spyr:

 

Hafa Íslendingar þrek til þess, eða kjósa menn enn að dvelja sofandi á draumþingum og hlusta hálfsofandi á léleg handrit leiklesin á öllum sviðum einkalífs og þjóðlífs?

 

https://fullveldisfelagid.is/er-lydraedid-dautt/