Evrópusambandið og fallbyssufóðrið

Flestum er í fersku minni þegar umsókn um aðild Íslands að Evrópusambandinu var samþykkt á Alþingi 16. júlí 2009.  Þar voru í fararbroddi stjórnmálahreyfingar sem hafa löngum talið sér skylt að veita friðar- og afvopnunarmálum brautargengi.  Ekki vildu allir á þeim bæjum horfast í augu við hið hernaðarlega eðli Evrópusambandins og mösuðu þess í stað í sífellu um að þeir hefðu oft komið til Evrópu og aldrei séð Evrópusambandshermann.

Nú, rúmum áratug síðar stingur Evrópusambandið sér á bólakaf í blóðuga styrjöld í Evrópu. Sambandið kaupir og afhendir vopnin.  Ekki er þörf á að kaupa menn til að bera þau, því einn styrjaldaraðila útvegar þá með því að afnema ferðafrelsi og þvinga menn nauðuga í veg fyrir byssukjaftana.  Það er gamall evrópskur siður sem Evrópusambandið kippir sér lítið upp við, og kannski ekki heldur vinir þess á Íslandi.

https://ec.europa.eu/commission/presscorner/detail/en/statement_22_1441

Evrópumenning er ýmislegt

Það fór þá svo að ógæfan sem menn óttuðust helltist yfir í Austur-Evrópu.  Það er dapurlegt, en kemur því miður ekki á óvart. 

Stjórnendur ríkis telja sér ógnað af öðru ríki og reyna að skipta þar um stjórn með hólkum og púðri.  Þeir sem fyrir sitja á fleti bregðast við eins og venja hefur verið í flestum löndum Evrópu í aldaraðir, með því að loka hálfa þjóðina inni og þvinga hana í veg fyrir fallstykkin. Mörg ríki Evrópu telja sér skylt að útvega þessu fólki púður og blý sem ljóst er að hefur þann tilgang helstan að auka blóðstreymið og fylla kjötkvarnirnar.  Allt er þetta ríkur þáttur í menningu mjög margra, ef ekki flestra Evrópuríkja. 

Hlutur Íslendinga í þessum leik er að reyna að tala um fyrir mönnum þar sem því verður við komið og umfram allt að gæta þess eins og framast er unnt að ekkert þeirra ríkja og engin þeirra þjóða sem þarna eiga hlut að máli á fái nein völd á Íslandi.