Úthugsuð hernaðarlist ESB að taka erfiðustu málin síðast

Það er alveg greinilegt að þetta er úthugsuð hernaðarlist hjá ESB og þeim hér á landi sem vilja þröngva Íslandi inn í Evrópusambandið.

Það er byrjað á léttustu málunum. Aðlögunarferlið er sett á fullt. Allt er reynt að klára sem mest áður en þyngstu málin eru tekin fyrir. Þá eru líka taldar meiri líkur á að þau náist einhvern veginn á samningsborðið eða í samning.

Andlegi þátturinn í þessu er sá að þegar búið er að ljúka fjölda kafla verður krafan um viðsnúning erfiðari. Það verður að halda áfram. Klára málið. Þetta líkist eins konar tannhjóls-haks-aðferð. Þú ferð eitt hak áfram en kemst ekki til baka.

Sumir hafa kallað þetta koníaksaðferð hins franska Monnets - þess sama og tiltekin prófessorsstaða við Háskóla Íslands er kennd við. Hann var franskur koníakssali og honum var eignuð sú hugsun að það þyrfti að venja þjóðir Evrópu við sambandið svipað og að venja fólk við koníaksdrykkju. Einn sopa í einu.

Í þessu sambandi kemur einnig upp í hugann sú aðferð láta þrjár Norðurlandaþjóðir kjósa um aðild að ESB í tiltekinni röð á sínum tíma. Fyrst að láta Finna kjósa því þeir voru líklegastir til að samþykkja samning. Þá var einnig líklegra að Svíar myndu samþykkja samninginn. Þegar Finnar og Svíar væru búnir að samþykkja samninginn væru meiri líkur á því að Norðmenn myndu samþykkja. Þetta gekk næstum því eftir. Nema hvað Norðmenn samþykktu ekki. Hefðu þeir greitt atkvæði fyrst er spurning hvort Svíar hefðu nokkuð verið með heldur.

Erfiðu kaflarnir ræddir síðast