Flóttamenn kljúfa Evrópusambandið

Straumur flóttamanna til Evrópulanda veldur sundrungu meðal stjórnmálamanna í álfunni. Schultz, forseti ESB-þingsins, er einn þeirra, sem óttast þetta. Ýmsir halda því fram að landamærasamstarfið sé í upplausn og þar með einn af hornsteinum ESB, nefnilega frjáls för fólks.

Orban, forsætisráðherra Ungverjalands, segir að flóttamenn séu fyrst og fremst vandi Þýskalands vegna þess að þeir vilji flestir fara þangað. Flóttamönnum dauðleiðist á Spáni, merkilegt nokk - og þeir vilja margir halda norður á bóginn. Margir vilja fara til Englands en Tjallarnir hafa nánast skellt í lás. Samt eru aðfluttir óvíða fleiri. 

Danir hafa eitthvað verið að klóra sér í höfðinu yfir þessum málaflokki, en Svíar reyna enn að ástunda sína vingjarnlegu stefnu, þótt einhverjir séu nú farnir að efast eftir uppgang Svíþjóðardemókrata upp á síðkastið.

Og nú er á landamærastöðvum suður í Evrópu farið að skilja á milli stríðshrjáðra flóttamanna og þeirra sem vilja bara komast í betra djobb.

Það er margt í þessu alveg skelfilegt. Einna verst er að horfa upp á saklaus börnin sem þurfa að líða fyrir þann hrylling sem stríðandi hópar koma þeim í.

En sem betur fer vilja margir rétta nauðstöddum hjálparhönd. Þótt oft sé sælla að gefa en að þiggja skiptir gjöfin í þessu samhengi langtum meiru fyrir hinn nauðstadda. Þegar um einhvern umtalsverðan fjölda og mikla flutninga er að ræða útheimtir hjálparstarfið skipulag og talsverða fjármuni. Þar koma stjórnvöld og hinn sameiginlegi vilji þjóðarinnar til sögunnar.