Enn ríða hetjur um héruð

Fréttir berast af baráttuanda þar sem Arnar Þór Jónsson ræðir óunnin verk forseta og hvernig hann getur beitt sér til stuðnings Íslendingum og fullveldi landsins. 

Arnar Þór og Hrafnhildur ætla að tala í Stykkishólmi á morgun, 9. apríl og á Blönduósi 10. apríl.  Það er margt leiðinlegra en að heyra hvernig þeim tekst að koma skynsamlegri hugsun í mál.

 

    https://arnarthor.is/dagskra

Á hann að hafa skoðun á nokkrum sköpuðum hlut?

Það er svosem ekkert launungarmál að fullveldið er Baldri forsetaframbjóðanda ekki sérlega hjartfólgið, hann telur því best fyrir komið hjá embættismönnum í Brussel og mun varla lyfta fingri til að stöðva hvers kyns valdatilfærslu í þá átt. 

Halla Tómasdóttir var í hópi þeirra sem vildu taka skref í átt til þess að færa Evrópusambandinu Ísland á sínum tíma.  Hún hefur nú, að eigin sögn, söðlað um og segir í viðtali við Þórarin Hjartarson að forseti landsins eigi ekki að hafa á því skoðun hver eigi að fara með löggjarfarvald á Íslandi. 

 

Nei þetta, er ekki misheyrn.  Forsetaframbjóðandi hefur ekki skoðun á því hvernig eigi að haga löggjöf á Íslandi, né heldur hvernig eigi að finna dómara.

Á hverju ætti forseti frekar að hafa skoðun?

https://www.youtube.com/watch?v=oU5C-cB47ZM

Ætli hinir séu eins staðfastir?

Það er mál margra að Alþingi og ríkisstjórn veiti ekki af ríkara aðhaldi en því sem felst í kosningum á 4 ára fresti.   Það krefst þekkingar, orku, staðfestu og vilja að veita slíkt aðhald.  Af viðtali Þórarins Hjartarsonar við Arnar Þór Jónsson, forsetaframbjóðanda er erfitt að heyra og sjá annað en að Arnar Þór sé mjög vel hæfur til þeirra verka.  Það var svosem ekki vafi fyrir.  

Það er bjargföst trú Arnars Þórs Jónssonar að fullveldi Íslendinga sé afar verðmætt og engar líkur á að hann kasti þeirri trú þótt sveiflur verði á gengi gjaldmiðla.  Ætli aðrir frambjóðendur séu eins staðfastir?

 

https://www.youtube.com/watch?v=jd6wtCWbs9A

Meira lýðskrum

Hjörtur tekur til skoðunar algeran viðsnúning eins af forystumönnum Viðreisnar.  Hann segir eftirfarandi eftir að hafa rakið útskýringar Þorsteins á því að ekki gengi upp að sækja um aðild án þess að þing og ríkissjórn stæði þar að baki:

Talsvert nýr tónn hefur hins vegar verið sleginn af hálfu Þorsteins í seinni tíð. Þannig kallaði hann um páskana eftir þjóðaratkvæði fyrir lok ársins um það hvort stefna ætti á nýjan leik að inngöngu í Evrópusambandið í grein á Dv.is líkt og Viðreisn hefur gert. Með öðrum orðum er nú í góðu lagi að hans mati að ríkisstjórn sem er alfarið andvíg inngöngu standi að því að taka skref í þá átt. Hvað ætli sambandinu þætti um það?

Örvænting svokallaðra Evrópusinna er líklega meiri en mann hafði órað fyrir.

https://www.visir.is/g/20242551029d/vaeri-ekki-haegt-ad-ljuka-ferlinu

 

 

 

Siggi flytur viðvörun frá Bretlandi

Sigurður Þórðarson heitir sægarpur sem var á varðskipi þegar landhelgisdeilurnar stóðu sem hæst við Breta.  Hann segir frá ýmsu í fróðlegu viðtali í Mannlífi sem mæla má með.  Eitt ráð flytur hann Íslendingum frá enskum stórútgerðarmanni:

Látið ekki Evrópusambandið læsa klónum í ykkur. Út úr því koma ekkert nema vandræði og tap.

Það verður páskakveðja Heimssýnar til landsmanna allra að þessu sinni.

https://www.mannlif.is/frettir/innlent/neitadi-ad-fara-a-sjo-og-seldi-ginseng-i-stadinn-nei-gud-minn-godur-eg-hef-ekki-tima-i-thad/

Kannski er lýðskrumið ástæðan

Forsenda þess að tekin verði skref í átt að inngöngu í Evrópusambandið er eðli málsins samkvæmt þingmeirihluti fyrir málinu, kjörinn af íslenzkum kjósendum, og ríkisstjórn samstíga um að það verði gert.

Þetta segir Hjörtur J. Guðmundsson, réttilega í nýrri grein.  

Þetta ætti svosem að vera augljóst, en engu að siður hamast einn og einn stjórnmálamaður og einn smáflokkur á því að Íslendingar eigi að sækja um aðild aftur.  Þar eru menn í örvæntingarfullri leit að fylgi einhverra sem ekki hafa tíma eða aðstöðu til að kynna sér málin.  Það er ekki undarlegt að menn verði þreyttir á svona málflutningi. 

Kannski er það ástæða þess að fylgi eina stjórnmálaflokksins sem leggur áherslu á innlimun Íslands í Evropusambandið er harla lítið. 

https://www.fullveldi.is/?p=40979

Varðmaður talar

Á sama tíma og Alþingi setur lög, samkvæmt pöntun frá Evrópusambandinu, sem opna fyrir skerðingu á málfrelsi, ritfrelsi og fjölmiðlafrelsi birtir Arnar Þór Jónsson, forsetaframbjóðandi yfirlýsingu. Sú yfirlýsing ber vott um að hann horfist í augu við stöðu mála af raunsæi, en um leið  er hún til vitnis um að hann ber í sér þann kraft sem þarf til að standa vörð um hagsmuni þjóðarinnar í víðum skilningi.  Arnar Þór segir m.a.:

Ég tel að ýmsar ógnir steðji að málfrelsi okkar og um leið lýðræði.  Fyrir vikið er lýðveldið veikara en ella og brestir eru komnir í fullveldi þjóðarinnar vegna ásælni og íhlutunar erlendis frá.  Við þurfum að setja forsetann, þennan eina embættismann þjóðarinnar sem kosinn er milliliðalaust í beinu lýðræðislegu kjöri, til verka.  Ekki eingöngu til að vera andlit þjóðarinnar og samnefnari, heldur líka varðmaður um réttindi hennar.

Yfirlýsingin í heild sinni er hér:

 https://www.facebook.com/photo/?fbid=10161526838217905&set=gm.629108722715089&idorvanity=439592811666682

Blekið rennur hraðar, hraðar

Blekið rennur hratt úr penna Hjartar J. Guðmundssonar þessa dagana. Greinar hans eru ljósrák í húmi hversdagsleikans. Þær eru innihaldsríkar og bera vott um skýra sýn á stöðu og þróun stjórnmála og samskipta ríkja og þjóða.  Hjörtur heldur utan um greinarnar á vefsíðunni fullveldi.is, en frumbirting er oftast í Vísi eða í Morgunblaðinu.

Nú síðast kannaði Hjörtur stöðuna í Noregi.  Þar fjarar hratt undan EES-samningnum og stefna sífellt fleiri er í átt að víðtækum fríverslunarsamningi milli Evrópusambandsins og Noregs.

Páskalesningin:

https://www.fullveldi.is/

 

 

Undirgefni í von um þægilega innivinnu

Víða um lönd, ekki síst í Noregi er áberandi að viðhorf almennings og stjórnmálastéttarinnar eru ekki alltaf þau sömu, þótt um lýðræðisríki sé að ræða.  Þannig er stjórnmálastéttin oft hallari undir vald Evrópusambandsins en almenningur.  Kannski er það vegna þess að almenningur sér bara fleiri reikninga þar sem stjórnmálastéttin sér atvinnutækifæri.  Sums staðar þykir dónalegt að tala á þessum nótum, óháð því hvað sé satt eða rétt í málinu. Arnar Þór Jónsson er á hinn bóginn ekki þjakaður af sjálfsritskoðun, eins og menn heyra á 44. mínútu í þessu annars ágæta viðtali. 

https://share.transistor.fm/s/70bd9c4b

Ætli Baldur viti það?

Smám saman skýrast línur í framboði til embættis forseta Íslands.  Að öðrum frambjóðendum ólöstuðum virðast þrír hafa mest fylgi, Arnar Þór, Baldur og Halla.  Arnar Þór er einarður lyðræðis- og fullveldissinni, en Baldur og Halla hafa mikinn skilning á því að það sé best að afhenda stjórnvaldið til vanda- og umboðslausra í Evrópusambandinu. 

Viðbúið er að frambjóðendur sem stundum eru kallaðir Evrópusinnar muni reyna að þvo af sér þann stimpil eða gera lítið úr fyrri baráttu fyrir innlimun Íslands í stórríki gömlu nýlenduveldanna.  Í svoleiðis hreingerningu gerist oft eitthvað spaugilegt.  Það hefur nú þegar gerst að Baldur hefur talað um að vísa skerðingu á tjáningarfrelsi til þjóðaratkvæðis, fái hann að verða forseti.  Nú vill svo til að Evrópusambandið vinnur einmitt að því hörðum höndum að þagga niður í þeim sem því finnst leiðinlegir.  Fjölmiðlar sem evrópskum yfirvöldum finnst vondir eru bannaðir og ný evrópsk löggjöf um eftirlit með dreifingu á vondu efni tók gildi í fyrra.  Það er með öðrum orðum hrópandi mótsögn í því að vilja vernda fjölmiðla- og tjáningarfrelsi og að ganga í Evrópusambandið.

Þjóðaratkvæði um tjáningarfrelsi í landi þar sem Evrópulög gilda skiptir engu máli.  Það sem skiptir máli er að sjá til þess að Evrópulögin gildi ekki, heldur lög sem íbúarnir sjálfir setja sér.  Það heitir lýðræði.   

Menn geta svo velt því fyrir sér hvort sé verra, að Baldur viti þetta og láti eins og hann viti það ekki eða viti það bara ekki.