Egill og Jónas um ónýta ESB-umsókn

Óbilandi andstaða hér heima við ESB-aðild samfara upplausn á evru-svæðinu leiðir til þess að ESB-sinnar sem fylgjast með telja engar líkur á að Ísland verði aðili að Evrópusambandinu í fyrirsjáanlegri framtíð.

Egill Helgason skrifar undir fyrirsögninni Hvers vegna ekki ESB?

Ég las einhvers staðar á vefnum að ég fullyrti að Ísland myndi ekki fara inn í Evrópusambandið án þess að gera nánar grein fyrir ástæðunum. En það er ekki erfitt – þetta er bara kalt mat.

Hvers fer Ísland ekki inn í ESB í þessari atrennu?

Vegna upplausnarástands innan Evrópusambandsins sem ekki sér fyrir endann á.

Vegna þess að evran sem var eitt að því sem helst laðaði Íslendinga að ESB hefur reynst skaðleg fyrir hagkerfi álfunnar.

Vegna þess að ekki er hægt að sjá fyrir hver verður framtíð ESB – fer sambandið lengra í átt til efnahagslegrar og pólitísks samruna?

Vegna þess að aðeins einn stjórnmálaflokkur á Íslandi mælir fyrir Evrópusambandsaðild og sá flokkur er í heldur veikri stöðu.

Vegna þess að íslensk stjórnmál eru mjög þjóðernissinnuð – andstæðingar ESB hafa mjög sterka áróðursstöðu.

Vegna þess að næsta ríkisstjórn Íslands og forsetinn verða væntanlega á móti aðild að ESB.

Vegna þess að sjálvarútvegurinn, voldugasta atvinnugreinin í landinu, er mestanpart á móti.

Vegna þess að hagsmunasamtök sem hafa verið fylgjandi aðild að ESB eru að miklu leyti hætt að tala fyrir málinu.

Vegna þess að Evrópusambandið á í málaferlum við Ísland út af heitasta deilumáli seinni tíma, Icesave.

Vegna lýðræðishallans innan ESB – sem er hin stóra þversögn innan sambandsins. Nú virkar Evrópusambandið eins og Þýskaland ráði þar lögum og lofum en hið ógurlega skriffinnskubákn í Brussel (sem er reyndar ofmetið) sé vita máttlaust.

Vegna þess að sjötíu prósent þjóðarinnar segjast beinlínis vera á móti aðild.

(Ég nefni ekki makríldeiluna, held ekki að hún hafi mikil áhrif.)

Jónas Kristjánsson skrifar undir fyrirsögninni Strönduð Evrópuaðild

Haldið er fram og ekki mótmælt, að viðræðurnar um aðild að Evrópusambandinu hafi siglt í strand. Utanríkisráðuneytið haldi þessu leyndu fyrir þjóðinni. Hagsmunaaðilum í sjávarútvegi Írlands og Skotlands hafi tekizt að stöðva sjávarútvegskafla viðræðnanna. Málið snýst um makrílveiðar Íslendinga. Efast stórlega um, að leyndarstefna Össurar Skarphéðinssonar virki. Viðræður um aðild eiga að vera gegnsæjar, ekki í reykfylltum bakherbergjum. Þegar lygin og leyndin koma í ljós, verður óbeit fólks og paranoja þeim mun meiri. Það hefnir sín að beita þjóðina hefðbundnum skítavinnubrögðum gamla Íslands

ESB kaupi upp skuldir Spánar og Ítalíu

Stærðfræði ESB-umsóknarinnar

Einn stjórnmálaflokkur af fjórum á alþingi vill Ísland inn í Evrópusambandið. Í síðustu kosningum fékk flokkurinn sá, Samfylking, rúm 29 prósent atkvæðanna. Svik þingmanna VG við kjósendur sína og yfirlýsta stefnu flokksins voru forsenda þess að umsóknin fékk framgang á alþingi sumarið 2009. Engar líkur eru á að sitjandi ríkisstjórn fái endurnýjað umboð við næstu kosningar.

Evrópusambandið er í upplausn. Framkvæmdastjóri ESB viðurkennir að evru-kreppan ógni hagkerfi heimsins og biður um þróunaraðstoð til handa sambandinu. Aðeins með stóraukinni miðstýringu á ríkisfjármálum evru-ríkja verður hægt að bjarga gjaldmiðlinum. Af 27 ríkjum Evrópusambandsins eru 17 með evru.

Afgerandi meirihluti þjóðarinnar, um 70 prósent, er á móti aðild Íslands að Evrópusambandinu.

Stærðfræði ESB-umsóknarinnar gengur einfaldlega ekki upp.

 

Vandi alls heimsins

Lömuð ríkisstjórn með ESB-umsókn í felum

Ríkisstjórnin er ekki með starfhæfan meirihluta á alþingi, nýtur ekki trausts meðal þjóðarinnar og er með stærsta málið sitt í felum. Á Evrópuvaktinni skrifar Styrmir Gunnarsson

Aðildarumsókn Íslands að ESB er strönduð innan ESB. Ástæðan er kröfur þjóða, sem hagsmuni hafa af makrílveiðum á Norður-Atlantshafi og þá ekki sízt Íra um að viðræður um sjávarútvegsmál verði ekki hafnar nema með stífum skilyrðum. Samningamenn Íslands eru skelfingu lostnir og telja, að sjáist þeir skilmálar hér verði málið endanlega afgreitt.

Um helgina birtust efasemdir Steingríms J. Sigfússonar allsherjarráðherra og formanns VG um ESB-ferlið. Kosningaklukkan glymur ESB-umsókninni.

 

Vill ljúka þingstörfum í dag

Án svika VG engin ESB-umsókn

Vinstrihreyfingin grænt framboð sveik kjósendur sína og studdi þingsálylktun Össurar Skarphéðinssonar 16. júlí 2009 um að Ísland skyldi sækja um aðild að Evrópusambandinu. Fremstur í flokki svikaranna er Steingrímur J. Sigfússon formaður VG.

Við síðustu kosningar fór einn flokkur fram með það stefnumál að Ísland skyldi sækja um aðild að Evrópusambandinu, Samfylkingin, og fékk rúm 29 prósent atkvæðanna.

Forsendubresturinn varð 16. júlí 2009 þegar 29-prósent flokkurinn fékk frekjuheimskunni framgengt með svikum Steingríms J. og félaga.

Meginþorri Íslendinga er með það á hreinu að hagsmunum okkar er best borgið utan Evrópusambandsins. Þjóðin þarf ekkert að endurmeta afstöðu sína.

Steingrímur J. þarf aftur að játa svikin frá 16. júíli 2009 og biðjast opinberlega afsökunar.

Gætum þurft að endurmeta stöðuna

Ríkisstjórnin gefst upp í makríldeilunni

Hagsmunum Íslands í makríl, að verðmæti um 30 milljarðar króna árlega, skal fórnað fyrir framgang aðlögunarferlisins að Evrópusambandinu. Þetta er í hnotskurn afstaða Jóhönnustjórnarinnar.

Sendiherra Íslands í Bretland svo gott sem staðfestir uppgjöf Íslands með þeim orðum að ríkisstjórnin hafi skipt um aðalsamningamann til að ná niðurstöðu í deilunni.

Þröngir flokkshagsmunir Samfylkingarinnar ráða afstöðu ríkisstjórnarinnar í öllum þeim málefnum sem snerta ESB-umsóknina.

Vilja lenda makríldeilunni

Skuldir, lýðræði og lögmæti

Skuldir og hallarekstur Suður-Evrópuríkja óx hröðum skrefum með upptök evrunnar. Lánveitendur litu svo á að þýski ríkissjóðurinn stæði á bakvið skuldir annarra evru-ríkja og buðu stór lán á lágum vöxtum.

Í skuldakreppunni rifjaðist upp að í grunnsáttmála Evrópusambandsins er grein sem aftekur að eitt ríki beri ábyrgð á skuldum annars.

Án sameiginlegrar ábyrgðar er ekki hægt að reka gjaldmiðlasamstarf, - það er lærdómurinn af evru-kreppunni. Þeir voru margir sem bentu á þessa grundvallarstaðreynd í upphafi en á þá var ekki hlustað.

Tilburðir til að búa til stofnanaumgjörð utanum evru-samstarfið núna eru fjarska erfiðar þar sem í húfi eru gjaldþrot ríkja. Í grein í Economist, sem Evrópuvaktin birtir þýdda, segir

Frá því að evru-kreppan kom til sögunnar snemma árs 2010 hefur ekki færri en níu af 17 stjórnarleiðtogum evru-landanna verið ýtt úr embætti. Stuðningur almennings við ESB hefur minnkað samkvæmt könnunum. Kjósendur hafa hallast meira en áður að smáflokkum. Í Grikklandi fengu öfgahópar byr í seglin, nærri 70% atkvæða runnu til flokka sem vildu breyta eða hafna alfarið neyðarlána-samningnum sem ríkið hafði gert. Svipuð þróun en þó mildari er greinanleg frá Finnlandi til Hollands og Þýskalands. Það getur verið erfitt að greina á milli óvildar í garð ríkjandi stjórnvalda og óvildar í garð Brussel-valdsins – í því felst einmitt hluti vandans. Þegar engin leið er fær til að hafa áhrif á valdhafana í Brussel nema í gegnum ríkisstjórnir sem virðast ekki hlusta grefur um sig vanmetakennd sem leiðir til kaldhæðni og vantrúar á stjórnmálum.

Vantrú á stjórnmálin sem hönnuðu og bjuggu til evru-samstarfið er útbreidd. Harla litlar líkur eru á að almenningur í evru-ríkjum muni fylkja sér um stjórnmálaelíturnar sem nú boða ,,meiri Evrópu" til að bjarga evru-klúðrinu.

Spánn skuldar 72,1% af landsframleiðslu

Mussolíni, Hitler og farsinn

Evru-ríkin verða að smíða utanum gjaldmiðilinn ríkisvald sem stýrir fjárlagagerð þeirra ríkja sem mynda evru-samstarfið, segja þeir Roubini og Ferguson í grein sem farið hefur víða. Roubini er hagfræðingur og Ferguson sagnfræðingur - hvorugur afþakkar athygli.

Greining félaganna er í stuttu máli þessi: ef evrunni verður ekki bjargað fellur Evrópa aftur fyrir öfgaþjóðernishyggju líkt og hún gerði á fjórða áratugnum. Mussolíni og Hitler eru handan við götuhornið, sem sagt.

Heimspekingur gæti kennt tvímenningunum að þegar sagan endurtekur sig er það farsa-útgáfu. Og við höfum fáránleikann beint fyrir framan okkur. Allar lausnir Evrópusambandsins á evru-kreppunni miða við að evrópskur almenningur komi hvergi nærri.

 

 

Lánshæfi Spánar lækkað

Jóhanna og ESB-umræðan

Otmar Issing fyrrum aðalhagfræðingur Evrópska seðlabankans skrifar grein í Frankfurter Allgemeine Zeitung og varar við skuldir evru-ríkja séu settar undir sameiginlega ábyrgð allra ríkjanna án þess að fullveðja sam-evrópskt ríkisvald sé fyrir hendi. Slíkt myndi ala á ábyrgðarleysi og leiddi til fjármálalegrar óreiðu.

Í Telegraph segir frá harðri andstöðu Þýska seðlabankans við tilraunum til að sameina skuldir evru-ríkja undir formerkjum bankabandalag.

Þessi tvö dæmi úr umræðunni í Evrópu um stöðu og framtíð evru og Evrópusambandsins ættu að gefa hugboð um það sem er í húfi: sam-evrópskt ríkisvald, Stór-Evrópa, er forsenda fyrir björgun evrunnar.

Þegar forsætisráðherra Íslands segir ,,Evrópu" að horfa til okkar sem fyrirmyndar er Jóhanna í reynd að ráðleggja Evrópusambandinu að leggja upp laupana og að evru-þjóðir taki upp eigin mynt á ný. En líklega veit Jóhanna ekki hvað hún er að segja - ekki frekar en hún vissi hvað hún var að gera 16. júlí 2009 þegar hún samþykkti að senda Evrópusambandinu umsókn um aðild Íslands.

Ísland fyrirmynd Evrópu

77,7% Svía á móti evru

Um 78 prósent Svía eru á móti því að fórna sænsku krónunni, samkvæmt nýrri skoðanakönnun. Þá eru þeir Svíar í minnihluta sem styðja aðild landsins að Evrópusambandinu. Stuðningur við aðild að Evrópusambandinu dregst jafnt og þétt saman í Svíþjóð hin síðari ár.

Svíar urðu aðilar að Evrópusambandinu 1995 en höfnuðu því í þjóðaratkvæðagreiðslu um miðjan síðasta áratug að taka upp evruna.

 

Varkárni einkennir markaði

Stiglitz: Spænsk björgun er vúdú-hagfræði

Á Spáni reiðir ríkissjóður fram peninga til að gera banka gjaldfæra og bankar lána ríkissjóði sömu peninga. Þetta er vúdú-hagfræði, segir Joseph Stiglitz nóbelsverðlaunahafi í hagfræði.

Neikvæður hagvöxtur er kjarnavandamál evru-ríkja og á þeim vanda þarf að taka, segir Stiglitz, og ráðleggur sameiginlega fjármálastefnu og sameiginlega ábyrgð á skuldum - á slíkt mega Þjóðverjar ekki heyra á minnst.

Spænska björgunin gæti verið skrefið í átt að auknum samruna Evrópusambandsins, - það kemur fyrst í ljós í smáaletrinu í samningum milli ESB-ríkjanna. Leyndarhyggja er samofin ríkjasambandinu. 

Evrópsk hlutabréf hækka