Tuttugu þúsund milljarða kostnaður á ári vegna spillingar í ESB

Ýmsum er tíðrætt um spillingu þessa dagana, meðal annars í ESB. Í skýrslu sem unnin var á þeim bæ er birt það mat að kostnaður vegna spillingar í ESB-ríkjunum sé um 120 milljarðar evra á ári eða sem nemur tæplega tuttugu þúsund milljörðum króna. Þetta er metið vera um eitt prósent af heildarvirði ársframleiðslu í ESB-ríkjunum.

 

Sjá hér:

 

http://ec.europa.eu/dgs/home-affairs/what-we-do/policies/organized-crime-and-human-trafficking/corruption/index_en.htm

Athugasemdir

[Ásmundur (IP-tala skráð) 19.9.2014 kl. 15:21]

Ekki meira?

Þetta er vel sloppið. Sambærileg tala fyrir Ísland væri 120*153*320000/500000000 = 11.75

Það er ljóst að íslensk spilling kostar íslensku þjóðina miklu meira en 12 milljarða króna á ári. Þetta er aðeins brot af gjöfum til útgerðarfyrirtækja.

[Heimssýn, 19.9.2014 kl. 15:38]

Þarf Ásmundur ekki að læra svolítið um skilgreiningar á spillingu. Hann getur örugglega sótt sér fróðleik um það til ESB - eða til Evrópustofu.

[Ásmundur (IP-tala skráð) 19.9.2014 kl. 17:09]

Það er auðvitað mat hvers og eins hvað er spilling og fer það eftir siðgæðismati hans.

Talsmaður Heimssýnar telur það greinilega ekki spillingu að stjórnvöld færi ákveðnum hópi milljarðaverðmæti úr sameign þjóðarinnar nánast án endurgjalds. Fyrir mörgum er þetta gífurleg spilling.

Talsmaðurinn skautar hins vegar framhjá aðalatriðinu sem er að kostnaður vegna spillingar í ESB upp á 120 milljarða evra er ekki mikið enda samsvarar það ekki nema tæplega 12 milljarða kostnaði á íslenskan mælikvarða.

Það er örugglega fjarri raunveruleikanum, miklu minna, hvernig sem á það er litið. 

[hh (IP-tala skráð) 19.9.2014 kl. 20:28]

Sæll Ásmundur

Sitt sýnist hverjum um réttlæti íslenska kvótakerfisins. Það skilar hins vegar þjóðinni miklum tekjum á meðan sjávarútvegur Evrópusambandsríkjanna þarf að vera á framfærslu evrópskra skattgreiðenda. Greinin innan ESB er með öðrum orðum óarðbær og þar er stundað brottkast og ofveiði.Spilltur og rotinn er ESB - sjávarútvegurinn. Við hafnarbæi í Eistlandi liggja riðgaðir bátar á framfærslu Evrópusambandsins. Þeir stunda ekki sjóinn eins og áður. Ótrúlegt en satt er þar vilji til þess að snúa aftur til kommúnismans, því að þá hafði fólk í þessum hafnarbæum að minnsta kosti mat til þess að halda í sér lífstórunni. Sorglegt, en satt!

[Ásmundur (IP-tala skráð) 19.9.2014 kl. 21:51]

Íslenskur sjávarútvegur getur örugglega skilað góðum hagnaði þó að þjóðin fengi eðlilegt gjald fyrir afnot af þessari eign sinni.

Ef fyrirtækin treysta sér ekki til þess eru aðrir tilbúnir til að taka við af þeim og greiða fyrir það eðlilegt gjald.

Arður greiddur eigendum fyrirtækjanna er gífurlegur. Þó að ríkið fengi aðeins helming hans væru um mikla fjármuni að ræða.

Það er auðvitað reginhneyksli að fyrirtækin fái aflaheimildir fyrirt lítið sem ekki neitt en sé síðan frjálst að selja þær á uppsprengdu verði.