Ólafur, Ólafur og Ólafur misskilja lýðræðið

Ólafar eru fyrirferðarmiklir í íslenskri þjóðmálaumræðu. Þrír þeirra átta sig ekki á því hvernig lýðræðið gengur fyrir sig. Þeir virðast ekki átta sig á því að gangur lýðræðisins er sá að þar ráða kosningar, stefnur og samningar. Ekki óljósar skoðanakannanir eða óljós ummæli fáeinna manna.

Í þessu bloggi er ekki stefnan að ræða um einstaklinga. Ólafarnir þrír eru hins vegar engir venjulegir einstaklingar. Þeir eru nánast eins konar stofnanir í íslensku samfélagi sem birta skoðanir sínar stórum hluta landsmanna reglulega. Áhrif þeirra eru umtalsverð. 

Ólafur Arnarson og Ólafur Ísleifsson eru mikilsmetnir álitsgjafar í morgunþætti Bylgjunnar. Þeir fara jafnan mikinn og hafa skýrar skoðanir á öllu á milli himins og jarðar, eru áheyrilegir og geta verið skemmtilegir. Oft hitta þeir naglann á höfuðið. Í morgun sýndu þeir hins vegar að þeir skilja ekki hvernig lýðræðið gengur fyrir sig. Það er kannski ekki að búast við því þegar þeir þurfa að hafa skoðanir á svo mörgum málum að þeir geti sett sig inn í öll mál og hugsað allt í þaula. Þeir eiga eftir að átta sig á því að núverandi ríkisstjórn hefur engin loforð gefið um að haldin verði þjóðaratkvæðagreiðsla um hvort halda eigi áfram við ræðum við ESB.

Staðreynd málsins er þessi: Æðstu samkundur stjórnarflokkanna samþykktu þá stefnu að gera skyldi hlé á viðræðum við ESB og þær skyldu EKKI teknar upp NEMA að undangenginni þjóðaratkvæðagreiðslu. Það er ENGIN STEFNA um að taka upp þessar viðræður að nýju. Stefnuskrá flokkanna fyirr kosningar endurspeglaði þessa niðurstöðu og hún er meitluð í stein í stjórnarsáttmálanum.

Bylgju-Ólafarnir reyna að halda því að þjóðinni að ríkisstjórnin sé að ganga gegn vilja þjóðarinnar ef hún lætur ekki halda atkvæðagreiðslu um hvort halda eigi viðræðunum áfram, en mjög leiðandi spurningar í nýlegri könnun leiddi í ljós að fólk er alveg til í slíka þjóðaratkvæðagreiðslu jafnvel þótt mikill meirihluti sé á móti því að Ísland gangi í ESB.

Ólafur Stephensen ritstjóri Fréttablaðsins gengur sömu braut og nafnar hans tveir. Hann reynir auk þess að halda því fram að það sé eðlilegt að meirihluti þjóðarinnar sé á móti aðild því hún viti ekkert hvað felst í mögulegum samningi við ESB. Þarna hefur Ólafur rangt fyrir sér. Hann er búinn að upplýsa landsmenn um það í áratugi, allt frá því hann var í stjórn áhugasamtaka um inngöngu í ESB, hvers konar fyrirbæri ESB er. Íslendingar hafa verið að kynna sér Evrópusambandið í áratugi. Á síðasta kjörtímabili voru tugir starfsmanna launaðir af ESB við að upplýsa Íslendinga um ESB. Þess vegna vita Íslendingar mætavel hvað ESB er og hvernig það vinnur. Það er alltént ekki hægt að halda því fram að upplýsingar hafi skort og að ekki hafi verið varið fé í upplýsingamiðlun. Það hefur nánast allt verið gert til þess að koma ,,réttum" upplýsingum til landsmanna. Ólafur Stephensen hefur svo séð til þess sem ritstjóri í áraraðir að matreiða þessar upplýsingar að hætti heitustu fylgismanna aðildar að ESB.

Svokallaðar aðildarviðræður voru aðlögunarviðræður eins og oft hefur verið minnt á. Aðferð samninganna er sú að umsóknarríki fær ekki aðild fyrr en það er búið að aðlaga sig að regluverki ESB. Viðræður við ESB eru því ekki viðræður um samning heldur ferli aðlögunar að kröfum ESB.

Það er svo ákaflega einkennilegt innlegg hjá stækkunarstjóra ESB að samningur við Íslendinga hafi nánast legið fyrir. Hvers vegna gafst þá fyrrverandi ríkisstjórn upp á aðlögunarviðræðunum hálfu ári fyrir kosningar. Hvers vegna tókst ekki að klára málið á einu kjörtímabili, fjórum árum, eftir að forsvarsmenn Samfylkingar voru búnir að segja að þetta ætti ekki að taka nema 12-18 mánuði?

Gangur lýðræðisins ætti að vera nokkuð skýr. Íslensk þjóð lætur ekki hafa sig aftur út í þá lýðræðislegu mótsögn að vera á móti inngöngu í ESB en heimila inngöngu í skrefum með því aðlögunarferli sem svokallaðar viðræður fela í sér.

Hægt er að fræðast betur um vinnuaðferð ESB hér:

http://ec.europa.eu/.../steps-towards-joining/index_en.htm

Sjá einnig hér:

http://heimssyn.blog.is/blog/heimssyn/entry/1320836/