Fjármálasundrungin á evrusvæðinu mun vara um langa framtíð

Vaxtakostnaður ríkja og fyrirtækja á evrusvæðinu mun verða mjög ólíkur um langa framtíð. Mestur verður munurinn í Þýskalandi annars vegar, þar sem fjármagnskostnaður verður minnstur, og hins vegar í ýmsum jaðarlöndum á evrusvæðinu sem munu áfram búa við mikinn fjármagnskostnað ofan á skuldabaslið. 

Þetta kemur fram í Financial Times nýlega.

Viss teikn hafa veirð á lofti um að ástandið sé að batna svo sem á Spáni, þar sem atvinnuleysið virðist vera hætt að minnka, en það mátti búast við því þegar túristatímabilið er að ná hámarki. Reyndar virðist húsnæðisverð einnig hafa náð botninum á Írlandi. Þetta eru góðar fréttir fyrir þessi evrulönd.

Hins vegar benda ýmsir á, meðal annars Jonathan Loyens, aðalhagfærðingur Capital Economics fyrir evrusvæðið, að þrátt fyrir að evrusvæðið virðist hafa hegðað sér eins og hagkvæmt gjaldmiðilssvæði í upphafi þegar ýmsar hagstærðir, þar með taldir vextir og fjármagnskostnaður, leituðu saman og varð álíka í mörgum evrulöndunum, þá er sú þróun nú að baki.

Framundan er sundurleitini í hagþróun evruríkjanna, hvort sem litið er til vaxta, skulda eða hagvaxtar. Fjármagnskostnaður mun áfram verða tiltölulega lítill í Þýskalandi en mikill víða annars staðar. Út frá þessu séð megi efast um að evrusvæðið sé hagkvæmt gjaldmiðilssvæði.

Hér skal á það minnt að á þessu bloggsvæði hefur oftsinnis verið fjallað um það hverngi ágallar evrusvæðisins, þ.e. evrusamstarfsins sjálfs, hafa leitt til þess að vegna mismunandi verðþróunar í Þýskalandi aðallega annars vegar og á jaðarsvæðunum hins vegar þá hafa gífurlegar eignir safnast upp í Þýskalandi vegna viðskiptaafgangs sem hagstæð verð á útflutningi þeirra hefur skapað á sama tíma og óhagstæð verð á útflutningi jaðarríkjanna hafa leitt til viðskiptahalla, skuldasöfnunar og atvinnuleysis þar.

Það mun taka langan tíma að leiðrétta þetta misvægi - ef það tekst þá nokkurn tímann með evrunni.