Nei, Rósa Björk

Í þættinum Pallborði 12. nóvember segir Rósa Björk Brynjólfsdóttir, frambjóðandi VG til Alþingis:

Við gætum ekki verið að reka íslenskt menntakerfi, rannsóknir, vísindi og nýsköpun nema af ví að við værum með annan fótinn þarna inni (í Evrópusambandinu) og erum að fá inn marga milljarða sem eru að styðja við okkar háskólasamfélag.

Nei, þetta er ekki alveg svona, Rósa Björk.

Í fyrsta lagi eru styrkir fra Evrópusambandinu aðeins brotabrot af kostnaði við menntakerfið.

Í öðru lagi borga aðildarríkin sjálf fyrir styrkina.  Evrópusambandið framleiðir ekki peninga. Það innheimtir, tekur bita handa sér og endurúthlutar.

Þannig er raunveruleikinn. 

 

Kosturinn við aðild afhjúpaður

Í Vísisgrein í dag afhjúpar Haraldur Ólafsson helsta kostinn við aðild Íslands að Evrópusambandinu.  Tíu ókostir eru taldir upp í leiðinni. Sá listi var þó ekki tæmdur.

Menn ættu að gauka þessum listum að þeim sem vilja að Ísland sæki aftur um aðild með til heyrandi innanlandsófriði og stjórnlausum útgjöldum við svokallaðar samningaviðræður, sem munu auðvitað engu skila.  

https://www.visir.is/g/20242654282d/jaeja-raedum-tha-thetta-dasamlega-evropusamband

Húsnæðiskostnaður lægri á Íslandi en víða í Evrópu

Húsnæðiskostnaður hér á landi er ekki mikill í evrópskum samanburði þegar hann er skoðaður sem hluti af neyslu heimila. Árið 2023 var húsnæðiskostnaður sem hlutfall af neyslu íslenskra heimila 22,7% eftir því sem fram kemur í grein eftir Jón Helga Egilsson, verkfræðing og doktor í hagfræði, í Morgunblaðinu í dag, en þar vitnar hann til gagna frá evrópsku hagstofunni Eurostat.

Þetta hlutfall er lægra á Íslandi en í velflestum Evrópulöndum, segir Jón Helgi. Hlutfallið í Finnlandi er 29,7%, Danmörku 29,1%, Írlandi 26,3% og í Frakklandi 26,2%. Samanburðurinn sýnir að Ísland kemur vel út í evrópskum samanburði, þrátt fyrir hærri vaxtakostnað. Hærri vaxtakostnaður sé hins vegar birtingarmynd meiri hagvaxtar, öflugs atvinnulífs og hárra launa.

Jón Helgi segir mikinn hagvöxt á Íslandi vera jákvætt vandamál þar sem hærri vextir séu oft fylgifiskur þróttmikils efnahagslífs og vaxtar. Á sama hátt fari lægri vextir, hnignun og samdráttur efnahagslífsins oft saman. Landsframleiðsla á Íslandi á hvern íbúa sé meðal þess sem best gerist í heiminum. Öflugt atvinnulíf og hagvöxtur sé grundvöllur hærri launa og bættra lífskjara. Í aðdraganda kosninga sé nú rætt um upptöku evru, en upptaka evru geti haft neikvæð áhrif á samkeppnishæfni, atvinnustig, þjóðarframleiðslu og lánshæfismat. Í greininni segir Jón að kostur við eigin mynt sé aðlögunarhæfni að raunverulegri stöðu efnahagslífsins á hverjum tíma sem auki líkur á að viðhalda samkeppnishæfni Íslands, sem er grunnur að öflugu atvinnulífi. Þá vitnar höfundur til nýlegrar skýrslu Mario Draghi, fyrrverandi bankastjóra Evrópska seðlabankans, um versnandi stöðu Evrópu í samanburði við Bandaríkin, þar sem fram kom að hlutfallsleg samkeppnisstaða Evrópu hafi versnað stórlega síðustu 25 árin. Evran var einmitt kynnt fyrir 25 árum. Þá segir Jón: Án eigin gjaldmiðils sem endurspeglar efnahagslegan veruleika hverju sinni fer aðlögun efnahagslífsins fram í gegnum vinnumarkaðinn með tilheyrandi atvinnuleysi og fólksflótta eins og víða er raunin á evrusvæðinu.

Í lok greinarinnar segir Jón:

Á Íslandi hefur sögulega verið lítið atvinnuleysi. Í mörgum evrulöndum hefur ungt fólk hins vegar átt erfitt með að finna vinnu og gjarnan leitað tækifæra annars staðar, innan og utan Evrópu. Þegar vel menntað hreyfanlegt vinnuafl flytur í burtu hefur það neikvæð áhrif á efnahaginn til lengri tíma. Atvinnuleysi ungs fólks á Íslandi árið 2023 var 3,8% í samanburði við 12,7% á Ítalíu, 11,6% í Grikklandi, 10,5% í Frakklandi, 9,9% Spáni og 7,7% í Portúgal og Finnlandi svo dæmi séu tekin. Langvarandi og mikið atvinnuleysi er böl og getur haft neikvæð áhrif á efnahagslegan framgang þjóða svo ekki sé talað um lífsgæði og framtíðarhorfur fyrir ungt fólk og þar með efnahag til langrar framtíðar.

Málefnaleg og vel ígrunduð stjórnmálaumræða dregur fram kosti og galla stefnumála flokka – svo sem upptöku evru – svo að kjósendur geti tekið upplýsta ákvörðun um stuðning við stefnumál og flokka. Markmið okkar hlýtur að vera öflugt og sanngjarnt þjóðfélag sem byggist á öflugum efnahagslegum grunni, segir Jón Helgi undir lok greinar sinnar.

Skondin mótsögn

Hjörtur bendir á skoplega mótsögn hjá talsmanni Viðreisnar í nýrri Vísisgrein, nefnilega að það sé í senn nauðsynlegt og ekki hægt að stunda góða hagstjórn með krónunni. 

 

Forsenda þess að hægt sé að ganga í Evrópusambandið og taka upp evruna er að tekið verði á ríkisfjármálunum og stuðlað að ábyrgri hagstjórn. Þetta var á meðal þess sem fram kom í máli Þorgerðar Katrínar Gunnarsdóttur, formanns Viðreisnar, í Forystusætinu í Ríkisútvarpinu fyrir helgi. Í sama viðtali vildi hún hins vegar aðspurð meina að slíkt væri hreinlega ekki hægt með krónuna sem gjaldmiðil þjóðarinnar!

 

Mergurinn málsins er auðvitað að efnahagsvandi, ef einhver er, verður ekki leystur með því að skipta um lit á peningaseðlunum.  

 

https://www.visir.is/g/20242652857d/haegt-med-kronunni-

Heimssýn á Samstöðinni

Evrópumál voru rædd á Rauða borðinu á Samstöðinni 21. nóvember.  Tengill er hér að neðan.

Auk Björns Þorlákssonar voru Helga Vala Helgadóttir og Haraldur Ólafsson við borðið. 

Goðsögnin um að peningamál mundu sjálfkrafa fara í betri farveg ef Ísland segði sig til sveitar í Evrópusambandinu var rædd, ásamt þeirri einföldu staðreynd að Evrópusambandið framleiðir ekki fé fyrir aðildarríkin, heldur innheimtir fé frá ríkjunum, tekur af því bita til eigin þarfa og útdeilir svo aftur til hinna verðugu. 

https://www.youtube.com/watch?v=mYw-m2nf4vg

Til almennrar dreifingar!

Fjöldi fólks virðist trúa því að það sé um eitthvað efnislegt að semja þegar ríki hefja aðildarferli að Evrópusambandinu.  

Hér að neðan er tengill á stutt myndskeið þar sem fv. æðstiprestur Evrópusambandsins skólar fv. formann Samfylkingar í malinu  

 

REGLUR EVRÓPUSAMBANDSINS ERU

ÓUMSEMJANLEGAR

 

Niðurstaða svona "viðræðna" er alltaf sú sama:  Evrópusambandið fær völdin.  Það ræður.

 

Lesendur eru hvattir til að dreifa þessu skýra myndbandi.

 

https://www.youtube.com/watch?v=0O4fkcYwpu8

Krónan er ekki vandi

Agnar Tómas Möller fjárfestir ritar athyglisverða grein sem birt er í Morgunblaðinu í dag. Þar segir hann meðal annars:

„Hátt vaxtastig á Íslandi varð hins vegar ekki til í tómarúmi þótt það megi oft ráða af umræðunni. Í því samhengi þarf að horfa til mismunandi hagþróunar ríkja sem hefur verið sérstaklega ólík á Íslandi og á evrusvæðinu síðastliðinn áratug – samtals 41% hagvöxtur á Íslandi en 16% á evrusvæðinu, til samanburðar við 27% í Bandaríkjunum. Fleira mætti tína til; 51% kaupmáttaraukningu á Íslandi samanborið við 4% á evrusvæðinu ... Í það minnsta er augljóst að samanburður á vaxtastigi á Íslandi við evrusvæðið er með öllu marklaus í ljósi ólíkrar þróunar hagkerfanna.“

Enn fremur segir Agnar:

„Þótt munur á stýrivöxtum Seðlabanka Íslands og Bandaríkjanna sé mikill en fari minnkandi, 4,25% fyrir vaxtaákvörðun Seðlabankans í nóvember, stafar það af miklum verðbólgumun, um 2,5%, auk þess sem langtímaverðbólguvæntingar hafa undanfarin misseri verið í kringum tvöfalt hærri hér. Engu að síður hefur munur á langtímanafnvöxtum Íslands og Bandaríkjanna minnkað jafnt og þétt undanfarin tólf ár og stendur í dag í um 1,4% sem samsvarar verðbólgumun ríkjanna síðastliðinn áratug. Enn markverðara er að munur á langtímaraunvöxtum hefur verið á stöðugri niðurleið og í nær tvö ár verið næstum hverfandi (um 0,2% í dag), einkum þegar litið er til ójafnrar stærðar og seljanleika myntanna.“

Ísland náð sér fyrr eftir COVID en ESB

Það var athyglisvert sem fram kom á kynningarfundi Seðlabankans vegna vaxtaákvörðunar í morgun þegar aðalhagfræðingur bankans nefndi að Ísland hefði náð sér mun fyrr efnahagslega eftir COVID en bæði  Evrópusambandið og flest önnur lönd. Um leið sýndi hagfræðingurinn mynd máli sínu til stuðnings sem finna má í riti bankans, Peningamálum, en þar segir (bls. 60):

„Á heildina litið hefur innlendur þjóðarbúskapur náð að vinna upp það framleiðslutap sem var í kjölfar farsóttarinnar árið 2020 og þeirra efnahagslegu áskorana sem heimsbúskapurinn hefur staðið frammi fyrir undanfarin ár. Eins og sést á mynd 7 hefur innlendur þjóðarbúskapur staðið þessi áföll betur af sér en búskapur annarra landa (sjá Alþjóðagjaldeyrissjóðurinn, 2023).“