Þjóðaratkvæðagreiðsla um EES-samninginn?

Umræða um EES-samninginn er vaxandi í Noregi. Norðmenn fengu ekki að kjósa um samninginn á sínum tíma. Þótt samningurinn sé ekki nema mjög lítill hluti af ESB-regluverkinu og aðeins hluti ESB-reglna hverju sinni verði hluti af EES þá bætist við samninginn ár frá ári. Nú er svo komið að verkalýðshreyfingin í Noregi hefur vaxandi efasemdir um samninginn og þá sérstaklega hvernig hann þenst út.

Enn sem komið er styður meirihluti Norðmanna EES-samninginn. Æ fleiri vilja hins vegar spyrna við fótum gegn ýmsum nýjum tilskipunum sem hafa áhrif á norskt samfélag. Meginhreyfingin í Noregi er því í þá veru að staldra beri við og taka ekki sjálfkrafa upp allar tilskipanir sem frá ESB-koma. Minnihluti Norðmanna vill svo segja upp sjálfum samningnum. Í Osló er hafin söfnun undirskrifta í því skyni að knýja fram þjóðaratkvæðagreiðslu um samninginn.

Krafa um þjóðaratkvæðagreiðslu heyrist æ oftar og víðar. Því sjónarmiði hefur vaxið fiskur um hrygg að þjóðir eigi að fá að ákveða um mál sem miklu skipta í beinni kosningu. Er kannski komin ástæða til þess að ræða það frekar hér á landi hvort rétt sé að halda þjóðaratkvæðagreiðslu um EES-samninginn?

EES er aðeins brot af ESB

Því er haldið fram að Ísland sé svo gott sem í ESB þar sem landið sé bundið af EES-samningnum. Það er fjarri sanni. EES-samningurinn tekur ekki nema til um 10 prósenta af því sem fylgir ESB-aðild. Á tíu ára tímabili frá 2000 til 2009 voru 3.119 gjörðir samþykktar sem hluti af EES-samningnum. Á sama tíma voru samþykktar samsvarandi 34.733 gjörðir tengdar ESB. EES var sem sagt 9% af ESB.

Þótt það hafi verið hugsunin með EES-samningnum að koma Íslandi og öðrum EES-ríkjum hljóðlega bakdyramegin inn í ESB erum við að mestu laus við reglugerðarfargan ESB. Við höfum enn stjórn á utanríkis- og öryggismálum okkar, við stýrum enn sjálf helsta auðlindagrunni okkar, fiskimiðunum, og við höfum enn stjórn á landbúnaði okkar. Við erum laus við evruna, myntina sem á stærstan þátt í því að 25 milljónir manna eru atvinnulausar í ESB-ríkjunum. Með evru hefði bankakerfið á Íslandi stækkað enn meira og hraðar, bankakreppan orðið stærri og ríkið hefði verið þvingað til að ábyrgjast mun stærri hluta af skuldum bankanna. Gleymum ekki þeim einbeitta ásetningi leiðtoga ESB-ríkjanna í bankakreppunni að fá skattgreiðendur til að ábyrgjast skuldir bankanna likt og gerðist á Írlandi. Krónan hjálpaði okkur að koma efnahagsmálunum í betra horf og er nú svo komið að hagvöxtur er einna mestur á Íslandi af öllum Evrópulöndum.

Íslensk þjóð á það skilið að hún ráði sínum málum sjálf en ekki fámenn framkvæmdastjórn ESB sem hefur nánast einkarétt á því að leggja fram lagafrumvörp í ESB. 

Tryggjum lýðræðið, tryggjum sjálfsákvörðunarrétt þjóðarinnar - höldum okkur utan ESB.