Björgólfur Thor lítt spenntur fyrir Evrópusambandinu

"Ég tel að það myndi takmarka okkur. Við eigum að halda í þann sveigjanleika sem við höfum í dag. Við erum með margvíslega fríverslunarsamninga og við höfum möguleika á því að verða fjármálamiðstöð til langs tíma eins og margoft hefur verið talað um. Þannig getum við tekið við af Lúxemborg og Ermasundseyjunum, kjósum við svo. Það gerist hins vegar ekki ef við erum komnir inn í ESB."

Þetta er á meðal þess sem Björgólfur Thor Björgólfsson, sennilega umsvifamesti viðskiptamaður Íslands, hafði um Evrópusambandið og hugsanlega aðild að því að segja í ítarlegu viðtali í Viðskiptablaðinu í tilefni þess að blaðið valdi hann sem viðskiptamann ásrins 2007. Eins og VefÞjóðviljinn hefur bent á eru ummæli Björgólfs sérstaklega athyglisverð í ljósi þess að íslenskir Evrópusambandssinnar hafa reynt að telja fólki trú um að Evrópusambandsaðild væri einhver sérstök krafa viðskiptalífsins hér á landi.

Athugasemdir

[Aðalsteinn (IP-tala skráð) 30.12.2007 kl. 02:34]

Ætli kauði sé nú ekki að tala út frá sínum forsendum en ekki okkar landsmanna?

EES færði honum það viðskiptafrelsi sem hefur gert hann að þeim manni sem hann er í dag, og því verulega skondið að heyra þessi ummæli falla frá þeim bænum.

Ég er þó sammála honum í því að Krónan sé sorp og henni ber að farga við fyrsta tækifæri áður en hún ríður okkur að fullu. Við hefðum fyrir löngu átt að koma okkur inn í Evrópusambandið því þrátt fyrir sitt mikla regluverk ríkir þar þó töluvert frálsari markaður en á Monopoly skerinu Íslandi sem haldið er á floti með einhverjum mestu okurvöxtum sem sögur fara af (sem Björgólfur er nú að græða ágætlega á).

[Kristján Einarsson, 30.12.2007 kl. 11:22]

þetta er hárétt hjá Björgólfi Thor. Brjóstvitið segir að taka upp evru, en hagsmunir Íslensku þjóðarinnar vega þyngra. Þeir hagsmunir eru að hámarka arð fyrir þjóðina. Það er gert með ákveðinni áhættu. Síðan er það hvernig áhættan er lágmörkuð.

Nokkur smá hagkerfi geta stjórnað fjármálamörkuðum, ef þau standa saman.

[Hjörtur J. Guðmundsson, 30.12.2007 kl. 11:53]

Aðalsteinn:
Mér þykir ljóst að þú gerir þér enga grein fyrir því hvað Evrópusambandsaðild hefði í för með sér fyrir okkur á heildina litið. Og ef þú hins vegar gerir það þykir mér ljóst að þú sért ekki að hafa hagsmuni íslenzku þjóðarinnar að leiðarljósi.

[Hjörtur J. Guðmundsson, 30.12.2007 kl. 13:01]

Fyrir það fyrsta er ósennilegt að það sé raunhæft að taka upp evru hér á landi einhliða á þess fyrst að ganga í Evrópusambandið. Það er þó að öllum líkindum tækinilega hægt, en í því fælist gríðarleg áhætta og ofan á það bætist síðan andstaða sambandsins við slíkt. Það væri varla gáfulegt að taka upp gjaldmiðil einhvers í óþökk hans. Aðild að Myntbandalagi Evrópusambandsins, án aðildar að sambandinu sjálfu, er ekki möguleg heldur vegna andstöðu þess.

Þess utan eru miklar líkur á að evran muni seint henta íslenzka hagkerfinu og aðstæðum hér á landi. Eins og Óli Björn bendir réttilega á verða ákvar'anir Seðlabanka Evrópusambandsins ekki teknar með sérstöku tilliti til stöðu mála hér á landi ef einhverju og alls ekki ef okkar hagsmunir stangast á við t.d. hagsmuni Þýzkalands. Stýrivextir bankans verða t.a.m. ekki hækkaðir til að slá á þenslu hér á landi ef það kemur niður á hagvexti í Þýzkalandi. Og raunar þyrfti ekki Þýzkaland til, enda yrði Ísland minnsta aðildarríki Evrópusambandsins, miðað við fólksfjölda, ef litið er til þeirra ríkja sem nú eru aðilar að sambandinu. Meira segja Malta hefur um hundrað þúsund fleiri íbúa en fyrirfinnast hér á landi.

Með evrunni hyrfu þau stjórntæki úr sögunni sem Seðlabanki Íslands hefur haft og hvort sem menn telja þau hafa virkað til þess að ekki þá er a.m.k. ljóst að þau myndu ekki virka neitt eftir að þau yrðu strikuð út. Eftir það hvíldi öll innlend hagstjórn fyrst og fremst á útgjöldum hins opinbera sem munu seint teljast traustvekjandi hagstjórnartæki, sérstaklega ekki þegar fer að styttast í kosningar. Upptaka evrunnar myndi auk þess þýða minni sveigjanleika í efnahagslífinu hér á landi og afleiðing þess gæti hæglega orðið atvinnuleysi og kaupmáttarrýrnun eins og bent hefur verið á.

Ýmsir hafa viljað meina að aðild að evrusvæðinu myndi þýða aukið aðhald við útgjöld opinberra aðila hér á landi. Samkvæmt kenningunni átti þetta að gerast, en hefur gengið upp og ofan. Ein helzta ástæðan er sú að svokallaður stöðugleikasáttmáli evrusvæðsins, sem kveður á um að að fjárlagahalli aðildarríkjanna megi ekki vera meiri en 3% af landsframleiðslu, er nánast lamaður eftir að Þjóðverjar og Frakkar hafa ítrekað brotið gegn honum án þess að vera refsað fyrir eins og gert er ráð fyrir, nokkuð sem þau hafa komizt upp með í krafti stærðar sinnar. Annað er að evruríkin hefur mörgum hverjum þótt þægilegt að geta kennt evrusvæðinu um eigin hagstjórnarmistök heimafyrir og virðast oftar en ekki komast upp með það gagnvart kjósendum sínum. Allt þetta hefur síðan áhrif á svæðið í heild.

Svona mætti halda lengi áfram. Í stuttu máli sagt myndi evran seint henta hagsmunum Íslendinga enda myndu ákvarðanir varðandi hafa seint taka mið af aðstæðum hér á landi. Við yrðum þá í þeirri aðstöðu að þurfa að vona að aðstæður hér á landi væru sem líkastar aðstæðum í stóru evruríkjunum sem Seðlabanki Evrópusambandsins leggur megináherzlu á að taka tillit til, þá sérstaklega Þýzkalands en Þjóðverjar fóru í raun fram á það þegar þeir samþykktu að fórna þýzka markinu að tekið væri sérstakt tillit til þeirra aðstæðna. Og einu hagstjórnartækin sem eftir yrðu hér á landi væru útgjöld hins opinbera.

[Kristján Einarsson, 30.12.2007 kl. 14:15]

Þríliða samband Ísraels, Sviss og Íslands mun stjórna öllum fjármálamörkuðum. Ástæðan fyrir því er sú, að það er hagkvæmast fyrir alla.

[Anna Karlsdóttir, 30.12.2007 kl. 15:47]

Ég hef lengi verið þessarar skoðunar og er fegin að Björgólfur, sem menn taka eftir hvað segir, er á þessari heilbrigðu skoðun.

Þegar ég á sínum tíma var á fullu að læra stjórnsýslu fannst mér aðild Íslands að Evrópusambandinu algjört must, en ég var auðvitað alveg heilaþvegin af kennurum og lesefninu sem ég var að kljást við.

 Í dag held ég að Ísland sé í draumastöðu, við eigum aðild að Efnahagsbandalaginu, og við erum í góðum viðskiptalegum tengslum við Norður Ameríku. Við eigum ekki bara að horfa eins og þrælar í eina átt. Við getum horft í margar og verið vinir margra. Í því felst meira frelsi en full aðild að Evrópusambandinu. Embættismenn okkar hér heima eru duglegir að afla sér tengsla innan sambandsins á mörgum vettvangi og það hefur hingað til fleytt okkur ágætlega áfram. Hvað varðar gjaldmiðilinn er ég hreinlega ekki nógu fróð um kosti og galla upptöku svissneska frankans, til að tjá mig um það.

Gleðilegt ár, með efnahagsbandalaginu og án fullrar aðildar að Evrópusambandinu!

[Reynir Már Sigurvinsson (IP-tala skráð) 4.1.2008 kl. 14:23]

einhverjir kalla það að leggja inn á gleðibankann... þ.e. Svissnenska Seðlabankann

[Þorsteinn (IP-tala skráð) 12.1.2008 kl. 14:04]

Hefur enginn áttað sig á fáranleika þessara ummæla hjá Björgólfi.  Ég veit ekki betur en að Lúxemborg og Ermasundseyjarnar séu hluti af Evrópusambandinu.