Á sama tíma og þessi umræða stendur yfir á Alþingi þá fer minna fyrir efnislegri umræðu um hvort Ísland eigi yfirhöfuð erindi í Evrópusambandið – og þar með upptöku evru – í náinni framtíð. Sú staða þjónar hins vegar hinum fáu talsmönnum aðildar að ESB vel um þessar mundir. Yfirlýsing um aðild að ESB og í kjölfarið upptöku evru átti á sínum tíma að vera „töfralausn“ við efnahags- og fjármálalegum óstöðugleika. Sex árum síðar er ljóst að slíkar yfirlýsingar voru í besta falli hlægilegar.
Upptaka evrunnar hefur framkallað alvarlegustu kreppu Evrópusambandsins frá stofnun þess – og engin lausn er í sjónmáli. Hinn sameiginlegi gjaldmiðill hefur magnað skuldakreppu einstakra aðildarríkja sambandsins og gert að pólitískum og efnahagslegum vanda fyrir allt myntbandalagið. Sú skoðun var áður ríkjandi á meðal forystumanna Evrópska seðlabankans að greiðslujafnaðarvandi, líkt og sá sem Ísland hefur glímt við frá bankahruninu, myndi ekki skipta máli hjá aðildarríkjum evrusvæðisins. Þeir höfðu stórkostlega rangt fyrir sér.
......
Aðeins þeir sem kjósa að setja kíkinn fyrir blinda augað geta haldið því fram að það hafi ekki verið meiriháttar pólitísk og hagfræðileg mistök að stofna til evrópska myntbandalagsins. Stefnusmiðir á evrusvæðinu standa frammi fyrir fordæmalausri áskorun á komandi árum. Hin alþjóðlega fjármálakreppa varpaði ljósi á kerfislæga galla evrunnar – og þeir verða ekki leystir í bráð. Eigi myntsvæðið að geta lifað af í óbreyttri mynd þarf að koma á fót pólitísku sambandsríki. Slíkur leiðangur mun ekki njóta stuðnings hins lýðræðislega vilja almennings í Evrópu. Ráðamenn á evrusvæðinu eru á milli steins og sleggju.
Hagsmunir Íslands felast hins vegar óumdeilanlega í því að standa fyrir utan þann óvissuleiðangur í fyrirsjáanlegri framtíð. Ísland yrði jaðarríki í slíku bandalagi. Uppbygging hagkerfisins er einfaldlega með þeim hætti – og breytist ekki við það eitt að taka upp evru – að það er mikilvægt að Íslandi búi við sveigjanlegt gjaldmiðlakerfi þar sem gengið getur aðlagað sig þegar framboðsskellur verður í hinum hlutfallslega fáu útflutningsgreinum þjóðarbúsins. Ísland verður aldrei Þýskaland enda hefur hagsveiflan hér á landi lítil sem engin tengsl við hagsveifluna í kjarnaríkjum evrusvæðisins. Þegar alvarleg efnahagsáföll koma upp þá verður Ísland fast í spennitreyju myntbandalags þar sem úrræði stjórnvalda munu einskorðast við aukið atvinnuleysi og launalækkanir með handafli.
Tíma alþingismanna yrði betur betur varið í umræður um óleyst vandamál heima fyrir en tilgangslaust karp um misráðna aðild að Evrópusambandinu.
Augnablik - sæki gögn...
Bæta við athugasemd [Innskráning]
Ekki er lengur hægt að skrifa athugasemdir við færsluna, þar sem tímamörk á athugasemdir eru liðin.