Forseti Íslands segir aðild að ESB ekki henta Íslandi

Ólafur Ragnar Grímsson, forseti Íslands, segir í viðtali við rússneskan fjölmiðil að aðild að Evrópusambandinu henti ekki Íslandi, Noregi og Grænlandi. Ríkisútvarpið endurvarpar hlutum úr fréttum rússneska miðilsins um þetta. Þar kemur fram:

 

 

Forseti Íslands, Ólafur Ragnar Grímsson, segir að áhugaverðir tímar séu framundan fyrir Ísland, Noreg og Grænland, og að aðild að Evrópusambandinu henti ekki þessum löndum. Þetta kemur fram í viðtali sem rússneski fjölmiðlinn Metronews.ru birti á heimasíðu sinni í gærkvöld

Ólafur settist niður með nokkrum blaðamönnum frá Rússlandi og afrakstur þess samtals er birtur í grein Metronews. Aðspurður um ástæður þess að íslensk stjórnvöld hafi ákveðið að draga til baka aðildarumsókn sína, segir Ólafur (skv. Googleþýðingu á greininni yfir á ensku) að aðild að ESB henti ekki Íslandi af sömu ástæðu og aðild henti ekki Noregi og Grænlandi, vegna skipan efnahagsmála í þessum löndum og sjávarútvegsstefnu ESB. Maður þurfi aðeins að líta á kort af norðurslóðum til að sjá mikilvægi þessara þriggja ríkja, í ljósi aukins áhuga á norðurslóðum og aukinnar skipaumferðar um svæðið. Forsetinn er í greininni einnig spurður um fund sem hann átti með Putin Rússlandsforseta fyrir 11 árum um málefni Norðurslóða og hvað hafi breyst á þessum tíma. Hann segir að fyrir 11 árum hafi Putin hafi þá sagt að best væri að byrja á að ræða þessi málefni við yfirvöld á norðlægum svæðum Rússlands, en forgangsröðunin hafi breyst á undanförnum árum. Nú líti Putin og utanríkisráðuneyti Rússlands á norðurslóðir sem forgangsverkefni; nýlega sé búið að gera samkomulag um björgunaraðgerðir, en einnig sé verið að ræða um vandamál sem tengist olíuvinnslu, umhverfisvernd, upplýsingatækni og samgöngur. Forsetinn nefnir í því samhengi að Icelandair fljúgi nú þegar til St. Pétursborgar, sem kalla megi höfuðborg Norðurslóða - engin önnur borg geti gert tilkall til þess titils. 

Hægt er að nálgast greinina hér:  

Katrín Júlíusdóttir hækkar verulega róminn í ESB-umræðunni

Í málþófinu um ESB-málin á Alþingi í dag hélt Katrín Júlíusdóttir, varaformaður Samfylkingarinar, því fram að engin ástæða væri til að ræða ESB-málin lengi dags því lítið væri á dagskrá þingsins. Þegar Bjarni Benediktsson sýndi henni blað með dagskrá þingsins, en þar sést að 25 mál eru á dagskrá, reiddist Katrín mjög og lét miður fögur orð falla.

Erfitt er að átta sig á því hvers vegna varaformaður Samfylkingarinnar reiddist svo mjög, nema ef vera skyldi að valdabaráttan innan Samfylkingarinnar sé komin á viðkvæmt stig. 

Eftir því var tekið að Árni Páll Árnason, formaður Samfylkingarinnar, hélt sig til hlés í þessari orðasennu. 

Bjarni og Sjálfstæðisflokkurinn munu aldrei styðja aðlögunarviðræður að ESB

Bjarni Benediktsson, formaður Sjálfstæðisflokksins og fjármálaráðherra, sagði í umræðum um ESB-málin á Alþingi í dag að Sjálfstæðisflokkurinn muni aðdrei styðja aðlögunviðræður að ESB.

ESB-málin hafa verið til umræðu á Alþingi í dag og hafa þingmenn stjórnarandstöðunnar beitt ýmsum brögðum til að lengja umræðuna, svo sem með umræðum um fundarstjórn forseta þingsins og fleira.  

Fulltrúaráð Sjálfstæðisfélaga styður ESB-stefnu ríkisstjórnarinnar

Félög sjálfstæðismanna lýsa nú hvert á fætur öðru stuðningi við Bjarna Benediktsson, formann Sjálfstæðisflokksins, og við ríkisstjórnina í ESB-málinu. Stjórn Varðar - Fulltrúaráðs sjálfstæðisfélaganna í Reykjavík sendir sína stuðningsyfirlýsingu eins og mbl.is greinir hér frá:

 

Stjórn Varðar – Fulltrúaráðs sjálfstæðisfélaganna í Reykjavík styður formann Sjálfstæðisflokksins og þingsályktunartillögu ríkisstjórnarinnar um að draga aðildarumsókn Íslands að Evrópusambandinu til baka. „Ákvörðunin er í fullkomnu samræmi við ályktun landsfundar Sjálfstæðisflokksins um utanríkismál en þar segir m.a. „Áréttað er að aðildarviðræðum við ESB verði hætt og þær ekki teknar upp aftur nema að undangenginni þjóðaratkvæðagreiðslu,“ segir í ályktun frá félaginu.

Svo segir: 

Vert er að hafa í huga að áður en ríkisstjórn Vinstrihreyfingarinnar - græns framboðs og Samfylkingarinnar sótti um aðild að Evrópusambandinu krafðist fjöldi fólks þess að þjóðin fengi að greiða atkvæði um hvort sótt yrði um aðild að Evrópusambandinu. Sömu þingmenn og virtu raddir þessa fólks að vettugi krefjast þess nú að haldin verði þjóðaratkvæðagreiðsla um hvort slíta eigi viðræðunum.  Tvískinnungur viðkomandi þingmanna er algjör.

Skoðanakannanir á síðustu árum hafa ítrekað sýnt fram á að mikill meirihluti þjóðarinnar vill ekki að Ísland gangi inn í Evrópusambandið. Ríkisstjórnin á sannarlega lof skilið fyrir að hlusta á og fylgja eftir vilja þjóðarinnar í þessu viðamikla máli. Þá ber að fagna því að formaður Sjálfstæðisflokksins fylgi eftir ályktun landsfundar af bæði heilindum og staðfestu.  Stjórn Varðar lýsir eindregið yfir trausti á formanni Sjálfstæðisflokksins. Er það von stjórnarinnar að kjörnir fulltrúar flokksins haldi áfram að vinna að góðum málum í samræmi við ályktanir landsfundar.  Sjálfstæðisflokkurinn mun hér eftir sem hingað til vera forystuafl í að leiða umræðu og stefnu í utanríkismálum, Íslandi og Íslendingum til hagsældar.“ 

Hefðbundið málþóf á Alþingi um ESB

Nú stendur yfir hefðbundið málþóf á Alþingi um ESB-málin. Stjórnarandstaðan beitir þeim aðferðum að koma með dagskrártillögur, krefst þess svo að nafnakalli verði beitt til að fá fram afstöðu þingmanna til tillögunnar og síðan gera fjölmargir þingmenn grein fyrir atkvæði sínu. Þetta er hefðbundið dæmi um málþóf. Í leiðinni geta svo vonbiðlar um formannsembætti eða þingmannsstóla látið ljós sitt skína.

ESB-tálsýnin að kíkja í pakkann

Það liggur alveg fyrir hvað ESB er. Við höfum það fyrir augunum. Pakkinn er nú þegar opinn. Við þurfum síst af öllu aðlögunarferli til þess að kíkja í hann. Ólafur Hannesson, varaformaður Ísafoldar, félags ungs fólks gegn ESB-aðild, ritar grein um þetta sem Morgunblaðið birtir í dag. Greinin hljóðar svo:

 

Frá árinu 2009 höfum við verið í aðildarferli að Evrópusambandinu, allt frá minnisstæðum tímapunkti þar sem Samfylkingunni tókst að koma þessum miðpunkti alheims síns á dagskrá. Þetta ferli hefur verið til umfjöllunar síðan og aðild að ESB raunar rædd löngu fyrir þann tímapunkt. Aldrei sáu Samfylking né VG tilgang í því að spyrja þjóðina hvort það ætti að ganga í/sækja um aðild að ESB, þrátt fyrir að aðildarferli feli einnig í sér aðlögun sem þjóðir verða að framkvæma svo regluverk þeirra rími við ESB og þær séu tilbúnar að ganga inn um leið og ferlinu lýkur.

 Þrátt fyrir mikla andstöðu við inngöngu Íslands að ESB hefur aðildarsinnum tekist að sannfæra fólk um að við verðum nú samt að sjá samninginn, að öðrum kosti vitum við ekki hvað sé í boði. Þetta er dæmi um eina best heppnuðu markaðssetningu sem þekkist, að selja fólki hugmyndina um að »kíkja í pakkann«. Þetta er ein besta fullyrðingin sem aðildarsinnar hafa sett fram, hún er þannig gerð að fólk þarf ekki að kynna sér málið frekar, ákvörðun er slegið á frest og úthýst úr huga fólks fram að þeim tímapunkti að aðildarsamningur liggur fyrir, á þeim tímapunkti verður svo erfiðara að segja nei þar sem við höfum nú gengið svo langt að fá samninginn á borðið og ekki sé fallegt að hafa dregið 28 aðildarríki ESB á asnaeyrunum.

 

Rjúfum tálsýnina, kynnum okkur ESB

 Fyrir þá sem hafa vilja og áhuga er hægt að kynna sér ESB og hvað það hefur að bjóða, það er enginn falinn pakki sem einungis má sjá við endann á aðlögunarferlinu. Tálsýnin er falleg sem aðildarsinnar hafa sett upp en vonandi tekst fólki að sjá í gegnum hana. Staðreyndirnar verða alltaf til staðar burt séð frá samningum, hér eru nokkrar:

 1. Lög ESB verða rétthærri okkar lögum, þar með talinni stjórnarskrá, sem þýðir að ef að ESB setur lög sem stangast á við stjórnarskrá eða lög þá verðum við að breyta okkar stjórnarskrá eða lögum.

 2. Við verðum nettógreiðandi þjóð innan ESB, þ.e.a.s. við munum borga meira inn í sambandið en við komum til með að fá út úr því, þetta er staðreynd sem t.d. Þjóðverjar hafa fagnað, þar sem þeim finnst gott að fá þjóðir sem borga til sambandsins í stað þeirra sem taka fé úr því. Rætt er um tölur í kring um sex milljarða sem við munum greiða umfram þá styrki sem við fáum frá sambandinu.

 3. Við munum ekki stjórna því hvaða tollar verða á hvaða vörum, þessir tollar verða ákveðnir af ESB með hagsmuni voldugustu ríkjanna í huga. Tómaturinn sem keyptur er frá ESB lækkar á sama tíma og raftækið sem keypt er frá Asíu kann að hækka vegna þess að það er utan við þann tollamúr sem ESB er.

 4. ESB er í stanslausri þróun, það stefnir með auknum hraða í átt að miðstýrðu ríki þar sem aðildarþjóðir hafa minni völd og ESB meiri. Það er draumsýn margra innan kerfis ESB að færa sambandið meira í átt að sambandsríki frekar en ríkjasambandi, samanber orð Viviane Reding sem er dómsmálastjóri ESB og varaforseti framkvæmdastjórnar sambandsins, en hún sagði fyrir stuttu að það væri hennar persónulega skoðun að evrusvæðið ætti að verða að Bandaríkjum Evrópu.

 Fyrst komu aðildarsinnar fram með fullyrðingar um að við myndum græða svo mikið á að ganga í sambandið. Þeim var síðar bent á að við myndum greiða meira í sambandið en við fengjum þaðan. Þá breyttu þeir orðum sínum á þann veg að fjármunir skiptu ekki máli heldur hvaða gagn við gerðum í alþjóðlegu samhengi, gott og vel. Næst fóru þeir svo að tala um að við fengjum nú varanlegar undanþágur frá reglum sambandsins (gott að sækja um í eitthvað sem þarf þó að breyta sér svo þú viljir ganga inn). Enn og aftur hefur aðildarsinnum verið bent á að fullyrðingarnar þeirra séu ekki alveg réttar. Það hefur meðal annars verið sagt af stækkunarstjóra ESB að ekki séu í boði varanlegar undanþágur líkt og aðildarsinnar hafa haldið fram, þetta kemur einnig fram í skýrslu Hagfræðistofnunar Háskóla Íslands, það er um að ræða sérlausnir sem í eðli sínu eru ekki varanlegar enda breytilegar eftir vilja sambandsins. Nú stökkva aðildarsinnar fram og segjast hafa haldið því fram allan tímann, það verður að dást að þeim fyrir aðlögunarhæfni sína og hversu auðveldlega þau geta breytt áróðri sínum til að fá fólk með sér í sambandið.

 

Ísland já takk, ESB nei takk

 Í ljósi alls þessa tel ég viturlegast að slíta þessu ferli og hvet ég stjórnarflokkana til að standa við það sem vilji var fyrir á landsfundum þeirra og draga umsóknina til baka líkt og þeir virðast stefna að. Ef vilji til að ganga í sambandið verður í framtíðinni einhvern tímann til staðar þá er sjálfsagt að greiða atkvæði um hvort við viljum láta reyna á viðræður.

 Ísland getur alltaf gert þær breytingar sem við teljum til betrunar og þurfum ekki að ganga í ESB til að gera betur. Ég treysti íslenskri þjóð til að halda vel á spilunum inn í framtíðina, afmörkum okkur ekki einungis á því svæði sem ESB er, horfum á heiminn allan enda markaðir sífellt að þróast og ekki gott að einskorða sig við ákveðinn stað án þess að geta með góðu móti breytt því. Ég segi Ísland já takk, ESB nei takk. 

Jón Steinar um fullveldi Íslands

Jón Steinar Gunnlaugsson lögfræðingur ritar grein um fullveldi Íslands sem Morgunblaðið birtir á síðu 23 í dag. Þar segir Jón Steinar:

Það er stundum sérkennilegt að fylgjast með umræðum um viðfangsefni stjórnmála á Íslandi. Þessa dagana eru menn uppteknir af umræðum um aðildarumsókn að ESB og afturköllun hennar. Þá ber margt á góma og ekki allt mjög skynsamlegt.

Í mínum huga eru meginatriði málsins þessi:

1. Orðið samningaviðræður hefur þá merkingu í málinu að tveir eða fleiri menn freisti þess að ná samkomulagi sín á milli um efnisatriði í lögskiptum sínum. Það tilheyrir efni þessa hugtaks að báðir samningsaðilar geti haft áhrif á það hver þessi efnisatriði skuli verða. Engar samningaviðræður í þessum skilningi hafa staðið yfir við ESB. Viðræður hafa staðið yfir um það hversu hratt við Íslendingar getum lögleitt reglur ESB sem við höfum engin efnisleg áhrif á. Menn ættu ekki að gera því skóna að Evrópuríkið sé líklegt til að láta okkur 300 þúsund hræður í norðurhöfum hafa mikil áhrif á efni lagareglna sem þar gilda.

2. Fyrir liggur að með aðild að sambandinu myndu Íslendingar missa yfirráðin yfir náttúruauðlindum landsins, þar með talið fiskimiðunum.

3. Íslenska stjórnarskráin stendur því í vegi að við getum gerst aðilar að þessu sambandi. Það stafar af því að með aðild myndum við framselja fullveldi landsins umfram það sem stjórnarskráin leyfir. Stjórnarskránni má auðvitað breyta og veita heimildir til afsals á fullveldi ef vilji manna stendur til þess. Ærlegra væri að gera það áður en tekið er til við að semja um afsal fullveldisins.

Ég verð að játa að ég er persónulega á þeirri skoðun að við Íslendingar eigum að viðhalda fullveldi okkar. Sem fullvalda ríki hefur okkur tekist að eiga friðsamleg samskipti við aðrar þjóðir meðal annars á sviði viðskipta. Þegar á heildina er litið fer bara nokkuð vel um okkur. Það er ekki víst að svo yrði áfram ef við yrðum útkjálkahérað í stórríki Evrópu. 

Katrín nær vopnum sínum í VG

Katrín Jakobsdóttir er að styrkja sig í sessi í VG. Nú fær hún samþykkta tillögu í flokknum sem hún náði ekki í gegn fyrir ári síðan. Nú fékk hún þingflokkinn til að samþykkja að gera eigi hlé á viðræðum og efna til kosninga um framhaldið. Í fjarveru varaformannsins í þingflokknum náði Katrín nú að koma þessu í gegn.

Vandamálið er bara, eins og bent hefur verið á, að það er í raun búið að gera hlé á viðræðum og tilkynna ESB það. Þess vegna er fyrri hluti tillögunnar óþarfur. 

Þessi tillaga er því ekkert annað en tilraun hjá formanni VG til að vinna sér svæði í umræðunni og afmarka sig örlítið frá Samfylkingunni.

Eina leiðin fyrir Vinstri græn til að skilja sig frá Samfylkingunni er að styða tillögu utanríkisráðherra í málinu. 

Stefnt verði að þjóðaratkvæði

Formannsslagur Samfylkingar í þingsölum

Þegar skyggnst er á bak við tjöldin í þingsölum Alþingis þessa dagana þykjast glöggir rýnendur sjá að vonbiðlar um formannsembætti í Samfylkingunni nýti tækifærið sem best þeir geta til þess að vekja athygli á sér til að styrkja stöðu sína um leiðtogahlutverk í flokknum. 

Samfylkingin fór mjög illa út úr síðustu kosningum, enda eini flokkurinn sem hefur það skýrt á stefnuskrá sinni að gengið skuli í Evrópusambandið. Flokkurinn galt afhroð í síðustu þingkosningum.

Þess vegna er sótt talsvert að Árna Páli Árnasyni formanni Samfylkingar. Þar fer fremst í flokki Katrín Júlíusdóttir varaformaður - og þykir hún hafa styrkt verulega stöðu sína í slagnum sem framtíðarleiðtogi í umræðunni um Evrópumálin. Reyndar þykir Sigríður Ingibjörg Ingadóttir fylgja Katrínu fast á eftir í baráttunni við Árna Pál Árnason.

Svona er bara pólitíkin. Þetta er bara örlítil fréttaskýring um það. 

 

 

 

 

 

 

Engar þjóðaratkvæðagreiðslur í ESB

Gunnlaugur Jónsson framkvæmdastjóri bendir á að þegar komið væri inn í Evrópusambandið yrði erfitt að koma fyrir þjóðaratkvæðagreiðslum af ýmsu tagi, hvort sem væri um ESB sjálft eða almennt um mikilvæg mál á Íslandi. Auk þess þyrftu menn að að leggja á sig talsvert ferðalag til að mótmæla, því ekki væri nóg að fara á Austurvöll.

 

Það eru forréttindi að þurfa ekki annað en að labba út á Austurvell til að ná eyrum þingmanna. Veggir þings og stofnana ESB eru það þykkir og fjarlægir að rödd íslenskra mótmælenda myndi líklega aldrei heyrast þar.

 

Sjá grein Gunnlaugs hér.